ابراز نظر رييس هيات مذاكره با ايران در پارلمان اروپا در باره تهديد امريكا عليه ايران
۱۳۸۳ دی ۳۰, چهارشنبه
ده، از همه تواناييهايى كه براى توليد سلاح اتمى دارد چشم‌پوشى كند.
آنگليكا بر در پاسخ به پرسش مجرى برنامه راديويى دويچلند فونك كه آيا تا چه حد تهديدهاى امريكا عليه ايران را بايد جدى گرفت گفت:
”بايد بگويم كه زنگ خطر براى ما به سه علت به صدا درآمده است. نخست اينكه اين تهديد كه به ايران حمله نظامى شود، به هيچ وجه قابل مقايسه با جنگ پيشگيرانه شومى نيست كه عليه عراق درگرفت. تاثيرات اين بار بسيار شديدتر و سخت‌تر خواهد بود. دوم اينكه ما به عنوان شهروندان اروپا و اتحاديه اروپا تلاش مى‌كنيم كه از سه جهت مطمئن باشيم، آن هم اينكه با ايران مذاكره كنيم تا دست از غنى كردن اورانيوم در حوزه نظامى بردارد. اگر بتوانيم در اين زمينه موفق شويم، مى‌توانيم جلوى مسابقه تسليحاتى هسته‌اى را، كه ممكن است در اين منطقه به راه افتد، بگيريم. در ضمن مى‌توانيم امنيتى بالقوه براى اسراييل ايجاد كنيم، امنيتى كه مى‌خواهيم و بايد ايجاد كنيم. سوم اينكه ما به موازات اين همه در باره بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران مذاكره مى‌كنيم، چيزى كه در حال حاضر بسيار مهم است، چون هنوز هم در ايران هر روز موارد دستگيرى روزنامه‌نگاران، اعدام متهمان يا سنگسار زنان پيش مى‌آيد. اگر هم اكنون امريكاييها– حتى اگر هم تنها در حرف باشد– اين راههاى اساسا مثبت مذاكره را، كه ايران در آن همواره شركت داشته است، بمباران كنند، در عمل به معناى آن خواهد بود كه ما نمى‌توانيم موفقيتى داشته باشيم. براى همين انتظار من اين است كه بتوانيم به هنگام ديدار جورج بوش در تاريخ ۲۲ فوريه، ۴ اسفند، از بروكسل، با وى گفتگو كنيم. بوش اشتباه بزرگى مرتكب مى‌شود. بوش مى خواهد تجربه عراق را در ايران تكرار كند، يعنى مى‌خواهد از راه جنگ پيشگيرانه ايران را دموكراتيزه كند و اين راهى است كه به بن‌بست سياسى مى‌رسد.“
خانم آنگليكا بر در پاسخ به پرسش مجرى برنامه دويچلند فونك پيرامون تفاوت سياست انگليس و امريكا در رابطه با ايران و اينكه انگليس برخلاف امريكا موافق اتخاذ راه حلى ديپلماتيك در برابر ايران است گفت: ”اين بسيار مثبت است كه انگليس در كنار فرانسه و آلمان در مذاكره با ايران شركت دارد. چيزى كه تا كنون نشانگر موفقيت بوده، اين است كه ايران موافقت كرده كه دست كم برنامه اتمى‌اش را متوقف كند و اجازه داده كه بازرسان آژانس بين‌المللى اتمى از تاسيسات اتمى‌اش ديدن كنند و البته سياست امريكا سد اين همه است. يادمان بيايد كه چندى پيش معلوم شد كه ماموران امريكايى به صحبتهاى تلفنى البرادعى، رييس آژانس، با مقامات ايرانى گوش مى‌داده‌اند. يعنى امريكاييها از حالا همان كارى را كه در مورد عراق كردند، مى‌كنند. كسانى را كه مسئول‌اند و مى‌توانند كنترل كنند و جلوى گسترش تسليحات اتمى را بگيرند، بدنام مى‌نمايند و آگاهانه موجب تضعيف سازمان ملل متحد مى‌شوند. اينكه انگليس باصطلاح اينك طرف اروپاست موجب ايجاد تفاوتى كيفى مى‌شود. براى همين ما تنها مى‌خواهيم خطاب به بوش بگوييم كه از دوره دوم رياست جمهورى‌اش استفاده كند و اشتباهى را كه در مورد عراق مرتكب شد، تكرار نكند، بلكه در گفتگو شركت كند. اين بسيار بستگى به موضع امريكا دارد كه ما بتوانيم جلوى ايران را در رابطه با برنامه اتمى اش بگيريم و اينكه ايران به اسراييل حمله خواهد كرد يا نه. براى همين بوش بايد راه ديپلماتيك را انتخاب كند، وگرنه مسئول پيامدهايى خواهد بود كه من ديگر در اينجا نمى‌خواهم به آن بپردازم.“
رييس هيات مذاكره با ايران در پارلمان اروپا، خانم بر، در مورد اينكه خود مقامات دولت ايران تا چه حد با رفتار خود موجب برانگيخته شدن حس بى‌اعتمادى امريكاييان شده‌اند گفت: ”بى‌اعتمادى اى كه به ايران وجود دارد محق است. چون مقامات ايران به هيچ وجه شفافيت لازم را در كار خود نشان نمى‌دهند.... ايران بايد همه را مطمئن كند از اينكه كاملا از همه تواناييهايى كه به اين كشور اجازه ميدهد بتواند سلاح اتمى توليد كند چشم‌پوشى مى‌كند. مذاكرات ما با ايران در اين جهت هستند. اگر واقعا بخواهيم به اين هدف برسيم بايد به جايى برسيم كه بوش حداكثر تا سفر خود به بروكسل، در ماه فوريه، بتواند بگويد كه باشد، من فهميدم و ياد گرفتم كه اگر بخواهيم جهان را امن‌تر كنيم، بايد از اروپا حمايت كنيم، تا مسابقه اتمى در خاورميانه راه نيافتد. نبايد فراموش كرد كه ايران دولت اسراييل را به عنوان دولت قبول ندارد. در اينجا بايد ديپلماسى را به كار گرفت. جنگ و تهاجم در اين مورد نتيجه عكس مى‌بخشد.“