افزايش شمار صد ساله ها

تحقيقات جديد جمعيت شناسى از سوى دانشگاه روستك، در شمال آلمان، و انستيتوى ماكس پلانك آلمان نشان مى دهند كه در كشورهاى پيشرفته صنعتى بطور معمول در هر دهه، عمر شهروندان اين كشورها بطور متوسط تا دو سال افزايش خواهد يافت. نتايج اين تحقيقات از سوى مركز آمار آلمان در شهر ويسبادن نيز تاييد شده است. اين آمار نشان مى دهد كه ميانگين طول عمر براى مردان از ۷۶،۲ سال به ۷۶،۶ سال يعنى تقريباً پنج ماه و ميانگين طول عمر براى زنان از ۸۱،۸ به ۸۲،۱ يعنى بطور تقريبى ۳ ماه و نيم تنها در طى سال گذشته افزايش يافته است.

طول عمر يك انسان به عوامل متعددى مربوط است، اما متخصصان آلمانى در اين زمينه به تغذيه مادر در دوران باردارى تاكيد زيادى دارند. يك دسته از بيمارى ها در دوران كهولت مانند بيمارى قند و يا فشار خون در رابطه مستقيم با تاثيراتى است كه انسان در دوران كودكى از سر گذرانده است. پس از آن وضعيت اجتماعى و توانايى هاى مالى، ميزان تحصيلات و نحوه زندگى بطور قاطع در زمينه طول عمر نقش بازى مى كنند. سهم ژن ها براى طول عمر انسان ، يعنى آنچه كه آدمى از والدين خود به ارث مى برد، بطور تخمينى تنها ۲۵ درصد است.

خانم گابريل دوبل هامر– رايتر، متخصص جمعيت شناسى در اين گروه تحقيقى بيان مى كند كه ترك

سيگار حتا در ۷۰ سالگى نيز پيامد هاى مثبتى براى طول عمر انسان به همراه خواهد داشت. پيرترين انسان (بطور مستند) تاكنون يك زن فرانسوى به نام ژان كالمه بوده است. وى در زمان مرگ ۱۲۲ سال داشت، (۱۸۷۵–۱۹۹۷) اما در براى او بايد اذعان داشت كه وى تا سن ۱۱۹ سالگى سيگار مى كشيد و هميشه مقدار زيادى شكلات مى خورد و تا آخر عمر نيز هر روز يك ليوان شراب قرمز مى نوشيده است.

بنا به اين پژوهش ها در كشورهاى پيشرفته صنعتى كهولت سن بطور چشمگيرى بدور از بيمارى ها و ناراحتى هاى معمول در دوران گذشته است. امروزه در اين كشورهاى پيشرفته مصرف آنتى بيوتيك و واكسن هاى متفاوت سبب كاهش فوق العاده مرگ و مير به علت بيمارهاى عفونى گشته است. بهبود بهداشت و تغذيه از ديگر عوامل موثر در اينزمينه بوده اند. تاكنون بيش از همه، بيمارى سرطان، در انواع مختلف آن، و بيمارهاى قلبى علت مرگ و مير بوده اند. اما در زمينه همه اين بيمارى ها نيز علم پزشكى به موفقيت هاى زيادى در سال هاى گذشته دست يافته است. شهروندان در اين كشور ها نه تنها طول عمر بيشترى دارند، بلكه بطور مستمر كيفيت زندگى آنان نيز بهبود يافته است.

بر خلاف تصور همگانى، پژوهش هاى شهر روستك نشان مى دهد كه با افزايش طول عمر شهروندان، نياز به مراقبت هاى ويژه براى سالمندان فزونى نداشته است. در بيست سال گذشته در غرب آلمان نگهدارى از سالمندان بطور نسبى با ازياد سن شهروندان نه تنها رشد نكرده است، بلكه نياز به مراقبت بطور محسوسى حتا كاهش نشان مى دهد. مراقبت از زنان سالمند از سن ۸۴ سالگى رشد صعودى و در مورد مردان رشد نزولى داشته است. زنان بيشتر و طولانى تر از بيمارى ها رنج مى برند، اما بطور متوسط بيشتر از مردان عمر مى كنند. مردان سريع تر از زنان در اثر بيمارى از پاى مى افتند. اين امر بدين معناست كه مردان با سن نسبتاً بالا تنها شامل مردان قوى سالمند مى باشد.

ميزان مرگ و مير در آلمان نشان مى دهد كه در سال هاى ۲۰۰۴–۲۰۰۶ از هر دو مرد حداقل يكى به سن ۷۹ سالگى رسيده است و ۵۰ درصد زنان ۸۵امين سال تولد خود را جشن گرفته اند. ۸۸ درصد مردان و ۹۴ درصد زنان در آلمان بيش ۶۰ سال عمر مى كنند. از سوى ديگر اين ارقام رضايت بخش، نشان دهنده پيرى نسبى در جامعه آلمان مى باشد كه به سهم خود مشكلات اجتماعى متعددى را نيز سبب شده است.