1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ايران و پايان اجلاس وزراى امور خارجه اتحاديه اروپا

۱۳۸۳ شهریور ۲۴, سه‌شنبه

وزراى امور خارجه كشورهاى اروپايى خواهان آنند كه ايران از غنى‌سازى اورانيوم، كه ماده اوليه ساخت سلاحهاى اتمى مى‌تواند باشد، صرف‌نظر كند. از ديد اتحاديه اروپا، متوقف كردن چرخه مواد سوختى و همچنين دستيابى كامل به تكنولوژى هسته‌اى كه شامل غنى‌سازى اورانيوم نيز مىشود‌، خلاف پيمانيست كه ايران در اكتبر سال گذشته با وزراى امور‌خارجه سه كشور بريتانيا، فرانسه و آلمان داشته است.

https://p.dw.com/p/A5Sl
وزراى خارجه ى آلمان، فرانسه و انگليس
وزراى خارجه ى آلمان، فرانسه و انگليسعکس: AP

يوشكا فيشر، وزير امور خارجه آلمان به دولت ايران گوشزد مىكند كه پافشارى اين كشور در ادامه برنامه هاى اتمى به برآوردى خطا منجر خواهد شد. او با بيان اين مطلب كه مستقيما ضرب‌الاجلى براى ايران تعيين نشده است، مى گويد:

” فكر مى‌كنم، اگر موقعيت كلى در نظر گرفته شود، مرحله تصميم‌گيرى موكول به ماه نوامبر مى‌شود، حتى اگر روند خودكارى در آن نبينم.”

منظور او به گونه‌اى واضح چنين است كه تا نشست بعدى شوراى حكام سازمان انرژى اتمى در ماه نوامبر، كه در وين برگزار مىشود، اروپا و پيش از همه آمريكا از جانب ايران به اطمينان خاطر برسند كه اين كشور از غنىسازى اورانيوم صرف‌نظر خواهد كرد. آمريكا زمان طولانىايست كه در رابطه با ساخت سلاحهاى اتمى به ايران مظنون است.

فيشر بر اين عقيده است كه پافشارى ايران در عدم پذيرش تغييرات در برنامه‌هاى هسته‌ايش پيامدهاى سنگينى خواهد داشت و ادامه مىدهد:

”تمام ۲۵ عضو اتحاديه اروپا در اين مورد هم‌عقيده‌اند كه تنها در منطقه خاورميانه نيست كه موقعيت استراتژيك رو به وخامت گراييده، بلكه اين جريان شامل امنيت در اروپا نيز مىباشد كه مستقيم و غير مستقيم با اين قضيه درگيرست.”

اگر آمريكا مسئله ايران را از سازمان انرژى اتمى به شوراى امنيت منتقل كند، در آن صورت ايران بايد حساب تحريم و در بدترين حالت حمله نظامى را بكند. در اين رابطه فيشر، وزير امور خارجه آلمان به كررات از احتمال خطر برآورد اشتباه دولت ايران، در صورت عدم چشم‌پوشى از غنى‌سازى اورانيوم سخن راند.

ايران اما در مقابل همچنان بر اين مطلب پافشارى دارد كه به وزراى امور خارجه سه كشور قولى در رابطه با چشم‌پوشى دائمى در رابطه با غنى‌سازى اورانيوم نداده است و اين مسئله محدود به زمانى مشخص بوده است. اما فيشر با رد اين مطلب اظهار مى‌دارد:

”آنچه كه از طرف ما پذيرفته شده نيست اين است كه مسئله همكارى و اعتماد مدام زير سوال قرار گيرد. بدين صورت كارى پيش نخواهد رفت. پس با اين حساب مهم اينست كه ايران چه موضعى مىگيرد.”

اتحاديه اروپا بر اين نظر است كه ازارجاع مسئله ايران به شوراى امنيت بايد امتناع كرد و روسيه نيز اين مورد را هنوز زود مىداند. فيشر اعلام كرد كه وزراى خارجه سه كشور آلمان، فرانسه و بريتانيا در حال حاضر برنامه‌اى براى سفر به منظور وساطت در اين جريان ندارند.

همچنين در رابطه با مسئله سودان نيز اتحاديه اروپا سعى بر آن دارد كه از طريق وساطت و اعمال نفوذ به جاى مقابله مستقيم به حل جريان بپردازد. كولين پاول وزير امورخارجه آمريكا در اين مورد سخن از كشتار دسته جمعى ساكنان سياه پوست سودان ميراند كه دولت نيز پذيرايشان نيست. اتحاديه اروپا در مقابل اما سخنى از كشتار جمعى به ميان نمىآورد اما بالقوه اين قضيه را مدنظر دارد.

تا به حال هشدارهاى اتحاديه اروپا در اين رابطه به نتيجه مثبتى نرسيده است. اين اتحاديه ليستى از موارد تحريم را تنظيم كرده است اما اينكه آيا عملى باشد واگر عمليست چه هنگام اجرا خواهد شود، مشخص نيست. از طرفى آمريكا به شوراى امنيت سازمان ملل متحد فشار مىآورد كه سودان را محكوم كند، اما از طرف ديگرچين و روسيه اين فشار را رد مىكنند و اتحاديه اروپا با ترديد به آن نگاه مىكند و همزمان با اين بحثها، كشتار در منطقه دارفور از سوى نيروهاى غيرنظامى ادامه دارد و دولت سودان نيز از طريق حملات هوايى آنان را حمايت مىكند.