اتحاديه اروپا و برنامه اتمى جمهورى اسلامى ايران

روزنامه آلمانى هانورشه آلگماينه تسايتونگ در شماره امروز خود نگاهى داشته است به برنامه اتمى جمهورى اسلامى ايران. مفسر اين روزنامه در اين رابطه چنين نوشته است:

"البته كه آدمى نميتواند بين جنگ افزارهاى اتمى خوب و بد تمايز قائل شود. و در اين رابطه هيچ تفاوتى بين جنگ افزارهاى هسته‌اى اسرائيل و جمهورى اسلامى ايران نميتوان قائل شد. اما هرگاه اين دو كشور صاحب يك چنين قدرت اتمى گردند، چيزى كه بى گمان گونه‌اى كابوس را ماننده است، آنگاه تصور استفاده از اين بمبهاى اتمى آنچنان هم عجيب نيست. به خصوص در طرز تفكر اسلامى كه حيات و زندگى واقعى مسلمانان تنها پس از مرگ و شهادت آغاز خواهد شد و همين شيوه نگرش ميتواند به نگرانيهاى جهان و جهانيان در اين رابطه دامن زند. از همين روست كه موضع قاطعانه و سازش ناپذير وزير امور خارجه آلمان، يوشكا فيشر كه مشابه نظرگاههاى دولت آمريكا در اين رابطه است، ميتواند بسيار مثبت موثر واقع شود. عليرغم همه اختلاف نظرها بر سر جنگ عراق، غرب ميبايست همه توان خود را بكار گيرد تا مانع از تجهيز جمهورى اسلامى به جنگ افزارهاى هسته‌اى گردد. چرا كه برخلاف مسئله عراق، ايران براستى كه تهديدى است براى كل جهان"

روزنامه آلمانى "نويه اوزنابروكر تسايتونگ" درباره برنامه اتمى جمهورى اسلامى ايران موضع ديگرى دارد. مفسر اين روزنامه چنين مينويسد:

"در پوكر برنامه اتمى جمهورى اسلامى ايران، آلمان نقش بازيگرى را ايفا ميكند كه جنجال برپا ميكند و در عين حال در برابر حريف اعتراف ميكند كه دستش خالى است و ورق چندان مناسبى ندارد. و اين چنين است كه جمهورى اسلامى ايران كماكان برنامه اتمى خود را ادامه ميدهد. و به نظر ميرسد كه محافظه كاران در ايران در شرايط حاضر چندان واهمه و ترسى از اروپا ندارند. وزير امور خارجه آلمان يوشكا فيشر همه توان خود را بكار گرفت كه از دامنه اختلافات بين ايالات متحده آمريكا و اتحاديه اروپا بكاهد. حال آنكه درست اكتبر سال گذشته بود كه وزير امور خارجه آلمان به همراه وزيران خارجه فرانسه و بريتانيا به تهران سفر كرد و خشم دولتمردان آمريكا را برانگيخت. سياست عدم توليد جنگ افزارهاى هسته‌اى از سوى جمهورى اسلامى ايران در آن هنگام تنها براى كاهش فشار بين المللى وبويژه ايالات متحده آمريكا صورت گرفت. اما در آن هنگام فيشر موفقيت گفتگوهاى تهران را همچون درسى آموزنده به جهان و جهانيان عرضه داشت و مدعى شد كه با اين شيوه و راهكار صلح آميز ميتوان دولتهاى شرور را نيز رام كرد. اما اكنون نگرانيهاى فيشر از برنامه اتمى جمهورى اسلامى ايران را ميبايست گونه‌اى اعتراف به شكست آن سياست تلقى كرد. اما، اين كافى نيست. آلمان و اتحاديه اروپا ميبايست اكنون با همكارى با ايالات متحده آمريكا، موضوع را به شوراى امنيت سازمان ملل برده و قطعنامه‌اى در اين رابطه را به تصويب رسانند. و از آن گذشته نميبايست از كاربست قوه نظامى بعنوان آخرين حربه بهراسند. در غير اين صورت ملايان در ايران ظرف چند سال به جنگ افزارهاى هسته‌اى مجهز خواهند شد. و چنين چيزى مسابقه تسليحاتى در خاورميانه را در پى خواهد داشت. عراق و اسرائيل خود را در خطر خواهند يافت. و غرب نيز ميبايست نگران آن باشد كه دولتمردان جمهورى اسلامى ايران كه از گروهها‌ى تروريستى گوناگون حمايت ميكنند، از جنگ افزارهاى هسته‌اى خود براى تهديد و ارعاب ديگران بهره گيرند.