احتمال تصويب طرح قطعنامه عليه ايران / گفتگويى با داود هرميداس باوند
۱۳۸۶ فروردین ۳, جمعه�ردا قرار است متن دومين قطعنامه عليه ايران در جلسه عمومى شوراى امنيت به رأى گذاشته شود.
آيا پيشنهاد آفريقاى جنوبى مىتواند تأثيرى بر تصميمگيرى اين شورا بگذارد؟ داود هرميداس باوند، استاد علوم سياسى و كارشناس روابط بينالملل به اين پرسش چنين پاسخ مىدهد:
داود هرميداس باوند: به نظر من این پیشنهاد در خور توجه است. بنابراین فکر میکنم به نظر من شاید اروپاییها هم نظر مخالفی نداشته باشند. درست است که طرح قطعنامه از سوی انگلیس و کشورهای اروپایی پیشنهاد شده، ولی آمریکاییها تا حدودی بعید میدانم که موافق باشند. بنابراین تا مدامی که یک توافق همهجانبهای وجود نداشته باشد، پذیرش این پیشنهاد آفریقای جنوبی بهصورتی که مطرح شده شاید بعید باشد. ولی اگر خب تغییر یا تعديلى در این پیشنهاد از سوی ۵ کشور، بخصوص ۱+۵ داده بشود، تغییری داده بشود که همسویی نزدیکتری با طرح قطعنامهی آنها داشته باشد، بهرحال میتواند راهگشای مشکل فعلی باشد.
آقای باوند همزمان با این پیشنهاد دو کشور قطر و اندونزی هم پیشنهاد دادهاند یک جمله باید در متن قطعنامهی دوم گنجانده بشود مبنی بر تاکید بر منطقهی عاری از سلاح هستهای و این خب مسلم است که نگرانی این دو کشور را نشان میدهد از دستیابی اسراییل و یا اینکه در دستداشتن سلاح اتمی توسط اسراییل. فکر میکنید این چقدر میتواند به نفع ایران باشد؟
داود هرميداس باوند: اگر قرار است که منطقه عاری از سلاح هستهای بشود، اسراییل میباید همانند آفریقای جنوبی و اوكراين از داشتن سلاح هستهای چشمپوشی بکند که بعید به نظر میرسد که اسراییل چنین پیشنهادی را بپذیرد. و نکتهی دیگر مسئلهی ضمانت اجراست در قطعنامه و صرف ذکر آن کافی نیست. بنابراین باید ضمانت اجرای ایجاد منطقه عاری از سلاح هستهای هم در نظر گرفته بشود. در هرحال نکتهای که میخواهم تاکید کنم این است که اسراییل بعید به نظر میرسد چنین قطعنامهای را بپذیرد و با توجه به این درج این نکته در قطعنامه پذیرشاش از سوی آمریکاییها آنهم بعید به نظر میرسد.
طرح چنین پیشنهادی از سوی کشورها آیا میتواند نشانهی مثبتی باشد از اینکه در صورت اضافهنکردن این بند به قطعنامهی تحریم علیه ایران ممکن است کشورهای دیگری به صف موافقان ایران در شورای امنیت بپیوندند؟
داود هرميداس باوند: البته من این را تردید دارم. این پیشنهاد هم که از سوی قطر و اندونزی شده، خب از سوی دو کشور اسلامیست. چون بارها از سوی اتحادیه عرب،سازمان کنفرانس اسلامی این موضوع مطرح شده و آنها هم میدانند که عملا راه به جایی نخواهد برد. ولی بعید میدانم که با قبول نکردن این پیشنهاد موضع کشورهایی مثل قطر یا اندونزی در رابطه با قطعنامه عوض بشود و حداکثری که میشود تصور کرد که بازهم آنهم به نظر من بعید نیست اینکه رای ممتنع بدهند که باز قطر در قطعنامهی قبلی همراه با دیگران به اتفاق آرا رای داده بود، اندونزی هم با توجه به روابطی که با آمریکا دارد احتمالا رای خواهد داد، مسئلهی آفریقای جنوبی هست که تازگی دارد. تنها احتمال این است رای ممتنع بدهد آفریقای جنوبی که بازهم با توجه به جو بینالمللی و جوی که حاکم است بر شورای امنیت، احتمالا این کشورها هم همراه دیگران خواهند بود و سعی برآن خواهد بود که قطعنامه به اتفاق آرا به تصویب برسد.
بنابراین پیشبینی شما این است که فردا این قطعنامهی دوم هم علیه ایران به تصویب میرسد، همینطور پیشبینی بیشتر کارشناسان، اما از طرف دیگر از داخل ایران هیچ نشانهای مبنی بر کوتاه آمدن ایران از مواضع خودش دیده نمیشود. به نظر شما این رویاروییها تا کجا ادامه دارد و آیا به یک نقطه حل میرسد یا به بحران میانجامد؟
داود هرميداس باوند: ببینید، اگر آقای احمدینژاد بیاید با پیشنهاد جدیدی، یعنی تعدیل نسبی در موضع اعلامشدهی ایران باشد، خب میتواند سرآغاز یک گفتگوی سازنده باشد. احتمالا ایشان یک پیشنهاد جدیدی را اعلام میکنند که حاکی از تعدیلی نسبی است در موضع قبلی ایران که آنهم تا این لحظه چنین قرائن و شواهدی که حاکی از این تعدیل موضع فعلی ایران باشد، به چشم نخورده. بنابراین من فکر میکنم در تصمیمات شورای امنیت نقش بازدارنده نخواهد داشت.
+++
مصاحبهگر: ميترا شجاعى