انفجار مسجد طلايى انفجار همبستگى سنى و شيعه بود
۱۳۸۴ اسفند ۱۲, جمعه
غمنامه‌‌اى كه پس از انفجار مرقد امامان شيعه در سامرا آغاز شد، هنوز پايان نيافته است. اطراف بغداد چند روزى است كه به پيامدهاى اين رخداد دچار است. محمد كريم پسرى است هشت ساله از اهالى الترميه در حوالى بغداد. محمد كنار پدرش ايستاده است، گريه مى‌كند و از شبى سخن مى‌گويد كه عاملان گروهى مسلح وارد خانه‌‌شان شدند و آنان را به زور اسلحه و تهديد بيرون راندند. محمد: تروريست‌ها آمدند به خانه‌مان و به ما گفتند كه بايد از آنجا برويم بيرون. آنها ساعت شش صبح وارد خانه‌مان شدند و به ما گفتند كه تا ساعت هشت صبح بايد از اينجا بيرون رفته باشيد. اينطورى بود كه ما فرار كرديم.
انفجار حرم امام على الهادى و حسن العسكرى تازه آغاز كار بود. پس از آن بغداد اسير تشنج شد. در برخى از محلات اين شهر به مساجد سنىها حمله كردند و در حومه شمالى و غربى شهر، اهل سنت، شيعيان را از خانه‌هايشان بيرون كرده و بى‌خانمان ساختند. هراس مردم عراق را فرا گرفته، هراس از اينكه عراق درگير جنگ داخلى شود. كريم، پدر محمد مى‌گويد: به خدا قسم مى‌خورم كه پيش از اين درست درك نمى‌كردم كه سنىها و شيعه‌ها با هم فرق دارند. روزى اختلافاتمان را فهميدم كه اين گروه تروريست از خارج از كشور وارد اينجا شد. اينها مى‌خواهند با بزرگ كردن وجه تمايز بين سنى و شيعه كشور ما را به نابودى بكشند. اينها تلاش مى‌كنند تا بين سنىها و شيعيان نفاق بوجود بيايد و از سر عمد مشكلاتى را باعث مى‌شوند كه كشور را نابود مى‌كند.
اين در حاليست كه در قياس با ديگر رويدادهايى كه طى دو سال گذشته در عراق بوجود آمده، سازمان‌هاى بين‌المللى براى از ميان برداشتن تشنج‌هاى اخير هيچ اقدام مؤثرى نكرده‌اند. در عوض، تعدادى از سازمان‌هاى امدادى محلى سعى كرده‌اند، سرپناه‌هاى موقتى را در اختيار خانواده‌هاى آواره بگذارند و براى آنها پتو و مواد غذايى تدارك ببينند. الحسينى، رييس يكى از اين سازمان‌هاى مذهبى محلى از دولت مى‌خواهد كه به اين اوضاع سر و سامان دهد و براى اين مشكل چارهاى مسالمت‌آميز بوجود بياورد. الحسينى مى‌گويد، دولت بايد ترتيبى دهد تا شيعيان آواره به خانه‌هايشان بازگردند. او ابراز تأسف مى‌كند و مى‌گويد كه هر روز وضع بدتر مى‌شود و دولت چاره‌جويى نمى‌كند.