آيا بغداد به تهرانى ديگر تبديل ميگردد؟

ديگران اميدوارند كه، گوناگونى گروههاى قومى جامعه عراق، شيعيان، سنيها، كردها و مسيحيان، ديكته خارجى چگونگى اداره امور كشور، توسط يك رژيم مذهبى، همچون حكومت ايران را، بصورت دائمى، نخواهد پذيرفت.

نظرات و پيشگوئيها درباره تناسب آينده قدرتها در عراق، تحت تاثير حكومت آيت الله هاى شيعه مذهب كشور همسايه، بسيار متفاوتند. ۶۰ در صد از ۲۶ ميليون نفر جمعيت عراق، شيعه مذهب ميباشند. كسانيكه، در دوره حكومت صدام حسين، با خشونت تمام تحت فشار قرار گرفته و از هر گونه نفوذ سياسى در كشور محروم بودند. آنها اينك ميتوانند، در يك كشور دموكراتيك، حرفى براى گفتن داشته باشند. همچنين فراتر از مرزهاى عراق نيز ، شيعيان از اين طريق جرات بيشترى خواهند يافت.

پادشاه اردن ملك عبدالله ، يك مسلمان سنى، مدتهاست كه در مورد تشكيل يك رژيم بنيادگراى شيعه همانند نمونه جمهورى اسلامى ايران، هشدار ميدهد. اما روابط شيعيان عراق با كشور همسايه ايران نيز، از بى اعتماديها و سرخوردگيها تاثير پذيرفته اند. نخست وزير دولت موقت عراق اياد علاوى، يك شيعه سكولار، دولت ايران را به اين متهم ميسازد كه، مانع از بازسازى عراق ميگردد. وزير دفاع او، ايران را اصولآ "دشمن شماره يك" مينامد. او مجموعه نمايندگان پارلمانى ائتلاف متحده عراق را "ليست ايرانيها" ميخواند و ميگويد سياستمداران آن در صورت موفقيت در انتخابات، قصد دارند، حكومت روحانيت شيعه را در عراق مستقر سازند.

يكى از اسامى قيد شده در اين فهرست موفق الرباعى، مشاور امنيتى دولت موقت عراق است. او در برابر اينگونه اتهامات از خود دفاع ميكند و ميگويد، اگر مداركى دال بر اين بدست آيند كه، جمهورى اسلامى ايران با پشتيبانى از شورشگران، از بازسازى عراق ممانعت ميورزد، اين امر سبب بروز اختلافات بسيار شديد، با دولت ايران خواهد شد. و اگر حزب او قصد داشته باشد طبق نمونه ايران، رژيم ملايان را در كشور عراق بر سر كار آورد، او بلافاصله از اين ليست انتخاباتى خارج خواهد گرديد.

اين مشاجره بازتابيست از انشقاق موجود در بين مردم عراق. از يكسو هنوز دشمنيهاى عميقى در كشور حكمفرما ميباشند كه، از زمان جنگ ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ منشا گرفته اند، جنگى كه در آن، يك ميليون نفر جان خود را از دست دادند. بى اعتمادى بزرگى در اين زمينه وجود دارد كه، آيا برخى از گروههاى شورشگر، از جانب دولت ايران مورد پشنيبانى قرار ميگيرند يا نه. از سوى ديگر، بسيارى از مومنان شيعه، همچنان رهبران روحانى خود را در ميان سران مذهبى ايران ميجويند. همين دوگانگى، مبارزات انتخاباتى را تحت تاثير خود قرار ميدهد، كه روز چهارشنبه گذشته آغاز شدند.