سازمان ملل متحد وقوع "قتل عام" در میرزاولنگ را تایید کرد
۱۳۹۶ مرداد ۲۹, یکشنبه
هرچند آمار کشته شده‌ها در قریه میرزاو لنگ حدود ۵۰ نفر گفته شده، ولی یوناما تنها ۳۶ تن را شناسایی کرده است.
گزارش یوناما حاکی از آن است که در میان کشته شدگان هفت تن از نیروهای خیزش مردمی، یک پولیس محلی و یک سرباز اردوی ملی موجود بوده اند؛ ولی سایر کشته شدگان همه غیرنظامیان بوده‌اند. در میان کشته شدگان، یک زن و چهار کودک نیز شامل هستند. یوناما گفته است که کشتار غیرنظامیان در میرزاولنگ "جنایت جنگی" است و قابل توجیه نمی‌باشد.
در گزارش یوناما آمده است که جنگجویان داعش هنگام تسلط بر میرزاولنگ، شیعه‌ها را «نیمه مسلمان» و «کافر» خطاب کرده و آن‌ها را کشته‌اند.
محدودیت خبرنگاران در سرپل
نی حمایت کننده رسانه‌های آزاد افغانستان از محدودیت کار خبرنگاران در ولایت سرپل ابراز نکرانی کرد. این نهاد می‌گوید خبرنگاران در دفتر والی سرپل تجمع کرده و در صورتی که بخواهند بیرون بروند، جمع کلانی از نیروهای امنیتی آن‌ها را همراهی می‌کنند.
آقای خلوتگر گفت که محدودیت‌های زیادی برای کار خبرنگاران در سرپل وجود دارد: «خبرنگاران اکثرا در دفتر کار والی ولایت هستند و گزارشات شان را از آن‌جا ارسال می‌کنند. این نشان می‌دهد که چقدر محدودیت است بالای کار رسانه‌ها در آن ولایت.»
از سوی دیگر رسانه‌های افغانستان مجبورند به طالبان نیز مالیات بپردازند. براساس اظهارات مسئولان نی، در حال حاضر رسانه‌های ولایت غزنی مجبورند به طالبان نیز مالیه بپردازند. آقای خلوتگر گفت که وزارت مالیه تصمیم دارد ۱۸۰ میلیون افغانی را از رسانه‌های چاپی به عنوان مالیه اخذ کند در حالی که براساس قانون رسانه‌های چاپی از پرداخت مالیات معاف هستند.
سقوط رسانه‌ها
نی از مشکلات مالی رسانه‌ها در افغانستان ابراز نگرانی کرد و گفت که شماری از رسانه‌های برقی و چاپی به دلیل نبود بودجه، مسدود شده‌اند. رسانه‌های افغانستان هنوز نمی‌توانند از طریق نشر اعلان، بودجه شان را تامین کنند و در شانزده سال گذشته بیشتر رسانه‌ها از طریق کمک‌های بین‌المللی تمویل می‌شدند.
آقای خلوتگر گفت که از سال ۲۰۰۳ تاکنون حدود ۲۰۰ رسانه در افغانستان مسدود شده‌اند و دلیل اصلی مسدود شدن این رسانه‌ها نبود بودجه مالی بوده است. در این مدت بیشتر از ده رادیو،چهار تلویزیون، آژانس‌های خبری و رسانه‌های چاپی مسدود شده‌اند.
فیلتر کردن شبکه های اجتماعی در اینترنت
پس از ناامنی، عدم دسترسی خبرنگاران به معلومات بزرگترین چالش آزادی بیان در افغانستان است. آقای خلوتگر گفت که حکومت اخیرا دست به قطع محدودیت رسانه‌های اجتماعی نیز می‌زند: «پس از امنیت و مسایل مالی، مهم ترین معضل عدم دسترسی به اطلاعات است. دیروز وقتی استقلال افغانستان تجلیل می‌شد، در شمال افغانستان فیسبوک و انستاگرام کاملا بسته بود.»
آمار نی نشان می‌دهد که از اول سال ۲۰۱۷ تاکنون ۷۵ قضیه تهدید علیه خبرنگاران ثبت شده است. مسئولان این نهاد ابراز نگرانی کردند که ممکن است خشونت علیه خبرنگاران مانند سال‌های گذشته همچنان ادامه یابد.
خبرنگاران افغان نیز می‌گویند با وجود تصویب قانون دسترسی به اطلاعات، آنان با محدودیت‌های زیادی مواجه‌اند؛ زیرا نهادهای حکومت در بسیاری موارد از دادن اطلاعات به خبرنگاران خودداری می‌کنند.
وثیق الله عظیمی یک تن از خبرنگاران در این مورد گفت: «خبرنگاران هنوزهم نمی‌توانند به گونه درست حق دسترسی به اطلاعات داشته باشند. هنوزهم در افغانستان ناامنی جریان دارد و شماری از خبرنگاران مورد اهانت و توهین قرار می‌گیرند.»
رسانه‌های افغانستان پس از سال ۲۰۰۱ به فعالیت آغاز کردند و در این مدت صدها رسانه توانستند در میان مردم جای پا باز کنند. اما این نگرانی به وجود آمده است که مشکلات مالی و فشارهای دولت و مخالفان مسلح با گذشت هر روز عرصه برای فعالیت‌های رسانه‌ای تنگ‌تر می‌کند.
ح.س/کابل