طالبان به مردم امریکا: می‌خواهیم با گفتگو به جنگ پایان دهیم

با استراتژی تهاجمی تر ایالات متحده امریکا که دونالد ترامپ، رئیس جمهور این کشور در ماه آگست معرفی کرد، طالبان از مرکز چندین ولسوالی و مناطقی در نزدیکی مرکز دو ولایت عقب رانده شده اند.

اما جنگجویان طالبان که بخش های زیادی از قریه ها و مناطق پیرامون شهرها را کنترول می کنند، در چند هفته گذشته با دو حمله به کابل واکنش دادند که به مرگ ۱۵۰ تن انجامید.

این حملات باعث شد که ایالات متحده امریکا و افغانستان در موضع شان دال بر عدم مذاکره با شورشیان مصمم تر شوند. با وجود این، به نظر نمی آید که نه حکومت افغانستان و نه طالبان ظرفیت پیروزی در این منازعه را داشته باشند.

طالبان در این بیانیه گفته اند: «اولویت ما حل مساله افغانستان از طریق گفتگو است».

شورشیان طالبان که به هدف بیرون کردن نیروهای خارجی و پیروزی بر حکومت تحت حمایت ایالات متحده امریکا در افغانستان می جنگند، خواهان این شدند که امریکا به «اشغال» پایان داده و حق طالبان را برای تشکیل حکومتی «مطابق با عقاید و باورهای مردم ما بپذیرد».

طالبان در این بیانیه از هجوم بر یک هوتل پنج ستاره در کابل که به تاریخ ۲۷ جنوری رخ داد و به مرگ بیش از۳۰ تن انجامید، نام نبردند. آن ها از حمله با بمب که یک هفته پس از آن در یک سرک

پرازدحام انجام شد و به مرگ بیش از ۱۰۰ تن انجامید، نیز یادی نکرده اند. طالبان مسئولیت هر دو حمله را در آن زمان به عهده گرفتند.

طالبان در این بیانیه فقط از حکومت افغانستان نام برده و آن را از بسیاری جهات مسخره کرده اند. یک سخنگوی حکومت از هرگونه اظهارنظری راجع به این بیانیه خودداری کرد.

«از گپ تا عمل»

یک سخنگوی ماموریت تحت رهبری ناتو برای افغانستان گفت که حملات طالبان بر افراد ملکی که چندی پیش رخ داد، نشان داد که آن ها حاضر به «انجام مذاکرات صادقانه راجع به صلح» نیستند. در حالی که حکومت در مناسبت های مختلف روشن ساخته که می خواهد پروسه صلح را آغاز کند.

کاپیتان تام گریس بک، سخنگوی ماموریت تحت رهبری ناتو گفت: «بیانیه طالبان به تنهایی نشان دهنده آمادگی آن ها برای سهم گیری در گفتگوهای صلح نیست. تازه ترین حملات انجام شده صدایش از این واژه ها بلندتر است».

طالبان گفتند که برای مردم امریکا دیر نیست که متوجه بشوند طالبان می توانند مشکلات را با همه طرف های درگیر «از طریق سیاست های سالم و گفتگو» حل کنند. آن ها گفتند که شانس گفتگو «از دست نرفته است».

گفتگوهای مقدماتی در مورد پایان دادن به جنگی که به مرگ هزاران تن در سال منجر می شود، متوقف شده است.

اما در سطوح پایین تر میان حکومت، گروه های بین المللی به شمول سازمان ملل و گروه های نزدیک به طالبان ارتباطات ادامه داشته است، حتی زمانی که خشونت های ناشی از منازعه میان حکومت و شورشیان وخامت یافته است.

این گفتگوها به خاطر عدم اعتماد میان حکومت و طالبان پیشرفتی نداشته است. عدم اطمینان حکومت افغانستان به نقش همسایگانی مانند پاکستان نیز باعث شده که موفقیتی از این گفتگوها حاصل نشود. افغانستان مدت ها است که پاکستان را به کمک به شورشیان متهم می کند.

پاکستان اتهام تمویل طالبان را همیشه رد کرده است.

اما طالبان گفتند که آمادگی شان برای بازی کردن یک «نقش سازنده در پیدا کردن یک راه حل صلح آمیز» نباید به عنوان نشانه ضعف دیده شود. آن ها گفتند: «(آمادگی ما برای گفتگو) به این معنا نیست که ما خسته شده ایم یا اراده ما تضعیف شده است».

آن ها گفتند که قصد این را ندارند که هیچ کشوری را تخریب کنند یا بگذارند که کس دیگری از قلمرو افغانستان علیه دیگران استفاده کند.

Af/me (Reuters)