اختلافات سياسى جدى ميان آمريكا و ايران
۱۳۸۳ تیر ۳۰, سه‌شنبه
وى گفت : حمايت جمهورى اسلامى ايران از تروريسم ، تلاش آنكشور در زمينه سلاحهاى اتمى و اوضاع بسيار ناگوار در ارتباط با احترام به حقوق بشر در ايران ، موجبات نگرانى شديد دولت ايالات متحده آمريكا را فراهم ساخته است.سخنگوى وزارت امور خارجه آمريكا افزود : اگر به رويدادهاى دو سال گذشته بنگريم بايد بگوئيم كه از شدت نگرانى آمريكا در رابطه با جمهورى اسلامى ايران كاسته نشده است . وى خاطر نشان ساخت كه آمريكا در اصل مخالفتى با انجام مذاكرات مستقيم با ايران ندارد. شايد اشاره به اين موضوع نيز عارى از اهميت نباشد كه مناسبات جمهورى اسلامى ايران و ايالات متحده آمريكا در سال ۱۹۸۰ ميلادى قطع شد.
قبل از سخنگوى وزارت امور خارجه آمريكا ، رئيس جمهور ، جرج دبليو بوش ، اظهار داشت كه ،دولت آمريكا اين موضوع را بدقت مورد بررسى قرار ميدهد كه آيا جمهورى اسلامى ايران در سوء قصدهاى خونين روز يازدهم سپتامبر ماه سال دوهزار ويك ميلادى دست داشت يا نه؟.مديركل كنونى سازمان اطلاعات و جاسوسى آمريكا John McLaughlin دو روز پيش اظهار داشته بود كه مدركى كه دال بر دست داشتن ايران در سوء قصد هاى خونين روز نامبرده باشد در دست نيست. جرج بوش در ماه ژانويه سال دو هزار و دو ميلادى ، جمهورى اسلامى ايران ، عراق و كره شمالى را « محور شرارت « خوانده بود ولى در آنزمان به وجود داشتن رابطه مستقيم ميان ايران و رويدادهاى روز يازدهم سپتامبر ماه اشاره ائى نكرد.
بنا بر گزارش جرايد گويا كميسيون تحقيق ايالات متحده آمريكا در گزارش اخيرش در باره سوءقصدهاى تروريستى، كه قرار است دو روز ديگر منتشر شود ، از جمله به اين نكته اشاره ميكند كه جمهورى اسلامى ايران دستكم به شمارى از عاملين سوءقصدهاى روز يازدهم سپتامبر ماه اجازه داده كه بدون مشكلاتى از خاك ايران عبور كنند. اما دولت جمهورى اسلامى ايران اين اتهامات را « تبليغات محض « خوانده و رد ميكند. در تهران گفته شد كه آمريكاميكوشد نظرها را از ناتوانى اش در عراق منحرف سازد.
اما در گزارشى كه ديروز از طرف شوراى مناسبات خارجى آمريكا در واشنگتن منتشر گرديد به دولت آنكشور توصيه ميشود كه در مشى سياسى خود در مقابل جمهورى اسلامى ايران تجديد نظر كرده و در انتظار فروپاشى احتمالى كادر رهبرى اسلامى ننشيند. در اين گزارش آمده است كه :چنين بنظر ميرسد كه كادر رهبرى جمهورى اسلامى ايران بر پايه هاى مستحكمى استوار است و در آستانه انقلابى كه باعث براندازى حكومت شود قرار نگرفته است.