1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
هنر

صنعت فیلم آلمان و بررسی نابرابری جنسیتی در برلیناله

۱۳۹۶ اسفند ۵, شنبه

در کنار آزار جنسی در صنعت فیلمسازی، خلاء بزرگی در حضور زنان در رسانه ها دیده می شود. در جشنواره امسال برلیناله، میزگردی درباره این موضوع برگزار شد.

https://p.dw.com/p/2tGNx
Dreharbeiten "Die letzte Spur" in Berlin
عکس: picture-alliance/dpa/B. Pedersen

در پی رسوایی هاروی واینستاین در هالیوود و دیتر ویدل در آلمان، قرار است تا یک نهاد ملی به منظور شکایت از آزار جنسی در صنعت سرگرمی در ماه مارچ تاسیس شود. این موضوع را مونیکا گروترس، وزیر فرهنگ آلمان در مراسم افتتاحیه شصت و هشتمین جشنواره فیلم برلین، موسوم به برلیناله مطرح کرد.

این اقدام صریح از سوی اعضای میزگردی با عنوان "فرهنگ باید تغییر کند: گفتمانی درباره آزار جنسی در فیلم، تلویزیون و تئاتر" مورد استقبال قرار گرفت. این میزگرد یکی از اصلی ترین نشست های سیاسی در راستای کمپین «من هم»  #MeToo  در برلیناله امسال بود.

در این نشست بازیگران، کارگردان های تلویزیون، نمایندگان انجمن "پرو کوت فیلم" که برای برابری جنسیتی در پشت و جلوی دوربین فعالیت می کند، حضور داشتند.

آیا وضع دستورالعمل رفتاری می تواند کمک کند؟

هماهنگ کننده این نشست، ورنا لوکن که خبرنگار است، از اشتراک کنندگان پرسید که آیا ایجاد "دستورالعمل رفتاری" می تواند سوء استفاده از قدرت را در سینما محدود کند.

ناتالیا ورنر، بازیگر در پاسخ گفت: «دستورالعمل رفتاری در صنعت سینما نمی تواند قابل اجرا باشد». او توضیح داد که فیلمسازی یک روند خلاقانه است که نباید با چنین چیزهایی محدود و بسته شود.

Kultur will Wandel - Eine Gesprächsrunde zu sexualisierter Belästigung und Gewalt in der Film- und Fernsehbranche
عکس: DW/E. Grenier

یاسمین طباطبایی بازیگر سینما گفت که "حالا ممکن شده است که درباره برخی چیزها که خوب نیستند، سخن گفته شود". او گفت که مشکلات در اولین مرحله بازیگری آغاز می شود. خانم طباطبایی توضیح داد: «در فیلمسازی فقط یک خدا وجود دارد که او کارگردان است. شما باید او را خوش نگه دارید». این که یک بازیگر تا چه حدی آماده است که کارگردان را خوش نگهدارد و چقدر این کار قابل پذیرش است، می تواند یک تعریف شخصی داشته باشد.

هنس ورنر میر، بازیگر سینما افزود که وظایف مرحله بازیگری باید رو در رو تعریف و مشخص شوند. به این معنا که اگر لازم باشد یک بازیگر عریان شود و پیشاپیش به او گفته شود، بسیار فرق می کند با این که بعدا از او خواسته شود تا در یک اتاق هوتل خود را عریان کند.

هایکه همپل، معاون برنامه تلویزیون عامه  "زد. دی. اف" آلمان نیز در این میزگرد گفت: «وظایف کارکنان قرار است از حالت بسته و نامعین بیرون شود و به صورت باز و شفاف درآید».

سهمیه جنسیتی در صنعت فیلمسازی؟

پس از این که میزگرد با اخلال یک راستگرا به مدت کوتاهی متوقف شد، بحث دوباره با موضوع دیگری ادامه یافت. موضوع تسلط مردها و اشغال جایگاه رهبری و تصمیمگیرنده در سازمان های رسانه ای و پشت کمره بود.

Kultur will Wandel - Eine Gesprächsrunde zu sexualisierter Belästigung und Gewalt in der Film- und Fernsehbranche
یک گروه از زنان راستگرا با نام "صدای زنان فراموش شده" جریان نشست را اخلال کردندعکس: DW/E. Grenier

باربارا روم از نهاد "پرو کوت فیلم" گفت یک تحلیل محتوایی که از سوی رسانه های عامه "ای. آر. دی" و "زد. دی. اف" از سال ۲۰۱۶ به این سو تهیه شده، حاکی از این است که ۸۰ درصد فیلم ها و برنامه ها توسط مردان کارگردانی شده اند. او گفت که چنین تفاوتی در بودجه دولتی برای تهیه فیلم ها نیز دیده می شود.

میزان حضور زنان در سینما و تلویزیون

سومین موضوع مهم میزگرد درباره چگونگی حضور زنان در رسانه های آلمان بود. در همه ژانرهای برنامه های تلویزیونی، زنان فقط ۳۳ درصد حضور دارند و مردها ۶۷ درصد. علاوه بر این، زنانی که جلو دوربین می آیند غالبا زنان جوان هستند.

یک تحقیق نشان می دهد که زنان با رسیدن به ۳۵ سالگی، به طور فزاینده ای از برنامه های تلویزیونی حذف می شوند. از هر چهار بازیگر پنجاه ساله که در صحنه  حضور دارند، فقط یک نفر زن است. خانم ورنر از نهاد "پرو کوت فیلم" می گوید که نشان دادن زنان جوان، لاغر و خوش قواره در تلویزیون "واقعا یک تصویر تحریف شده از زنان است".

خانم طباطبایی در این مورد گفت که اگر اعداد را کنار بگذاریم باید ببینیم که چه نقش هایی به زنان داده می شود. آیا آنها به عنوان شخصیت های قوی و راهبر حضور دارند یا در نقش همسر، معشوق یا دستیار فردی؟

دویچه وله / ع. ح.