1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آغاز به کار کنفرانس افغانستان در پاریس

پ / دویچه وله۱۳۸۷ خرداد ۲۳, پنجشنبه

پنجشنبه (۱۲ ژوئن) کنفرانس بازسازی افغانستان در پاریس آغاز به کار کرد. بان‌کی مون، ساکوزی و کرزای این کنفرانس را افتتاح کردند. دولت افغانستان در این نشست برنامه‌ی ۵ ساله‌ی خود برای بازسازی این کشور را ارائه خواهد داد.

https://p.dw.com/p/EIa1
سارکوزی و کرزای در کنفرانس پاریس
سارکوزی و کرزای در کنفرانس پاریسعکس: picture-alliance/ dpa

وزرای ۶۵ کشور جهان به همراه ۱۵ نهاد بین‌المللی برای بررسی مشکلات افغانستان در پاریس گرد هم آمده‌اند. رئیس جمهور افغانستان، در آغاز کنفرانس پاریس از جامعه‌ی جهانی خواست تا کمک‌های مستمر خود به افغانستان را ادامه دهند. وی گفت: «افغانستان کشوری است که از گذشته‌ای تاریک می‌آید و هم‌چنان راهی طولانی در پیش دارد» .

حامد کرزای به مشکلات بسیاری اشاره کرد که هم‌زمان توسعه و پیشرفت را در افغانستان مختل می‌کنند. وی مشکلات بخش کشاورزی و تأمین انرژی را مهم‌ترین مشکل افغانستان دانست و از جامعه‌ی جهانی خواست تا مقدمات آموزش نیروهای افغان را فراهم کند.

برنامه‌ی بازسازی ۵ ساله

دولت افغانستان در کنفرانس پاریس طرحی موسوم به "طرح بازسازی ملی" را ارائه می‌کند که گسترش دموکراسی، اقتصاد آزاد و ثبات داخلی از محورهای آن هستند. هدف این برنامه‌ی ۵ ساله (۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳) کاهش فقر و تقویت امنیت و ثبات داخلی است. دولت کرزای برای تحقق این اهداف ۵۰ میلیارد دلار تقاضا کرده است.

فرانک والتر اشتاین‌مایر، نماینده‌ی آلمان در کنفرانس پاریس (آرشیو)
فرانک والتر اشتاین‌مایر، نماینده‌ی آلمان در کنفرانس پاریس (آرشیو)عکس: AP

جامعه‌ی جهانی تا کنون میلیاردها دلار در اختیار افغانستان قرار داده ‌است. این کمک‌های مالی باید برای برنامه‌های گوناگون از جمله تقویت ارتش و پلیس، ترمیم و گسترش زیرساخت‌ها، سرمایه‌گذاری در بخش آموزش و رونق کشاورزی برای مقابله با کشت و تولید مواد مخدر، هزینه شوند.

این‌که باید کمک‌های مالی بیشتری در اختیار افغانستان قرار گیرد، مورد توافق همه‌ی کشورهاست اما میزان این کمک‌ها هنوز مورد اختلاف است.

دولت افغانستان تمایل دارد که بخش عمده‌ی کمک‌های مالی در قالب بودجه‌ی سنواتی در اختیار دولت قرار گیرد اما کشورهای کمک‌کننده مخالفند. یکی از دلایل این مخالفت، وجود فساد مالی و اداری اعلام شده که مانع از هزینه‌شدن منابع در برنامه‌ها می‌شود.

در سال ۲۰۰۶ نیز کنفرانسی برای بازسازی افغانستان در لندن برگزار شد که در آن با پرداخت مبلغ ۲۵ میلیارد دلار آمریکا برای بازسازی افغانستان موافقت شد. از مجموع کمک مالی تعهد شده اما تنها ۱۵ میلیارد آن پرداخت شد. هم‌چنین بنا بود که نیمی از تعهدات مالی در اختیار دولت قرار بگیرند که از این مقدار تنها ۳۰ درصد آن محقق شد.

فرانسه کمک‌های مالی را دو برابر کرد

آموزش در افغانستان، به زعم بسیاری از کارشناسان، کلید حل بسیاری از مشکلات این کشور است
آموزش در افغانستان، به زعم بسیاری از کارشناسان، کلید حل بسیاری از مشکلات این کشور استعکس: picture-alliance / dpa/dpaweb

نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه در آغاز کنفرانس پاریس اعلام کرد که فرانسه کمک‌های مالی خود به افغانستان را دو برابر خواهد کرد و نیروهای نظامی این کشور تا شکست تروریسم در افغانستان باقی خواهند ماند. کمک‌های مالی فرانسه، آن‌طور که سارکوزی گفته، در بخش‌های کشاورزی، بهداشت و درمان سرمایه‌گذاری خواهند شد. از میزان کمک‌ها اما حرفی به میان نیامده است.

پاریس هم‌چنین در ماه آوریل سال جاری اعلام کرده بود که نظامیان فرانسوی مستقر در افغانستان را ۷۰۰ نفر افزایش می‌دهد.

آمریکا نیز پیش از کنفرانس پاریس از کمک ۱۰ میلیارد دلاری به افغانستان خبر داده بود. این‌که چه مقدار از این مبلغ در بخش نظامی و چه‌مقدار در بخش غیرنظامی هزینه می‌شود، مشخص نشده است.

فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه‌ی آلمان نیز در این کنفرانس حضور دارد. دولت آلمان ۴۲۰ میلیون دلار بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ به افغانستان کمک خواهد کرد.

مشکل عمده

نارسایی بخش کشاورزی و تأمین انرژی از مشکلات عمده در افغانستان به شمار می‌روند
نارسایی بخش کشاورزی و تأمین انرژی از مشکلات عمده در افغانستان به شمار می‌روندعکس: AP

ناامنی، مشکل مهمی است که راه توسعه‌ی افغانستان را ناهموار کرده است. ۷ سال از سرنگونی طالبان در این کشور می‌گذرد، افغانستان اما هم‌چنان در زمره‌ی پنج کشور فقیر جهان قرار دارد. ۴۲ درصد مردم این کشور بیکارند و همین تعداد هم درآمدی کمتر از ۱۴ دلار در ماه دارند.

فساد اداری و مالی گسترده، افزایش روزافزون نفوذ مافیای مواد مخدر و شکاف عمیق میان توده‌ی فقیر مردم و یک قشر کوچک مرفه از دیگر مشکلات دولت کرزای هستند. کشور افغانستان در واقع به یک برنامه‌ی واحد نیاز دارد که در آن تمام ظرفیت‌های سیاسی، نظامی و مالی در کنار هم در خدمت مبارزه با تروریسم و بازسازی کشور باشند.