انتخابات مجلس نمايندگان آلمان و سرنوشت صدراعظم آينده اين كشور
۱۳۸۴ مهر ۷, پنجشنبه
عهده خواهد گرفت؟
اين روزنامه تاكيد دارد كه سرانجام تصميم گيرى ها انجام شوند و مردم كشور از اين وضع نابسامان سياسى بيرون آيند. در شماره امروز اين روزنامه آمده است: «در زمينه انتخاب صدراعظم، هيچ اقدام عاجلى صورت نمى گيرد. گر چه گرهارد شرودر فكر مى كند كه با گذشت زمان، اوضاع به نفع او تغيير مى كند، اما چنين نيست، اين آنگلا مركل است كه از اين وضع ناپديدار سود مى جويد. اگر شرودر واقعا خواهان بهبود اوضاع است و نمي‌خواهد با هر قيمتى قدرت به دست آورده را حفظ كند، بايد كنار رود و راه را باز گذارد براى شروعى ديگر و افرادى تازه نفس كه بيايند و به ادامه كار بپردازند. اين اقدام هم به نفع اوست، هم به نفع حزبش و هم به نفع مردم آلمان. ديگر زمان آن فرا رسيده كه اوضاع سياسى سامان يابد و مشخص شود كه صدراعظم آلمان چه كسى است.»
كشت خشخاش و سربازان حافظ صلح در افغانستان
روزنامه مونيخيAbendzeitung در شماره امروز خود به افغانستان مى پردازد و معضل كشت خشخاش در اين كشور. در تفسيرى در اين مورد از جمله آمده است: «اين كه سربازان حافظ صلح و بخصوص سربازان آلمانى مستقر در افغانستان، فقط تماشاگر كشت خشخاش به دستور جنگ‌سالاران افغانى باشند و به مبارزه با كشت و خريد و فروش ترياك نپردازند، به يكى از بزرگ‌ترين مشكلات اين كشور تبديل شده است. همه مى دانند كه كشت خشخاش فقط سبب افزايش ثروت جنگ‌سالاران افغانى شده و بر ميزان فساد در اين كشور فقير افزوده است. اگرچه افغانستان بعد از سرنگونى طالبان تحت سلطه ى اين قوم بنيادگراى عقب مانده نيست، اما همين كشور بعد از سرنگونى طالبان، تبديل به بزرگ‌ترين صادركننده ترياك در سراسر جهان شده. بايد اين روند را متوقف ساخت و در اين راه سربازان حافظ صلح مى توانند به شدت موثر باشند.»
محاكمه ى شكنجه گر زندان ابوغريب در آمريكا
روزنامه Münchener Merkur به موضوع جنجال برانگيز ديگرى مى پردازد كه ماه هاست مورد گفتگوى محافل عمومى جهان قرار دارد: شكنجه در زندان ابوغريب به دست سربازان آمريكايى. اين روزنامه در شماره امروز خود به محاكمه ليندى انگلند، زن شكنجه گرى مى پردازد كه عكس هايش را روزنامه هاى مختلف جهان در حين شكنجه زندانيان منتشر كرده اند. در اين روزنامه از جمله آمده است: «كسانى كه مى خواهند از اين زن روستايى كه با چكمه اى جنگى بر پا در زندان ابوغريب به شكنجه زندانيان مى پردازد، هيولايى بسازند، در اشتباه‌اند. آنها مى خواهند با اين كار خود، يكى را قربانى بقيه كنند و مشكل شكنجه را در زندان مخوف ابوغريب حل سازند. اما هيچ كس نمى تواند باور كند كه اقدامات وحشيانه ليدى انگلند و دوست سابقش چارلز گرانر، بدون اطلاع و موافقت فرماندهانشان حتى تا بالاترين رده ها، امكان پذير بوده است. نمونه هاى ديگر چنين اعمالى در زندان گوانتانامو و سخنان مسئولان عالى رتبه سياسى آمريكا تا سطح وزارت و بخصوص دونالد رامسفلد، وزير دفاع اين كشور، تاييدى ست بر اين موضوع كه در زندان هاى عراق دست كم بدرفتارى با زندانيان مورد تاييد كامل سياستمداران ارشد قرار دارد.»