1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

"انتخابات مجلس فرانسه، "چپ‌گرایی" سرکوزی به زیان سوسیالیست‌ها

۱۳۸۶ اردیبهشت ۳۱, دوشنبه

کارزار انتخاباتی برای گزینش نمایندگان مجلس فرانسه از روز ۲۱ ماه مه ۲۰۰۷، آغاز شده است. کارشناسان سیاسی معتقدند که نمایندگان حزب سوسیالیست و احزاب "چپ" شانسی برای کسب اکثریت کرسی‌های این مجلس را ندارند.

https://p.dw.com/p/Ai68
سرکوزی محافظه‌کار با تصاحب نماد سوسیالیست‌ها، با شعارهای چپ و با انتصاب برخی از چهره‌های سوسیالیست در کابینه خود چپ‌های فرانسه را با مشکل مواجه کرده است
سرکوزی محافظه‌کار با تصاحب نماد سوسیالیست‌ها، با شعارهای چپ و با انتصاب برخی از چهره‌های سوسیالیست در کابینه خود چپ‌های فرانسه را با مشکل مواجه کرده استعکس: AP

سرکوزی‌‌، رئیس جمهور فرانسه با روی‌آوردن به چپ بر آنست که سوسیالیست‌های این کشور را پیش از انتخابات مجلس از پا در آورد. هر چند که مفسران بر این عقیده‌اند که او به چنین سیاست استراتژیکی اصلا نیاز ندارد: این کار را خود چپ‌ها به عهده گرفته‌اند.

برنارد کوشنر Bernard Kouchner که هنگام انتخابات ریاست جمهوری در تیم سگولن رویال فعالیت می‌کرد، حالا در دولت نیکولاس سرکوزی محافظه‌کار، به سمت وزیر امور خارجه فرانسه منصوب شده‌ است. کوشنر سازمان موسوم به "پزشکان بدون مرز" را پایه گذاشته و یکی از محبوب‌ترین سیاستمداران فرانسه است. او از جمله کسانی است که از "سیاست باز" سرکوزی سود می‌برد. حزب او‌، حزب سوسیالیست‌ (PS) اما تنها حزبی است که در انتخابات مجلس از این نظر زیان می‌بیند.

تغییر موضع ناگهانی سرکوزی

پس از انتخابات سرکوزی یکباره سیاستش را تغییر داد و با انتصاب کوشنر برای خود افتخاری به هم زد. فرانسوآ بایرو، سیاستمدار مهمی که در انتخابات ریاست جمهوری، نامزد حزب "اتحاد برای دموکراسی فرانسه" UDF بود و حالا رئیس حزب تازه‌ بنیاد "جنبش دموکراسی" است، در باره تغییر موضع سرکوزی می‌گوید: « به نظر می‌رسد، آن‌چه پیش از انتخابات به عنوان واقعیت عرضه می‌شد، حالا اعتباری ندارد.»

اشاره بایرو به این واقعیت است که سرکوزی، در جریان کارزارانتخاباتی برای سمت ریاست جمهوری، ابتکار بایرو را در مورد "دولت اتحاد ملی" به عنوان "خطری برای دموکراسی" ارزیابی می‌کرد. بعید نیست که سرکوزی با این ترفند قصد داشته است، مانعی برای بایرو برای دستیابی به دور نهایی انتخابات ریاست جمهوری ایجاد کند.‌ حالا به نظر می‌رسد که او با بکاربستن شگردی از این دست، بر آنست که "چپ‌ها را در انتخابات مجلس از پا در آورد." حداقل، وزیر سابق دادگستری، الیزابت گیوگو Elisabeth Guigou که عضو حزب‌ سوسیالیست‌ است، از چنین دیدگاهی دفاع می‌کند. معاون رئیس انستیتوی آلمان ـ فرانسه‌ در لودویگزبورگ، هنریک اوتروده‌،Henrik Uterwedde هم با این دیدگاه موافق است: «معلوم است که این استراتژی به سرکوزی کمک می کند، بی نظمی و ناآرامی در میان سوسیالیست‌ها به وجود بیاورد.»

