1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آزمايش اتمى، آخرين برگ برنده كره شمالى

۱۳۸۵ مهر ۱۳, پنجشنبه

با اعلام نخستين آزمايش اتمى از سوى كره شمالى، رژيم اين كشور نگرانى وسيعى را در سطح جهانى به وجود آورد. كوفى عنان دبيركل سازمان ملل متحد، از خطرى جدى براى امنيت در منطقه سخن گفت و خانم كاندوليزا رايس وزير خارجه آمريكا نيز نسبت به اين «اقدام به شدت تحريك‌آميز» هشدار داد. اما اين اقدام كره شمالى نبايد قاعدتا غافلگيركننده باشد.

https://p.dw.com/p/A5DI
عکس: AP

آدم دلش مى‌خواهد بگويد: ديگر زمانش رسيده بود. در جريان پوكر هسته‌اى با آمريكا، كره شمالى آخرين برگ برنده‌اش را كشيد و آزمايش هسته‌اى را اعلام كرد. بالاخره معلوم مى‌شود كه آيا پيونگ‌يانگ واقعا مسلح به سلاح هسته‌اى‌ست يا نه! پس از اين آزمايش مى‌شود كارتها را دوباره به هم زد و تمام شركت‌كنندگان در بازى مى‌توانند يك بار ديگر كارت‌هاى خود را بازنگرى كنند.

چهار سال است كه «كيم يونگ ايل» دارد با بمب بازى مى‌كند. او ابتدا از قرارداد منع گسترش سلاحهاى اتمى خارج شد، بعد رآكتورش را به راه انداخت و سپس شروع كرد به انبار كردن پلوتونيوم، و بالاخره كشورش يك سال و نيم پيش خود را به عنوان قدرت اتمى معرفى كرد. اما مدرك چنين ادعايى تاكنون توسط اين ديكتاتور ملبس به خلعت كمونيسم رو نشده مانده بود. عمدا. زيرا تهديد به جنگ اتمى قرار بوده واشنگتن را وادار كند تا كره شمالى را از لحاظ سياسى به رسميت بشناسد و از لحاظ اقتصادى مورد حمايت قرار دهد. «كيم» پيشوا همواره در اين رويا بسر برده كه در كشورش براى يكى از روساى جمهور آمريكا فرش قرمز پهن كند. و بدين خاطر ماجراى بمب را به راه انداخت.

اما «كيم» اشتباه محاسبه‌اى بزرگى را مرتكب شد. زيرا او براى بحران اتمى سناريويى از دهه ۹۰ را برگزيد. آن‌زمان «كيم» توانست با اقدامات تحريك‌آميز هسته‌اى، واشنگتن را وادارد تا در قبال چشم‌پوشى از بمب، دو نيروگاه اتمى به كره شمالى بدهد. «كيم» اين كارگردان آماتور و طرفدار هاليوود، فيلمنامه مزبور را چنان جذاب يافت كه تصميم گرفت همان فيلم قبلى را دوباره بسازد. اما رقيب جديدش پرزيدنت بوش، نقش خود را مثل كلينتون بازى نكرد. بوش در مقابل هر تهديدى بى‌اعتنايى كرد. پس طبق فيلمنامه قديمى «كيم» مى‌بايست تحريكات خود را به اوج خود مى‌برد و حالا اين امر به بالاترين درجه خود رسيده و آزمايش اتمى گريزناپذير شده است.

با تمام اين اوصاف، اين داستان براى او پايان خوشى ندارد، چون آمريكا ديگر كره شمالى را جدى نمى‌گيرد. اين دولت كوتوله ورشكسته است و محتاج كمكهاى خارجى! البته ارتش آن بزرگ است، اما خسته و ضعيف! موشك‌هاى «كيم» نمى‌توانند آمريكا را بزنند و سلاحهاى اتمى‌اش نيز به احتمال براى اهداف نظامى بسيار عقب‌مانده‌اند. علاوه بر اين، كره شمالى نه در خاورميانه قرار گرفته و نه نفت دارد. ايران و القاعده دشمنان آمريكا هستند. در مقايسه با اينها، ديكتاتور كوچك با عينك آفتابى‌اش در دستگاه حكومتى بوش بيشتر شبيه به يك چهره كميك است.

كره شمالى با اعلام آزمايش اتمى‌اش تمام توان خود را براى تهديد به نمايش گذاشته. بهتر! زيرا نخبگان پيونگ يانگ اينك درمى‌يابند كه استراتژى تاكنونى آنها براى ادامه بقا شكست خورده است. پس از اين ماجرا، فضا ممكن است براى «كيم يونگ ايل» بسيار تنگ شود. آزمايش اتمى كره شمالى مى‌تواند باعث مسابقه تسليحاتى و شايد يك مسابقه تسليحاتى هسته‌اى در آسياى شرقى شود. و برخى ديگر از دولتهاى شرور با اين هدف به سوى سلاحهاى اتمى مى‌روند كه مثل كره شمالى كسى زياد مزاحمشان نشود. به همين دليل، سياست آمريكا در برخورد با برنامه اتمى كره شمالى از اساس مسامحه‌گرانه بود و هست.

مارتين فريتس، مفسر صداى آلمان