اعتراض ناشران ايرانى به وضعيت سانسور كتاب در ايران
۱۳۸۳ آذر ۱۰, سهشنبهآقاى حسن كياييان، دبير اتحاديه ناشران و كتابفروشان تهران در باره اين نامه به صداى آلمان گفت: ”اين نامه را گروهى از ناشران فعال امضا كردند و دادند به اتحاديه در اعتراض به ادامه مميزى و تشديد مميزى. من فعلا در همين حد مىتوانم خدمتتان بگويم.“
به گفته حسن كياييان قرار است اتحاديه ناشران و كتابفروشان جلسهاى در اين باره تشكيل دهد و تا هفته ديگر بررسى كند كه اتحاديه در رابطه با اين خواست ناشران چه مىتواند بكند. به گفته حسين پايا، مدير انتشارات طرح نو، فردا چهارشنبه اول دسامبر، اتحاديه ناشران و كتابفروشان تهران جلسهاى براى بررسى نامه اعتراضى ناشران خواهد داشت.
سانسور كتاب به گفته همه دست اندركاران كار نشر و نويسندگى هميشه در ايران وجود داشته است. گاه سختتر و گاه آسانتر بوده است.
در كنار بستن مطبوعات و مسدود كردن سايتهاى اينترنتى مسئله سانسور كتاب نيز جريان آزاد اطلاعات را مختل مىسازد و اين چيزى است كه جامعهشناسان و اهل فرهنگ در ايران را نگران مىكند. سيمين بهبهانى شاعر بنام و برنده جايزه سال ۱۹۹۹ حقوق بشر كارل فون اوسيوسكى در اين مورد گفت: ”من چندى قبل هم گفتم كه با سانسور مخالف هستم و نويسنده حق دارد كه در نهايت آزادى هر چه مىخواهد بنويسد. اگر به ضرر و زيان كسى يا جامعه بود، آن موقع مىتواند هيات منصفه، دادگاه يا هر مرجع ديگرى عليه او اقدام بكند. وگرنه اگر نويسنده نتواند آزاد فكر بكند، قلم او كار نخواهد كرد و دستگاه تفكر او از كار خواهد افتاد. اين به ضرر تفكر و انديشه است.“