مرز دریایی اوروس، راه جدید مهاجران از ترکیه به یونان

بیش از ۴۶۰۰ مهاجر در دو ماه اخیر (اپریل و می) از طریق مرز دریایی اوروس از ترکیه به یونان رسیده اند.

در یک شب ماه می، مهاجران جوان بی سر و صدا و اما به تندی با گذشتن از خط قطار میان روستای یونانی بایثون و مرز دریایی، از ترکیه به یونان می رسند. آنها در حالی که کرتی های نازک و بوت های چرمی پوشیده اند، فقط بکس های پُشتی کوچک را با خود حمل می کنند. آنها بسیار عجله دارند، نمی خواهند حرف بزنند و شناسایی شوند.

بعد از ظهر روز بعد، دو روستای دورتر، در سوفیکو واقع در شمال شرق یونان، عبدالعلی و سلیمان خالد که خیلی خسته به نظر می رسند، در مسیر داخل یونان راه می افتند. این مهاجران که کردی و حدود ۳۰ ساله اند، از شمال عراق آمده اند و می گویند: "ما بی اندازه گرسنه و تشنه هستیم."

آنها صبح زود سینه خیز از پُشته های لب ساحل دریای مرزی اوروس گذر کردند. شب قبل از آن با یک قایق بادی در دریای خطرناک به راه افتادند. عبدالعلی قصه می کند: "ما چهار روز را در جنگل در میان پُشته ها انتظار می کشیدیم."

در این میان قاچاقبران یک قایق بادی را آماده کردند و آنها را به سوی یونان روان کردند. علی و خالد می گویند که نیروهای امنیتی ترکی آنها را ندیدند. هردوی آنها می خواهند به آلمان بیایند.

دریای اوروس (به ترکی میریچ) تقریباً ۲۰۰ کیلومتر میان مرز ترکیه و یونان طول دارد. یونان در سال ۲۰۱۲، به امتداد دوازه کیلومتر در این خط مرزی، یک حصار سیم خاردار کشید. کنترول مرز دریایی در کل مشکل تر است.

در ماه اپریل شمار مهاجران در دریایی اوروس که نیرو های امنیتی موفق به گرفتاری آنها شده اند، به صورت غیر منتظره به ۳۹۸۶ تن افزایش یافت. در ماه قبل آن، آنها فقط ۱۶۵۸ نفر بودند.

در ماه جاری بار دیگر شمار آنها کاهش یافت. در دو هفته اول ماه، از آمدن ۶۶۰ مهاجر جدید گزارش شد، اما رقم دقیق را نمی توان گزارش داد، زیرا بسیاری از این پناهجویان ثبت نمی شوند.

اما قاچاقبران شمار بسیار زیاد مهاجران را یا از طریق بحر آدریاتیک به ایتالیا انتقال می دهند و یا آنها را از طریق مسیر بالقان که در واقع مسدود شده است، از راه های فرعی البانیا، بوسنیا یا بلغاریا و رومانیا، به اروپای مرکزی انتقال می دهند.

پولیس یونان همواره از عملیات ویژه نیروهای امنیتی علیه مخفیگاه های مهاجران غیر قانونی در درون خاک کشور گزارش می دهد. در بیشتر موارد قاچاقبران مهاجران را در این مخفیگاه ها به عنوان گروگان نگه می دارند تا اقارب آنها پول بفرستند.

این قاچاقبران مهاجران بدون اسناد را غالباً در میان محموله های موتر های لاری و در مینی بس ها مخفی می کنند که توسط پولیس کشف می شوند.

مهاجرانی که در منطقه اوروس توسط پولیس گرفته می شوند، در محل نزدیک به آن در کمپ فیلاکیو انتقال داده می شوند. در این کمپ بسته، مهاجران تازه وارد راجستر می شوند که در میان آنها شمار زیادی مهاجران افغان نیز است.

از آنها نشان انگشت گرفته می شود و سندی را دریافت می کنند که نشان می دهد که آنها متقاضی پناهندگی هستند. جریان ثبت نام باید بیش از ۲۵ روز دوام نکند. بعد پناهجویان به کمپ های باز انتقال می یابند.

در ماه اپریل کمپ فیلاکیو که گنجایش ۲۵۰ نفر را دارد، بی انداز پُر شد. یک سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در آتن گفت که در نیمه ماه می شمار پناهجویان در این کمپ به ۱۶۹ تن کاهش یافت که در میان آنها ۱۱۱ مهاجر زیر سن بدون همراه نیز بودند.

حلقات حکومتی در آتن بار ها شکایت کرده اند که توافقنامه مهاجران سال ۲۰۱۵ میان ترکیه و اتحادیه اروپا، شامل مرز دریایی اوروس نمی شود.

براساس این توافقنامه، مهاجرینی که از طریق دریای اژه به یونان می آیند و تقاضای پناهندگی شان رد می شود، دو باره به ترکیه برگشت داده می شوند.

اما این توافقنامه برای منطقه اوروس اعتبار ندارد. به این دلیل در آتن گمانه زنی می شود که ترکیه انگیزه کمتری دارد تا مانع آمدن مهاجران از این طریق گردد.

dpa/af/hm