آرژانتين درخواست حكم جلب بين‌المللى هاشمى رفسنجانى را كرد
۱۳۸۵ آبان ۴, پنجشنبه
نستور كيرشنر رييس‌جمهورى آرژانتين، اين واقعيت را ننگى براى كشور خود خوانده بود كه هنوز پس از دوازده سال، ماجرايى كه به قربانى شدن ۸۵ نفر منجر گرديد، روشن نشده است. از آن زمان دستگاه قضايى آرژانتين و سياست داخلى اين كشور درگير با قضيه‌اى است كه برمناسبات ديپلماتيك ميان بوينس آيرس و تهران سنگينى مى‌كند.
در ۱۸ ژوييه‌ى سال ۱۹۹۴ اتومبيلى حاوى مواد منفجره در مركز پايتخت آرژانتين منفجر شد و بناى هفت طبقه‌ى مركز جامعه‌ى يهوديان را فروريخت. از ميان ويرانه‌هاى اين بنا ۸۵ جسد و ۲۰۰ مجروح بيرون كشيده شد. آرژانتين شوكه شده بود و بيش از آن ۳۰۰ هزار عضو جامعه‌ى يهوديان اين كشور كه بزرگترين جامعه‌ى يهودى آمريكاى جنوبى است. دو سال پيش از آن سوء‌قصدى به سفارت اسراييل شده بود كه ۲۹ قربانى طلبيد و تا كنون ماجراى آن روشن نشده است. اين رويداد نشانگر ورود ناگهانى به جنگ ترورى بود كه گروه‌هاى راديكال از خاورميانه توسط آن در سراسر جهان اهداف يهودى را مورد حمله قرار مى‌دادند.
گمان‌ها به سرعت متوجه وابستگان به حزب‌الله لبنان شد كه در آرژانتين و ساير كشورهاى آمريكاى لاتين داراى پيوندهايى بودند. و خيلى زود به امكان شركت ايران در اين ماجرا نيز اشاراتى شد. اين گمان از آن طريق تقويت مى‌شد كه مدت كوتاهى پيش از سوء‌قصد، فعاليت‌هاى مسافرتى فزاينده‌اى از طرف ديپلمات‌هاى ايرانى به و از آرژانتين صورت مى‌گرفت.
مدت زيادى طول نكشيد و گمان‌ها عمدتا متوجه ايران شد. در اين رابطه نقشى كانونى براى محسن ربانى وابسته‌ى فرهنگى ايران قائل مى‌شدند. تهران با برافروختگى اتهامات را رد مى‌كرد و مناسبات ميان دو كشور بشدت وخيم شده بود. سفيران دو كشور فراخوانده شدند و هنگامى كه آرژانتين در سال ۱۹۹۸ اعلام كرد قصد دارد براى چهار ديپلمات ايرانى قرار بازداشت صادر كند، ايران تهديد كرد كه در اين صورت دست به تحريم اقتصادى آرژانتين خواهد زد.
البته هرگز دليل و مدركى در اين زمينه ارائه نشد. در اين رابطه از جمله به اظهارات كسانى كه از رژيم ايران روى برگردانده بودند مانند ابوالقاسم مصباح استناد مى‌شد كه در آلمان زندگى مى‌كند و پيش از آن در جريان دادگاه ميكونوس نيز عليه رهبران سياسى تهران شهادت داده بود. ديوانعالى آرژانتين سازمان امنيت اين كشور را ملامت مى‌كرد كه بطور اساسى تحقيق نكرده است و حتا «اف.بى.آى.» آمريكا نيز كه با آرژانتينى‌ها همكارى مى‌كرد، بارها ترديد خود را در مورد شركت ايران در اين ماجرا اعلام نمود.
در آرژانتين تعدادى مظنون بازداشت شدند و به جرم همكارى در مقابل دادگاه قرار گرفتند. اما جستجو به دنبال يك عضو حزب‌الله لبنان بى‌نتيجه ماند. سرانجام از لبنان گزارش شد كه اين شخص در جنوب لبنان در پيكار عليه اسراييل كشته شده است. اين آشفتگى عمومى در تحقيقات از طريق اين گمان بيشتر شد كه رييس‌جمهورى پيشين آرژانتين در قبال دريافت ۱۰ ميليون دلار رشوه مانع از تحقيقات شده يا روند آن را كند كرده است. هيچ مدركى در اين زمينه ارائه نشد.
اما پرونده‌ى اين ماجرا بسته نشد. قاضى دومى تحقيقات را بر عهده گرفت و از طرف سياستمداران نيز خواسته شد كه بررسى‌ها را ادامه دهد. اينكه اكنون حكم بازداشت هاشمى رفسنجانى رييس‌جمهورى پيشين و ديگر سياستمداران ايرانى صادر شده است، چرخشى ديگر در اين ماجراست، اما قطعا نه آخرين چرخش.
به گفته‌ى آلبرتو نيسمان دادستان آرژانتين، ايران دستور بمب‌گذارى را داده است، زيرا آرژانتين ديگر نمى‌خواست به اين كشور تكنولوژى اتمى صادر كند. وى افزود كه ما مداركى در دست داريم كه نشان مى‌دهد اين تصميم در آن زمان از طرف عالى‌ترين مقامات دولت ايران گرفته شده است.