چرا دست‌ها و پاهای ما خواب می‌روند؟

کسانی که مدت زمان طولانی به یک شکل و در موقعیت خاصی می‌نشینند، بعد از لحظاتی متوجه می‌شوند که پای شان بی‌حس می‌شود و یا حالتی پیش می‌آید، مثل این که با سوزن به پای آن‌ها بزنی.

این به اصطلاح "به خواب رفتن" در بیشترین موارد بی‌ضرر است. هنگامی که ما دوباره به حرکت شروع می‌کنیم، سریع این خواب رفتگی از بین می‌رود. برای دست‌ها نیز اتفاق مشابه رخ می‌دهد. اما در اصل هر عضوی از بدن می‌تواند "به خواب برود".

این امر معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که یک رشته عصبی در جایی گیر می‌ماند و یا به دلیل نشستن طولانی و شدید در یک موقعیت، اکسیجن و مواد مورد نیاز به آن رشته عصبی نمی‌رسد. سپس اطلاعات به طور صحیح از طریق آن رشته عصبی انتقال پیدا نمی‌کند.

اطلاعاتی در مورد رشته عصبی متاثر شده به مغز انتقال پیدا می‌کند و به ما زیگنال می‌دهد که رشته عصبی تحت فشار را با حرکت مناسب دوباره تسکین دهیم و فعال سازیم. اگر چنین وضعیتی بیش از حد طول بکشد، باعث ایجاد بی‌حسی یا کرختی می‌شود.

اما متوجه یک نکته باید باشیم. در صورتی که دست یا پا بسیار زیاد به خواب برود و به راحتی توسط حرکت دوباره به حالت عادی برنگردد، باید به داکتر مراجعه شود. زیرا در آن ممکن است کدام بیماری دلیل این امر باشد. به عنوان مثال، ممکن است مشکلی بین مهره‌های ستون فقرات پیش آمده باشد. همچنین بیماری التهابی «ام اس» که در آن غلاف‌های سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند و «پلی نورپاتی»، بیماری ای که همزمان چندین عصب محیطی در یک سمت یا دو سمت بدن را متاثر می‌سازد، نیز ممکن است عامل «خواب رفتتن» بیش از حد دست و پا باشد.