1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

معترضان برخی خیمه‌های شان در کابل را برچیدند

۱۳۹۶ خرداد ۲۳, سه‌شنبه

معترضانی که سیزده روز پیش در اعتراض به افزایش ناامنی‌ها در کابل چندین خیمه برپا کرده بودند، شماری از این خیمه‌ها را برچیدند. این خیمه‌ها بر سر جاده‌های عمومی برپا شده و سبب مسدود شدن جاده‌ها در پایتخت افغانستان شده بود.

https://p.dw.com/p/2ecAu
Kabul Stadt Afghanistan
تصویر از آرشیف: نمایی از شهر کابلعکس: DW/H. Sirat

معترضان این حرکت را «جنبش رستاخیز برای تغییر» نام گذاشته‌اند و روز سه شنبه تاکید کردند که خیمه مرکزی در منطقه شیرپور کابل همچنان پابرجاست و تا زمانی اعتراض‌ها در این خیمه ادامه خواهد یافت که حکومت به خواست آنان تن دهد. استعفای رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجراییه نیز از خواست‌های معترضان است، اما آگاهان این خواست را غیرعملی می‌دانند.

محاکمه عاملان تیراندازی بر تظاهرکنندگان و برکناری مسئولان امنیتی خواست‌های اصلی معترضان است. برنامه صالحی، یک تن از معترضان در کنفرانس روز سه شنبه گفت: «با توجه به خواست مردم از ما، یک طرفه و بدون این‌که فشار و معامله‌ای در کار بوده باشد، یک تعداد از خیمه‌های خود را از شهر برداشتیم.»

این خیمه‌ها هرچند نماد اعتراض بودند اما مورد استقبال عمومی قرار نگرفتند. تنها افراد معدودی در آن‌ها تجمع می‌کردند و به رسم اعتراض خواست‌های شان را از حکومت مطرح می‌نمودند.

در روزهای گذشته رئیس جمهور افغانستان چندین نشست با اقشار مختلف مردم داشت و از معترضان خواستار برچیدن این خیمه‌ها شده است تا مزاحمت‌های ترافیکی در شهر کاهش یابد. 

معترضان گفتند که هیچ‌یک از خواست‌های آنان از سوی حکومت عملی نشده است. این در حالیست که حکومت افغانستان وظایف قوماندان گارنیزیون و قوماندان امنیه شهر کابل را به حالت تعلیق در آورده است. از سوی دیگر تحقیق در رابطه به شناسایی عاملان شلیک بر تظاهرکنندگان از سوی لوی سارنوالی ادامه دارد.

آقای صالحی گفت که جمع کردن بعضی از خیمه‌ها به معنی پایان اعتراضات در کابل نیست:‌«این به معنای پایان خواست‌ها از دولت نیست. کماکان این اعتراضات ادامه دارد و اگر حکومت کوتاه نیاید و به خواست‌های معترضین پاسخ مثبت ندهد، ما خیمه‌ها را به دروازه‌های ارگ و سفارت امریکا خواهیم کوبید.»

نقش میانجی‌گران

اعتراض‌ها در کابل پس از آن اوج گرفت که یک تانکر مملو از مواد منفجره در نزدیکی سفارت آلمان و در مرکز شهر منفجر شد. این انفجار به حدی نیرومند بود که بیش از ۱۵۰ تن را کشت و بیش از ۴۰۰ تن دیگر را زخمی کرد. این حمله ویرانی‌ها و خسارات اقتصادی گسترده‌ای برجا گذاشت و بسیاری ساختمان‌های نزدیک آن به شمول بخشی از سفارت آلمان ویران شد.

به دنبال این انفجار مهیب، ساکنان کابل به جاده‌های شهر ریختند و به سوی ارگ ریاست جمهوری تظاهرات کردند. در نتیجه شلیک نیروهای امنیتی بر تظاهرکنندگان پنچ تن کشته شدند و چندین تن دیگر زخم برداشتند. کشتن تظاهرات کنندگان خشم مردم را بیشتر کرد و خیمه‌هایی در نقاط مختلف کابل برپا شد.

پارلمان افغانستان در این مدت کوشید تا راهی را برای پایان اعتراضات پیدا کند. معترضان گفتند که دلیل اصلی جمع آوری برخی از خیمه‌ها در کابل، نزدیک شدن عید و خواست نمایندگان پارلمان است.

ذبیح الله شادان یک تن از معترضان از حکومت خواست تا تمام موانعی را که در جاده‌های کابل از سوی زورمندان گذاشته شده بردارد:‌«از مقامات حکومتی می‌طلبیم تا تمامی جاده‌های عمومی و فرعی را که توسط زورمندان حکومتی با دیوارها و کانتینر مسدود شده است، به زودی باز کند.»

افغانستان در ماه‌های اخیر شاهد خونین‌ترین حملات بوده است. حمله بر شفاخانه ۴۰۰ بستر، حمله بر قول اردوی شاهین و حمله اخیر در مرکز شهر کابل بیش از هزار کشته و زخمی برجا گذاشته و تلفات زیادی را به بار آورده است.

در زندگی روزمره در میان افغان‌ها شایعه‌ها و اتهام‌های زیادی رد و بدل می‌شود و برخی حتی افرادی در داخل حکومت را به همدستی در این حملات متهم می‌کنند، اما مقامات حکومتی همواره این ادعاها را رد کرده و گفته‌اند که این حملات کار «دشمنان مردم افغانستان» است.