1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اعلام آمادگی کاسترو برای وداع با قدرت

ح/ رویترز۱۳۸۶ آذر ۲۷, سه‌شنبه

فیدل کاستر برای اولین بار از تمایل خود به کناره‌گیری از قدرت سخن گفته است. رهبر ۸۱ ساله و بیمار کوبا در نامه‌ای نوشته است که برای طرح ایده‌ها و تجاربش دیگر نیازی نمی‌بیند که حتماَ دارای پست و مقام باشد.

https://p.dw.com/p/CdHi
فیدل کاسترو(سمت چپ) و برادرش رائول کاسترو که در حال حاضر مسئولیت امور کوبا را به عهده دارد
فیدل کاسترو(سمت چپ) و برادرش رائول کاسترو که در حال حاضر مسئولیت امور کوبا را به عهده داردعکس: AP

فیدل کاسترو برای اولین بار از تمایل خود به کناره‌گیری از قدرت سخن گفته است. رهبر ۸۱ ساله و بیمار کوبا در نامه‌ای که متن آن روز دوشنبه، ۱۷ دسامبر از تلویزیون کوبا پخش شد، نوشته است: " تعهد طبیعی من آن نیست که به پست و مقام بچسبم. از آن کمتر، تمایل من به ممانعت از سدراه جوانان شدن است." کاسترو در ادامه می‌گوید که او می‌تواند در آینده ایده‌ها و تجارب خود را به گونه‌ای دیگر مطرح کند، به عنوان مشاوری فاقد پست و مقام.

کاسترو در سال ۱۹۵۹ طی یک جنگ چریکی توانست رژیم دیکتاتوری باتیستا را که مورد حمایت آمریکا بود سرنگون کند و ۴۷ سال عملاَ قدرت را در دست خود نگهدارد. او در تابستان سال ۲۰۰۶ به دلیل بیماری گوارشی راهی بیمارستان شد و هنوز هم سلامت و توان کامل خود را بازنیافته است.

کاسترو مسئولیت امور کشور را در یک سال و نیم گذشته به طور موقت به برادر خود، رائول کاسترو، واگذار کرده است و خود اغلب از طریق مقالات و گفتگو با رسانه‌ها نسبت به سیاست‌های داخلی و بین‌المللی ابراز نظر کرده است، بی آن که در باره‌ی آینده‌ی سیاسی خود توضیح و اشاره‌ای داشته باشد. با نامه‌ی روز دوشنبه کاسترو، اینک این امکان قوت گرفته است که او به طور کامل با قدرت وداع کند.

جزیره کوبا در ۱۴۵ کیلومتری ایالت فلوریدای آمریکا واقع شده است. پس از به قدرت رسیدن کاسترو در این جزیره، شرکت‌های متعلق به افراد متمول آمریکایی مصادره شدند و در سیاست خارجی نیز رهبری هاوانا راه نزدیکی به شوروی را در پیش گرفت. سال ۱۹۶۲ به دنبال استقرار مخفیانه موشک‌های اتمی شوروی در خاک کوبا، بحران سختی در روابط مسکو و واشنگتن به وجود آمد و جهان تا آستانه‌ی یک مناقشه اتمی پیش رفت.

کارنامه‌ی دولت کاسترو به عنوان کارنامه‌ای متناقض ارزیابی می‌شود. بر خلاف سایر کشورهای حوزه‌ی کارائیب، بیسوادی از کوبا رخت بربسته است و سیستم بهداشت آن که تا دورافتاده‌ترین نقاط کشور هم گسترش یافته، در جهان نیز شاخص است. در عوض، آزادی بیان در کوبا سخت محدود است و افرادی که کلیت نظام را زیر علامت سؤال قرار دهند، با فشار و سرکوب مواجه می‌شوند. سازمان "دیده‌بان حقوق بشر" بر اساس گزارش گروه‌های مدافع حقوق بشر در کوبا، شمار زندانیان سیاسی این کشور را در سال ۲۰۰۵ ۳۰۰ نفر اعلام کرده است. علاوه براین، اکثر مایحتاج عمومی سهمیه‌بندی شده‌اند، بسیاری از خانه‌ها کهنه و نیازمند تعمیرات اساسی‌اند و در بخش‌هایی از کشور نیز دائماَ مشکل قطع برق وجود دارد.