اميدى به بهبود موقعيت در كشور عراق

بمب گذاريها، تيراندازيها و آدم ربائيها هر روز در عراق ادامه دارند. اما ۲ سال پس از آنكه سربازان آمريكائى مجسمه صدام حسين را سرنگون كردند، علائمى از اميدوارى نيز به چشم ميخورند، كه نشانگر آنند، عراق سرانجام از پس دشواريها برخواهد آمد. شمار قربانيان آمريكائى، تعداد حملات مسلحانه شورشگران و ميزان خونريزيها در ميان غير نظاميان طى ماههاى ژانويه و فوريه گذشته تا حد گسترده اى كاهش داشته است. موقعيت امنيتى، هنوز هم، بسيار وخيم است اما، به وحشتناكى سال گذشته نيست.

ائتلاف نيروهاى نظامى مستقر در عراق به رهبرى آمريكا، هنوز هم نقش مهمى را براى حفاظت از دولت جديد عراق و تقويت نيروهاى امنيتى براى دفع برخى مداخلات توسط همسايه هاى اين كشو، برعهده دارد. اگر اين نيروهاى موتلف سريعتر از حد لازم نيروهاى خود را از عراق عقب برانند، شورشگران را جرات خواهند بخشيد. اگر آنها زمانى بيش از حد ضرورى در كشور باقى بمانند، قانونى بودن رهبر عراقى برگزيده شده را، زير سوال خواهند برد، كه در اين صورت، به مثابه عروسك خيمه شب بازى آمريكا نظاره خواهد شد.

روزنامه آلمانى "Fränkischer Tag" كه در شهر بامبرگ انتشار مييابد، در مورد اوضاع عراق در مقاله خود مينويسد:

زمان آن رسيده است كه، مردم عراق اختلافات اعتقادى و قومى خود را به فراموشى بسپارند و احساس "يكى بودن" را كشف كنند. با وحدت و يگانگى، آينده بهترى ممكن خواهد بود. در راه پلوراليسم سياسى، بايستى بنيادگرائى مذهبى از ميان برداشته شده و كوته بينى هاى تئوكراسى، به تناسب تحولات روزانه محدود گردند. اگر اين تغييرات با وجود تمامى خشونتهاى داخلى و دشمنيهاى خارجى عملى گردند، همانند افتادن سنگهاى بازى دومينو، قدمهاى دموكراتيزه شدن اوضاع در خاور ميانه و خاور نزديك ممكن خواهند شد. بسيارى از رژيمهاى منطقه اگر چه همانند حكومت صدام حسين مورد تنفر نيستند، اما بهتر از آن هم نميباشند. در اين حكومتها خبرى از حق و قانون نيست و تحمل و پذيرش عقايد ديگر، امرى غريب است.