نقش نیروهای آلمانی در "لیست کشتار" ناتو

یک فرد ارتباطی در پاکستان می‌گوید که قبل از ظهر سه شنبه (30 دسمبر 2014) شماره‌های به روز تلفون‌های موبایل هر دو سخنگوی طالبان پیوسته خاموش بودند. آن‌ها شاید شماره‌های شان را تغییر داده باشند و با به دلایل امنیتی، صرفاً هنگام زنگ زدن موبایل‌های شان را روشن کنند. زیرا استخبارات کشورهای غربی و افغانستان و پاکستان می‌توانند به کمک سیگنال‌های تلفون اهداف خود را موقعیت‌یابی کنند. کسانی که در لیست «دستگیر کن یا بکش» ایتلاف غرب قرار داشته اند، باید هدفمندانه کشته و یا دستگیر می‌شدند.

چنانکه نشریه انترنتی "شپیگل آنلاین" گزارش داده است، این لیست در جنگ علیه طالبان در افغانستان نقش مرکزی داشته است. طبق این گزارش ناتو در افغانستان لیستی از افراد مورد هدف داشته است که زمانی نام 750 تن در آن ثبت بوده است. این افراد مورد هدف تنها حلقه های رهبری نبوده اند، بلکه «همچنان سطوح متوسط و پایینی» را نیز در بر می گرفته است. نویسندگان گزارش از «شکار بی رحمانه» جنگجویان طالبان و هواداران آن ها گزارش داده اند. همچنان قاچاقچیان مواد مخدر نیز در "لیست کشتار" بوده اند که تاکنون برملا نشده بود. شپیگل آنلاین از اسناد سری نیروهای آیساف و استخبارات امریکا و بریتانیا نقل قول کرده است که متعلق به سال 2009 تا 2011 بوده و توسط سنودن افشا شده اند. در این اسناد گفته می شود که «بدون جلوگیری از قاچاق مواد مخدر نمی توان طالبان را شکست داد».

نقش آلمان

براساس گزارش‌ها، آلمان نقش بیشتر از آنچه تاکنون پنداشته می شد، در کشتار هدفمندانه مورد مناقشه داشته است. این نکته را روزنامه آلمانی "بیلد" روز سه شنبه (30 دسمبر 2014) گزارش داده است. طبق این گزارش، تورن جنرال مارکوس کنایپ آلمانی که در سال 2011 قوماندان آیساف در زون شمال افغانستان بود، شخصاً "اشخاص مورد هدف" را انتخاب کرده است. طبق گزارش این روزنامه، بر اساس اسناد مقر مرکزی فرماندهی آلمان در مزار شریف، به اصطلاح یک "سلول تایید هدف" وجود داشته است. این سلول به کمک اداره استخبارات خارجی آلمان (بی ان دی) «معلومات برای تعیین اهداف فردی احتمالی جمع آوری می کرده است». این معلومات بعداً برای تایید به کنایپ ارائه می شده است. در ضمن سایر موارد گفته می شود که اداره استخبارات خارجی آلمان فدرال، شماره تلفونی را در دسترس قرار داده بود که می توانست برای تعیین مکان قاری یوسف، یک فرمانده طالبان به کار گرفته شود.

این ادعا که آلمان نقش فعال در کشتار هدفمندانه بازی کرده است، امر تازه ای نیست. دست کم در این مورد گزارش هایی از 2010 به اینسو وجود دارند. در ماه جنوری نویسندگان تحقیق بنیاد علم و سیاست در برلین زیر عنوان "کشتار هدفمندانه" نوشتند که آلمان در چهارچوب ماموریت نظامی در افغانستان، «بلافاصله» به پروسه هدف گیری پیوسته که در آن تشخیص، بازداشت و در صورت لزوم کشتن هدفمندانه افراد مطرح می باشد. در این تحقیق آمده است که نیروهای آلمانی البته احتیاط یا ملاحظه ملی را در نظر داشته اند که بر مبنای آن رهبری عملیات آلمان به طور منظم صرف یک سفارش را انجام داده است، اما چیزی در مورد کشتن نگفته است.

«اردوی آلمان برای گل چیدن به افغانستان نرفته است»

این تحقیق نتیجه گرفته است که با وجود این نمی توان از نظر دور داشت که افرادی که از جانب آلمانی ها پیشنهاد می شده اند، به دلیل این که در برابر دستگیری شان مقاومت خشونت بار می کرده اند و در جمله جنگجویان دشمن بوده و هدف مشروع شمرده می شدند، کشته شده اند.

به بیان دیگر، آیا افرادی که نام شان را اردوی فدرال آلمان و اداره استخبارات خارجی این کشور داده اند، توسط دیگران کشته شده اند؟ جنرال ایگون رامز در پاسخ به این سوال می‌گوید: «مسلم است.» جنرال رامز که برای چهار سال فرمانده نیروهای مشترک متحدین در برونزوم هالند بوده و در عین زمان مسئول عملیات ناتو در افغانستان نیز بوده است، در یک مصاحبه رادیویی گفته است که «سربازان آلمانی برای گل چیدن به افغانستان نرفته بودند. این یک عملیات عادی نظامی است».

در عین زمان احزاب مخالف حکومت آلمان خواهان توضیح بدون قید و شرط می باشند. جان فان اکین، سیاستمدار حزب چپ های آلمان می گوید که «کشتار هدفمندانه مظنونان، بدون محاکمه و صدور حکم، یک قتل است». به گفته او، در صورتی که آلمان نام ها و شماره های تلفون را برای "لیست کشتار" ناتو داده باشد، باید این موضوع از نظر جرمی مورد تعقیب قرار گیرد.