1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

وضعيت ناگوار زندگي در اردوگاه شتيلا

۱۳۸۹ مرداد ۲۷, چهارشنبه

صبرا و شتيلا دو نامي اند که خاطره کشتار سپتمبر 1982 را زنده مي سازند. در آن زمان مليشه هاي مسيحي به اردوگاه پناهجويان فلسطيني حمله برده و به کشتار آن ها دست زدند.

https://p.dw.com/p/OqBE
اردوگاه شتیلا
اردوگاه شتیلاعکس: Diana Hodali

اين رويداد در پي کشته شدن بشير جمايل در يک بمب گذاري صورت گرفت. بشير جمايل يک ماه پيشتر از آن به عنوان رييس جمهور لبنان انتخاب شده بود. ارتش اسراييل، که متحد مليشه ها بود، بدون هيچ اقدامي صحنه قتل هزاران فلسطيني را تماشا مي کرد. آريل شارون، وزير دفاع آن وقت اسراييل مي خواست سازمان آزادي بخش فلسطين از ميان برداشته شود.

هشام غزلان، يک فلسطيني 30 ساله و از باشندگان اردوگاه شتيلا در مورد اين اردوگاه مي گويد:"شتيلا در وضع خوبي قرار ندارد. چيزي که در آن زمان اتفاق افتاده بود، اثراتي از خود به جا مانده است. هر که توانايي داشته باشد، تلاش مي کند از اين جا بيرون برود. در اين جا نيم باشندگان را فلسطيني ها تشکيل مي دهند. همه خانواده هاي فقير لبنان، مثل سوري ها، لبناني ها، کردها و جت ها در اين جا جمع شده اند".

هشام در سال 1980 در اردوگاه شتيلا به دنيا آمده است. پدرش در سن 11 سالگي، پس از تاسيس دولت اسراييل در سال 1948، به لبنان آمده بود. او و والدين اش پناهجو بودند.

ساختمان هاي شتيلا چنان به هم پيوسته هستند که باشندگان آن جا نمي توانند فضاي خصوصي براي خود داشته باشند. هشام همه ساکنان آن جا را مي شناسد و در بازارک آن جا با همه احوال پرسي مي کند. او چند کوچه آن طرفتر، در بن بستي که تقريبا دو متر عرض دارد توقف مي کند و مي گويد:"اين جا عريض ترين بخش اردوگاه است. سرک ها تازه قيرريزي مي شوند و در اين جا هيچ محلي براي بازي کودکان وجود ندارد. کمبود جاي يکي از بزرگترين مشکلات در اردوگاه ما است".

مشکل ديگر آبريزها يا کاناليزاسيون خراب اين اردوگاه بود. وقتي باران مي باريد، جاده ها زير آب مي شدند و همه جا را تعفن مي گرفت. حالا با کمک هاي توسعه اي آلمان يک شبکه کاناليزاسيون در آن جا ساخته مي شود. کارن کونينگ ابو زيد، آمر پيشين اداره کمک هاي ملل متحد براي فلسطينيان، وضعيت فلسطينيان در اردوگاه هاي لبنان را دشوار مي خواند.

ابو زيد مي گويد: "با پناهجويان برخورد کاملا متفاوت صورت مي گيرد، و اين دلايل مختلفي دارد. در سوريه آن ها مثل شهروندان معمولي اند و از حقوق مساوي برخوردار اند، اما تابعيت آن کشور را به دست آورده نمي توانند. در لبنان هميشه طور ديگري بوده است. وضعيت پناهجويان خوب نيست، زيرا در شرايط بدي به سر مي برند. اما از سال 2005 به اين طرف اين وضعيت بهبود يافته است".

از سال 2005 بدين سو هياتي موسوم به "کميته اي براي گفتگو ميان لبناني ها و فلسطيني ها" ايجاد شده است. اين کميته از جمله در تلاش است وضعيت زندگي فلسطيني ها در لبنان را بهبود بخشد. خليل مقاوي که چهار سال رياست اين کميته را به عهده داشت، مشکلات فلسطيني ها در اردوگاه هاي لبنان را تاييد مي کند. او دليل اين را که فلسطيني ها تابعيت لبنان را به دست آورده نمي توانند، کثرت آن ها مي خواند.

اين مشکل يک پس منظر سياسي هم دارد، و آن اين که نظام سياسي لبنان، که بيشتر زير تاثير مذهب است، نمي خواهد 400.000 فلسطيني، که تقريبا همه سني مذهب اند، به صفت شهروند آن جا پذيرفته شوند. گفته مي شود که اين امر احتمالا توازن مذهبي را در لبنان به شدت برهم خواهد زد. به گفته خليلي مقاوي، از سوي ديگر بسياري از لبناني ها فلسطيني ها را مسوول منازعه با اسراييل مي دانند.

دیانا هودلی، دویچه وله/ صفی الله ابراهیم خیل

ویراستار: فرهمند