آلمان: ۵۰ سال پيش، معاهده پاريس

معاهده پاريس از چهار بخش اصلى تشكيل شده بود و بر مبناى آن، آلمان از كشورى اشغال شده به كشورى مستقل تبديل شد. اين كشور همچنين عضو پيمان دفاعى اروپاى غربى و عضو پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، شد و خودمختارى منطقه سار نيز تحت نظارت كشورهاى اروپايى درآمد.

اما حزب مخالف ِ دولت ِ سوسيال دمكرات علاقه اى به شركت در جشن و پايكوبى دولت آلمان نداشت. اريش اولن هاور، رئيس اين حزب در اين مورد گفت:

”مردم آلمان دليل چندانى براى خوشحالى ندارند. آلمان هنوز ااتحاد خود را به دست نياورده است و به همين جهت نمى توان از استقلال كشور سخن گفت. زمانى مى توان استقلال آلمان را اعلام كرد كه اين كشور در آزادى كامل اتحاد خود را به دست آورد.”

اختلاف نظر ِ احزاب مخالف دولت آلمان با دولتمردان آن زمان ِ كشورسابقه اى بسيار طولانى داشت. اين اختلاف نظر حتى به قبل از بوجود آمدن جمهورى فدرال آلمان مى رسيد. پس از پايان جنگ جهانى دوم، مردم آلمان متوجه شدند كه كشوشان تقسيم شده و هر بخشى به يكى از پيمان هاى نظامي، كه دشمن يكديگر بودند، پيوسته است.

حزب سوسيال دمكرات آلمان موافق اتحاد دو بخش كشور تحت هر شرايطى بود و به همين جهت با پيشنهاد اتحاد جماهير سوسياليستى موافقت مى كرد كه بر مبناى آن، آلمان به شرط بى طرفى كامل در عرصه ى سياست جهاني، مى توانست استقلال كامل خود را به دست آورد.

دولت وقت ِ آلمان اما آينده كشور را در اتحاد با غرب و ورود به پيمان هاى اين كشورها مى ديد و كنراد آدناور، صدراعظم وقت كشور نيز يكى از طرفداران پر و پا قرص اين تز بود. از همان ابتداى به قدرت رسيدن، آدناور اتحاد با غرب و شركت در پيمان هاى نظامى با كشورهاى غربى را تنها راه به دست آمدن استقلال آلمان مى ديد.

اقدامات آدناور در نزديكى بيش از حد به غرب اما مخالفان بسيارى را در كشور موجب شد. سنديكاهاى كارگرى ِ كشور، موسسات مذهبى و حتى افراد برجسته اى از درون حزب دمكرات مسيحى آلمان به رهبرى گوستاو هاينه مان، كه بعدها رئيس جمهور اين كشور شد، با اين سياست نظامى گرايانه مجدد دولت آلمان و به همين جهت با معاهده پاريس مخالفت كردند. هاينه مان حتى به خاطر اعتراض به اين سياست دولت از صفوف حزب دمكرات مسيحى استعفا كرد و از مردم خواست تا با اين سياست آدناور به مخالفت بپردازند.

با وجود مخالفت هاى فراوان ، اين معاهده در تاريخ بيست و هفتم ماه فوريه سال ۱۹۵۵ در مجلس نمايندگان آلمان به تصويب رسيد و از پنجم ماه مه سال ۱۹۵۵ميلادى نيز به اجرا در آمد.