بازتاب انتخاب نخستين صدراعظم زن آلمان در مطبوعات
۱۳۸۴ آذر ۲, چهارشنبه
.
روزنامه وزین Frankfurter Allgemeine Zeitung دراینباره می‌نویسد: «خانم مرکل باید بیش از هر چیز به این امر توجه کند که شاخه‌ی اصلاحطلب حزب سوسیال دمکرات را در مسئولیت‌های سیاسی روز سهیم کند و این شاخه به سمت خویش بکشاند. اگر صدراعظم آلمان بتواند موافقت سوسیال دمکراتها را برای ائتلافی اصلاحطلب به منظور نوسازی آلمان جلب کند، که واقعا سزاوار لفظ ائتلاف بزرگ باشد، آنگاه این ائتلاف براستی ائتلافی بزرگ خواهد بود. این ائتلاف همچنین قادر است كه در مجلس آلمان (بوندستاگ) و نیز در مجلس ایالتی این کشور (بوندس‌رات)، از اکثریت لازم برای اجرای طرحهای اصلاحی برخوردار شود. البته وابستگی به خط مشی آتی حزب سوسیال دمکرات آلمان در عین حال بزرگترین نقطه ضعف آنگلا مرکل صدراعظم جدید است. حزب سوسیال دمکرات شریک مرکل در این ائتلاف در همان هنگام انتخاب وى به عنوان صدراعظم نشان داده بود که بدون قیدوشرط از مرکل پیروی نخواهد کرد.»
روزنامه Esslinger Zeitung در همین رابطه خاطرنشان می‌سازد: «احراز مقام صدارت عظمی یک مسئله است و از عهده مسئولیت‌ها و وظایف این سمت آنگونه برآمدن که چشم اندازی خوش انتظار آلمان را بکشد، مسئله‌ای است دیگر. شاید خوش اقبالی آنگلا مرکل در انجام وظایف آتى‌اش آن باشد که از ایالات شرقی آلمان می‌آید. او به عنوان یک پژوهشگر علوم طبیعی در آلمان شرقی سابق، آموخته است که خود را با شرایط تغییرناپذیر وفق داده و درعین حال موقعیتها و امکاناتی تازه برای خود پدید آورد. مرکل با توجه این امر می‌تواند به سرعت پی برد که چه چیز امکان پذیر است و چه چیز امکان ناپذیر و این را دقیقا می‌توان وجه مشترک وی با ماتیاس پلاتسک، رییس جدید حزب سوسيال دمكرات آلمان دانست.»
و اما نگاهى هم بياندازيم به نظر مفسران خارجى. روزنامه The Guardian چاپ لندن، در تفسير خود درباره انتخاب مركل به عنوان صدراعظم جديد، سياست خارجى آلمان را مورد بررسى قرار می‌دهد و از جمله مينويسد: «سياست خارجى آلمان همچنان در دست حزب سوسيال دمكرات خواهد بود و بعيد به نظر ميرسد كه آنگلا مركل در طى نخستين سفرهايش به خارج، سخنانى افراطگرايانه از خود ابراز دارد. او طبق رسم و سنت معمول در آلمان، نخست راهى فرانسه می‌شود تا نشان دهد كه فرانسه و آلمان، در صورتى كه بطور مشترك عمل كنند، هنوز هم حرفى براى گفتن دارند، اگر چه اين دو كشور ديگر آن قوه محركه اتحاد و يكپارچگى اروپا محسوب نمی‌شوند. پس از ديدارى تشريفاتى در بروكسل، صدراعظم جديد آلمان راهى لندن خواهد شد، البته تنها به اين خاطر كه تونى بلر نخست وزير بريتانيا، رياست ادوراى شوراى كشورهاى عضو اتحاديه اروپا را برعهده دارد. مركل مايل است كه توجه بلر را در مورد لزوم حل هر چه سريعتر بحران بودجه اتحاديه اروپا جلب كند. البته مهمترين سفر خارجى صدارعظم جديد به واشنگتن خواهد بود، سفرى كه مركل در طى آن، پس از انتقادهاى تند گرهارد شرودر صدراعظم پيشين آلمان از ماجراجويی‌هاى جرج دبليو بوش در عراق، در راه آشتى آلمان و آمريكا تلاش خواهد كرد.»
و در تفسير روزنامه اتريشى Kleine Zeitung منتشره در وين درباره انتخاب آنگلا مركل به عنوان صداراعظم جديد آلمان از جمله آمده است: «در آلمان براى نخستين بار يك زن در راس قدرت قرار گرفته و اين كشور براى دومين بار شاهد ائتلافى بزرگ است. از اين رو می‌توان دست كم به لحاظ ظاهرى از رويدادى تاريخى سخن گفت. مركل، جاى گرفتن آلمان در صف سه كشور برتر اروپا را يكى از اهداف خود قرار داده. هدفى كه بايد به گفته وى تا ده سال ديگر تحقق يابد. اگر وى بتواند به همراهى يارانش، راه رسيدن به اين هدف را بشكلى موفقيت آميز آغاز كند و در طى چهار سال آينده دست به اصلاحاتى بزرگ بزند، آنوقت می‌توان نه تنها به لحاظ تشريفاتى كه به لحاظ ماهيت از رويدادى تاريخى سخن گفت.»