اکبر رادی، خالق شعرهای جاری بر صحنه، درگذشت

اکبر رادی متولد ۱۳۱۸ بود. او در دهه‌ی ۱۳۴۱ پا در صحنه‌ی تئاتر نهاد. از نخستین نمایشنامه‌هایی که نوشت "روزنه آبی" و "افول" بودند. "لبخند باشکوه آقای گیل"، "در مه بخوان"، و "آهسته با گل سرخ" از دیگر کارهای مشهور او هستند. رادی معتقد بود که بایستی به تاریخ معاصر ایران و جامعه‌ی معاصر رو آورد، تا مضامینی زنده یافت، برای آن که با نمایش آنها، تئاتر زنده و مردمی شود. او در این معنا طرفدار تئاتر "ایرانی" بود. او با اکثر صاحب‌نامان تئاتر ایران کار کرده بود.

رکن الدین خسروی، کارگردان برجسته تئاتر، آثار رادی را چنین توصیف کرده است: نوشته‌ی رادی «شعری جاری بر صحن نمایش» است، «آثار”رادی” چون خود”رادی” است. انسانی متضاد، انسانی حقیقی. اقیانوسی عمیق و آرام، زیبا، با عظمت و در ژرفای آن صلابت توفان.» توفان اینک آرام گرفته است.

ر