1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اعطاى جايزه Konrad Wolf به عباس کيارستمى

بهنام باوندپور۱۳۸۲ آبان ۲۸, چهارشنبه

«کنراد ولف» سينماگرى نامدار، و مدتها رييس آکادمى هنرهاى برلين شرقى سابق بود که در سال ۱۹۸۲ ميلادى درگذشت. از زمان فروريختن ديوار برلين و اتحاد دو آلمان، به نام او جايزه اى به هنرمندانى در حوزه هاى هنرهاى تجسمى، و همچنين فيلمهاى سينمايى و تلويزيونی داده مى شود.

https://p.dw.com/p/A66T

عباس کيارستمى سينماگر سرشناس ايرانى، برنده امسال جايزه کنراد ولفِ آکادمى هنرهاى برلين بود. در ميان برندگان پيشين اين جايزه، نام کارگردانانى چون کريستف مارت هالر، «فولکر شلونورف و مارگارته فون تروتا نيز ديده مى شود. جايزه کنراد ولف امسال به کارگردان ۶۳ ساله ايرانى تعلق گرفت، و طى مراسمى ديروز دوشنبه، با سخنرانى يان شوته سينماگر آلمانى به وى اعطا گرديد. آکادمى هنرهاى برلين، با اين جايزه پنج هزار يورويى مى خواسته از خلاقيت هاى هنرى کيارستمى قدردانى کند.

بيشتر دوستداران عباس کيارستمى و بخصوص جوانترها، او را به عنوان خالق خانه دوست کجاست، زير درختان زيتون، باد ما را خواهد برد و فيلم ده مى شناسند، و شايد فقط علاقمندان حرفه اى به هنر سينما و سينماى کيارستمى بدانند که او از نقاشى کتابهاى کودکان آغاز کرده، با کار گرافيک براى فيلمهاى تبليغاتى ادامه داده و سپس به ساختن فيلمهاى کوتاه پرداخته است. راهى بسيار طولانى تا موقعيت کنونى وى به عنوان سينماگرى شناخته شده در اروپا.

گويا براى کار عباس کيارستمى و پروژه هايى که او در سر دارد، شرايط دشوار در ايران مفيد بوده اند. اين سخن قدرى متناقض به نظر مى رسد، اما آنکس که به موفقيتهاى کيارستمى در جشنواره هاى بين المللى نظرى بيندازد و سياهه طولانى جايزه هايى را که او دريافت کرده ببيند، به فقط «باطل​نما» بودن اين گفته پى خواهد برد. کيارستمى ديروز در گفتگو با خبرنگار روزنامه «برلينر تسايتونگ» بر اين نکته تاکيد کرد، که هرچه شرايط سياسى دشوارتر و پيچيده تر مى شوند، خلاقيت هنرى نيز منسجم تر مى گردد، کار در چنين شرايطى، شکلى جالب تر به خود مى گيرد، زيرا هنرمند بايد هرچه بيشتر به جستجوى راههاى زيبايى شناسانه بشتابد.

عباس کيارستمى همينگونه مى انديشد، و به همين دليل نيز تاکيد مى کند، که هيچگاه به اين امر فکر نکرده که ايران را ترک کند. او مى گويد که ريشه هايش در آنجا دوانيده شده اند، همان ريشه هايى که شروط اوليه هنر او هستند. هنگامى که کيارستمى وطن خود را به مادرى سختگير تشبيه مى کند، نوع حرکت او در زندگى و در هنر نيز قابل فهم تر مى شود. وطن، همچون مادرى سختگير، دست کم در اين دوران، اما به هر حال يک مادر!


و حال اين سينماگر بايد با اين مادر سختگير به گونه اى کنار بيايد. طبق گفته خود او، نمايش فيلمهايش از ۷ سال پيش در ايران ممنوع هستند. اگر اين گفته را مبنايى براى رسيدن به يک نتيجه گيرى قرار دهيم، بايد بگوييم عباس کيارستمى از ۷ سال پيش براى جشنواره هاى بين المللى فيلم ساخته است. اينک بايد ديد پس از اهداى جايزه کنراد ولفِ آکادمى هنرهاى برلين به کيارستمى، اين سينماگر ايرانى چه راهى را خواهد رفت.