یُد برای سلامت مهم و در عین زمان خطرناک است

بدن ما نمی تواند خودش ید تولید کند و نیاز به کمک خارجی دارد. ما ید مورد نیاز بدن را از غذا بدست می آوریم که حدود ۱۸۰ تا ۲۰۰ میلی گرام است. از این طریق، غده تیروئید ما قادر به تشکیل هورمون هایی می شود که بسیاری از کارکردهای بدن ما، حتی رشد مغز ما را کنترول می کند.

زمانیکه غده تیروئید کار نمی کند

زمانیکه در بدن کمبود ید باشد، در ابتدا عملکرد غده تیروئید پائین می آید. علایم آن بسیار آهسته هویدا می شوند. در میان چیزهای دیگر، افراد مبتلا به آن تمرکز فکری بسیار کم داشته می باشند، اغلب خسته و ناتوان هستند. ناآرامی، اختلالات خواب یا افزایش عرق می توانند علایم اضافی دیگر کمبود ید در بدن باشد. با این حال، همه این علایم مشترکا، نمی توانند بی تردید اشاره به یک بیماری تیروئید باشند.

ید بیش از حد یا خیلی کم

در صورتیکه غده تیروئید عملکرد بیش از حد داشته باشد، هورمون های تیروکسین و ترییدوتیرونین تولید می کند. این هورمون ها مسئول متابولیرم و ​​گردش خون در بدن هستند، باعث تنظیم رشد می شوند ولی مسئول وضعیت روان ما نیز اند.

عملکرد بیش از حد، اغلب سبب به اصطلاح "گواتر" یا مریضی جاغور می شود. غده تیروئید بزرگ می شود و بافت اضافی را توسعه می دهد. این به نوعی ایجاد یک غده در قسمت جلو گردن، در ناحیه حنجره منجر می شود. این امر نه تنها غیر جذاب است، بلکه نشان می دهد که تولید هورمون درست صورت نمی گیرد.

چرا ید در اشعه رادیواکتیف؟

در صورت تصادف، ید رادیواکتیوی به عنوان یکی از مواد اولیه فرار می کند. این از طریق نفس کشیدن، غذا و حتی از طریق پوست جذب می شود و در غده تیروئید کاملا به طور طبیعی ذخیره می شود. ید رادیواکتیوی می تواند بافت غده تیروئید را تحت اشعه قرار دهد، تخریب کند و در نتیجه منجر به سرطان شود.

اگر قرص های ید مصرف شوند، این ید در غده تیروئید نیز تجمع می کند. اگر مقدار آن بالا باشد، غده تیروئید زمانی دیگر نمی تواند ید را جذب کند، نه ید بی ضرر و نه هم ید رادیواکتیوی را. به این معنی که ذخیرگاه پر است؛ بنابراین اگر به اندازه کافی "ید مطلوب" داده شود، جای بیشتری برای "ید بد یا رادیواکتیوی" در غده تیروئید وجود ندارد. وقتی در غده تیروئید نتواند جمع شود، از طریق گرده ها دفع می شود. با این حال، قرص های ید از مواد دیگر رادیواکتیوی محافظت نمی کند.

با این حال، برای مصرف قرص های ید در صورت یک حادثه احتمالی در نیروگاه هسته ای، بی فایده است که قرص های پیشگیرانه را مصرف کرد، زیرا غده تیروئید تنها برای مدت مشخصی ید را ذخیره می کند. مصرف غیر ضروری ید بسیار زیاد می تواند خطرناک باشد. بدون خطر حاد، هیچ کس نباید این قرص ها را مصرف کند.

اگر واقعا یک حادثه حاد رخ دهد، چه باید کرد؟

به گفته وزارت فدرال برای محیط زیست، حفاظت از طبیعت و امنیت دستگاه های اتومی آلمان (BMU)، استفاده از قرص های ید تا فاصله ۱۰۰ کیلومتری می تواند در مورد حوادث هسته ای مفید باشد. اما در اینجا زمان مناسب گرفتن قرص ها مهم است. گفته می شود که پیشگیری ید زمانی قویترین می باشد که  قرص ها قبل و یا در تماس با ید رادیواکتیوی گرفته شوند.

nka, rsh (Gudrun Heise)