سوسیالیست‌ها در کشمکش

در نگاه اول چنین به نظر می‌آید که این استراتژی کارگر افتاده باشد. در حالی که سوسیالیست‌ها درانتخابات ریاست جمهوری، موفق شدند‌ روی کشمکش‌های داخلی خود سرپوش بگذارند‌‌، حالا پس از شکست کاندیدای خود، سگولن رویال، دیگر قادر به این کار نیستند. با یک نگاه به دعواهای داخلی بر سر سمت و سوی حزب، می‌توان طرف‌های این کشاکش را مشخص کرد: بین جناح سوسیال‌دموکرات که دور دومینیک اشتراوس کان Dominique Strauss-Khan گرد آمده‌اند و چپ‌های حزب که نخست‌وزیر سابق، لورن فابیوس، Laurent Fabius آن‌ها را نمایندگی می‌کند‌، شکافی عظیم وجود دارد.

به نظر کارشناس امور فرانسه، اوتروده، بازی استراتژیک سرکوزی در دعواهای درون حزبی نقشی بازی نمی‌کند، بلکه اشتباهات گذشته‌ی حزب عامل اصلی این اختلافات است. او می‌گوید: «نوسازی حزب‌، چه از نظر برنامه و چه از دید استراتژی‌، ۵ سال است که به تاخیر افتاده است. این امر تازه برملا می‌شود. اگر سوسیالیست‌ها انتخابات مجلس را ببازند، مقصر، تا اندازه زیادی خودشان اند.»

آیا استراتژی "اتحاد متشکل از گروه‌های چپ" کهنه شده؟

در عمل شانس حزب سوسیالیست‌ها در انتخابات مجلس که در دو دوره، یعنی در ۱۰ و ۱۷ ماه جون برگزار می‌شود، چندان مساعد نیست: موافق بررسی موسسه نظرسنجی BAV سوسیالیست‌ها بین ۱۵۱ تا ۲۰۰ کرسی به دست می‌آورند. حزب محافظه‌کار UMP ، بر عکس تا ۳۸۰ نماینده به مجلس می‌فرستد. برای کسب اکثریت آرا ۲۸۹ کرسی از ۵۷۷ کرسی لازم است. کمونیست‌ها می‌توانند تا ۲۱ کرسی‌ مجلس را به دست آورند.

از همه بدتر وضعیت حزب سبزهاست: آن‌ها می‌توانند یک یا دو نماینده به مجلس بفرستند. موافق اصل "حق اکثریت" در فرانسه که برای انتخابات مجلس نیز معتبر است، احزاب کوچک تنها می‌توانند از طریق "توافق" با دیگر احزاب به اکثریت برسند. سخنگوی سبزها، یان ورلینگ، Yann Wehling چندی پیش اظهار تاسف کرد که حزب سوسیالیست‌ها حاضر نیست، از کاندیداهای سبزها، به تعداد کافی، پشتیبانی کند و به این ترتیب از اصل استراتژیکش که "اتحاد متشکل از گروه‌های چپ" باشد، عدول می کند.

خداحافظ سوسیالیست‌ها تا سال ۲۰۱۲

به این ترتیب کارشناس امور فرانسه، اوتروده، معتقد است که سبزها هم از کشمکش‌های داخلی سوسیالیست‌ها بر سر جهت‌گیری حزبی زیان می‌بینند. از سوی دیگر سبزها و کمونیست‌ها نیز برای این که جبهه چپ را در فرانسه به اکثریت برسانند، از وزن قابل توجهی برخوردار نیستند. از این رو مدت‌هاست که در حزب سوسیالیست، درباره توافق با "جنبش دموکراسی"، به رهبری بایرو و همچنین از امکان تشکیل اتحاد بین "گروه‌های میانه و چپ" بحث نمی‌کنند.

اگر بتوانیم بر نتایج سنجش افکار عمومی تکیه کنیم، رای‌دهندگان فرانسوی با رای ندادن به سوسیالیست‌ها در انتخابات آتی مجلس، فرصت کافی در اختیار آنها می‌گذارند تا به جهت‌گیری استراتژیک خود بپردازند. اوتروده معتقد است که "دولت جدید سرکوزی، در مجلس آشکارا اکثریت را کسب خواهد کرد." او می‌افزاید: «امکان بعدی برای سوسیالیست‌ها در سال ۲۰۱۲ خواهد بود.»

ب.ا.