آغاز تغييرات استراتژيک نظامى در عراق
۱۳۸۵ آذر ۱۴, سهشنبهفرماندهان نظامى آمريکا در عراق درحال جابجاکردن نيروهاىشان در عراق، به ويژه در بغداد، هستند به نحوى که بيشتر نقش مشورتى و تعليماتى و کمتر نقش درگيرى مستقيم نظامى داشته باشند. نيويورک تايمز گزارش مىدهد که ظرف هفتهی گذشته هزاران تن از سربازان آمريکائى در بغداد و تکريت، نقش واحدهاى خود را تغيير داده و منحصر به تعليم نظاميان عراقى کردهاند.
گفته مىشود افزايش تعداد تعليم دهندگان براى ارتش عراق يکى از توصيههاى «گروه مطالعه عراق» است که گزارش نهائى آن قرار است فردا منتشر شود. جورج بوش گفته بود که پيش از هرگونه تغيير در سياست عراق، مايل است اين گزارش را به دقت مطالعه کند.
ماه گذشته، ژنرال «جان ابى زيد» بالارتبهترين مقام نظامى آمريکا در خاورميانه، به کنگره آمريکا گفته بود که مايل است تعداد تعليم دهندگان نظامى را به دو برابر افزايش دهد. اکنون صحبت از آن است که تعليم دهندگانِ آمريکائى ارتش عراق به سه برابر و حتا بيشتر افزايش پيدا کنند.
نيروهائى که از مناطق جنگى به بخش آموزشى و تعليماتى منتقل مىشوند، ديگر توسط نيروهاى تازه نفس جنگى جايگزين نخواهند شد. اين تحول تدريجى در نقش نظامى ارتش آمريکا، گامهاى اول در عقب نشينى از عراق خواهد بود.
ژنرال آمريکائى «دِينا پيتارد» سرپرست تعليماتى ارتش عراق گفت ما تعداد تيمهاى انتقال مسؤليت را دو سه برابر، حتا چهار برابر خواهيم کرد. تعداد کنونى تعليم دهندگان در سطح گردان يازده نفر، در سطح تيپ يازده نفر، و در سطح لشکر يا رسته پانزده نفر بوده است. قرار است تعليم دهندگان سطح گردان تا سى نفر افزايش پيدا کنند.
زبيگنيو برژينسکى مشاور امنيت ملى در کابينهی جيمى کارتر که در زمان خدمت اش در کاخ سفيد مستقيم در خاورميانه درگير بود، اين هفته نوشت (فاينانشال تايمز ۴ دسامبر) که از هم اکنون دو واقعيت اساسى را بايد در نظر گرفت: نخست اينکه در عراق قدرت واقعى در دست نيروهاى عراقى تحت الحمايهی آمريکا نيست، و هر راه حل سياسى مستلزم مشارکت و مذاکره با «نيروهاى تئوکراتيک شيعى و ميليشياى آنها» خواهد بود.
ديگر اينکه، هرچه اشغال عراق بيشتر به درازا بکشد، نفوذ آمريکا در خاورميانه ضعيف شده و جايش را به بىثباتى و رشد نيروهاى تندرو خواهد داد.
برژينسکى، طولانى شدن اشغال نظامى عراق و همچنين نتايج منفى اشغال سرزمينهاى فلسطينى توسط اسرائيل را از دلائل اصلى کاهش نقش استراتژيک آمريکا در منطقه دانست. او همين دو عامل را در قدرت گيرى بيشتر ايران در منطقه مؤثر شمرد.
او به طور صريح نقش آمريکا در عراق را با استعمار فرانسه در الجزاير مقايسه کرد و نوشت تدبير شارل دوگل براى عقب نشينى، محتاج هفتهها دست روى دست گذاشتن نبود. زبيگنيو برژينسکى اعتقاد دارد فقدان تلاشهاى ديپلماتيک و خطابه پردازىهاى اسلامستيز سرانجام باعث بيرون راندن آمريکا از منطقه خواهد شد که عواقب آن براى کشورهاى مصر، اسرائيل، اردن و عربستان بسيار وخيم خواهد بود.
فرماندهان نظامى آمريکا در عراق اميدوارند با افزايش نقش تعليماتى در واحدهاى عراقى، عوامل نفوذى در ارتش و پليس عراق خنثا و حذف شوند و با بهبود عملکرد ارتش عراق در استقرار امنيت، مشروعيت دولت اين کشور احيا گردد.
عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورک