1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ايران در هفته‌اى كه گذشت:<br> تحريك جهان غرب در آستانه نشست شوراى حكام

<strong>جواد طالعى</strong>۱۳۸۴ آبان ۲۷, جمعه

يك هفته مانده به برپائى نشست تازه شوراى حكام، تبديل دوباره اورانيوم در مركز اصفهان سبب شد كه اتحاديه اروپا پيشنهاد روسيه را براى مذاكره با ايران رد كند و صدراعظم تازه آلمان به لحنى تهديد آميز متوسل شود.

https://p.dw.com/p/A4N9
آنگلا مركل صدراعظم جديد آلمان: تهديد اسرائيل از سوى ايران را تحمل نخواهم كرد
آنگلا مركل صدراعظم جديد آلمان: تهديد اسرائيل از سوى ايران را تحمل نخواهم كردعکس: AP

نشست تازه شوراى حكام قرار است هفته آينده در وين تشكيل شود. شوراى حكام، در نشست پيشين خود، با صدور قطعنامه‌اى تهديد كرد كه اگر در سياست اتمى ايران چرخش مثبتى ايجاد نشود، ممكن است پرونده اين كشور را به شوراى امنيت سازمان ملل متحد بفرستد. پس از صدور اين قطعنامه، رهبران سياسى جمهورى اسلامى ايران، ابتدا چند كشور دوست خود، از جمله هند را تهديد به تحريم اقتصادى كردند، اما بعد لحن خود را تغيير دادند و با تسليم اسنادى تازه به آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، كوشيدند اعتماد جامعه جهانى را جلب كنند. به رغم اين اقدامات، تهران نه تنها نتوانست زمينه‌هاى لازم را براى از سرگيرى مذاكره با كشورهاى اروپائى فراهم آورد، بلكه درست يك هفته پيش از برپائى نشست شوراى حكام، اعلام كرد كه بار ديگر تبديل اورانيوم به گاز هكسافلوريد را در مركز هسته اى اصفهان از سر گرفته است.

اعلام اين موضوع، سبب شد كه اتحاديه اروپا پيشنهاد روسيه را براى مذاكره با ايران در مسكو رد كند و سياستمداران آمريكا، انگلستان، فرانسه، آلمان و روسيه، از روز جمعه اين هفته، در لندن به رايزنى پيرامون راه هاى برخورد با جمهورى اسلامى بپردازند. روسيه، كه در تكميل و راه اندازى نيروگاه اتمى بوشهر همكارى نزديكى با جمهورى اسلامى دارد، در هفته هاى گذشته، بر تلاش خود براى تخفيف بحران ميان ايران و جهان غرب افزود و كوشيد نقش ميانجى را در اين ميان ايفا كند. سياستمداران روس از جمله پيشنهاد كردند كه برنامه غنى سازى اورانيوم ايران، در خاك كشور آنان انجام شود و ايران تنها برنامه تبديل اورانيوم به گاز هكسافلوريد را در داخل كشور دنبال كند. روس ها معتقدند كه از اين طريق بدگمانى هاى آمريكا و اروپا در زمينه تلاش ايران براى دستيابى به بمب اتمى برطرف خواهد شد.

گاز هگزافلوريد به دست آمده از اورانيوم، ماده اصلى‌يى است كه مى تواند براى غنى‌سازى اورانيوم مورد استفاده قرار بگيرد. از اورانيوم غنى شده نيز، مى‌توان هم به عنوان سوخت نيروگاه برق هسته‌اى استفاده كرد و هم براى ساخت بمب اتمى. به اين دليل است كه جهان غرب، توليد گاز هگرافلوريد را، مرحله مقدماتى دسترسى جمهورى اسلامى به تكنولوژى ساخت بمب اتمى تلقى مى‌كند و خواستار توقف آن است.

همزمان با تشديد بحران اتمى، خانم آنگلا مركل، كه از هفته آينده پس از تصويب مجلس فدرال رسما مقام صدراعظمى آلمان را به عهده مى گيرد، با اتخاذ موضعى سرسختانه در برابر ايران نشان داد كه مى كوشد ديپلماسى آلمان را در برخورد با ايران به ديپلماسى آمريكا نزديك كند. به گزارش خبرگزارى رويترز، وى در يك گردهمائى گفت: ”اگر در هفته هاى آتى نيز، اظهاراتى نظير آنچه در مورد نابودى اسرائيل در ايران ذكر شد دوباره تكرار شود، ما آن را تحمل نخواهيم كرد”.

پارلمان اروپا نيز روز گذشته (پنجشنبه) با صدور قطعنامه‌ای اظهارات احمدی‌نژاد درباره اسرائيل را "موجبی برای نگرانی نسبت به نقش ايران در منطقه و مقاصد آتی اين كشور" خواند و از مقامات ايران خواست نقشی فعال و مثبت در منطقه‌ی وسيع خاورميانه برعهده گيرند.

صدر اعظم تازه آلمان و قطعنامه‌ی پارلمان اروپا ، به اظهارات محمود احمدى‌نژاد در آستانه روز قدس اشاره داشت كه گفته بود اسرائيل بايد از نقشه جهان حذف شود. اين سخن رئيس جمهور بنيادگراى ايران، موجى از خشم و حيرت در جهان برانگيخت و سبب شد كه اسرائيل رسما خواستار اخراج ايران از سازمان ملل متحد شود. اما بعدا آيت الله خامنه اى رهبر مذهبى حكومت اعلام كرد كه ايران خواستار درگيرى و پايمال شدن حق هيچ كشورى نيست.

به هر حال، بحران اتمى ايران وارد مرحله حساس ديگرى شده است و نتيجه مذاكرات لندن، در كنار گزارشى كه محمد البرادعى قرار است در اختيار شوراى حكام قرار دهد، در ارسال يا عدم ارسال پرونده به شوراى امنيت بسيار تعيين كننده خواهد بود. در چنين شرايطى، روز پنجشنبه اين هفته، كالج علمى برلين، ميزبان محمد خاتمى رئيس جمهور پيشين ايران بود. كالج علمى برلين، مركزى مهم براى تبادل نظر ميان پژوهشگران و متفكران كشورهاى مختلف جهان است. خاتمى، در اين كالج از سخن گفتن پيرامون مسائل سياسى روز پرهيز كرد و تنها به طرح ديدگاه هاى نظرى خود پيرامون دخالت اديان در زندگى اجتماعى مردم پرداخت. وى در قسمتى از سخنان خود گفت: ”اگر دينى توانست آزادى را قبول كند، هم به امر دموكراسى كمك مى كند و هم زمينه ساز تلطيف خود مى شود. اگر دين بخواهد بماند، بايد حداقل به مقومات حقوق بشر تن دهد”.