حکومت افغانستان محافل عروسی پرمصرف را ممنوع میکند
۱۳۹۰ فروردین ۲۱, یکشنبه
احمد محفوظ به عنوان یک کارمند دولتی ده برابر دستمزد متوسط مردم منطقه فقیرش عاید دارد، اما هنوز نمیتواند پول کافی پس انداز کند تا با نامزدش عروسی کند.
محفوظ که در ماه دسامبر هزاران دالر را در یک محفل نامزدی به اشتراک حدود 500 مهمان مصرف کرده است، میگوید نمیداند که چگونه از عهده برگزاری محفل عروسی مورد خواست نامزد و خانوادهاش بر بیاید.
این پسر 27 ساله میگوید: «من تقریبا از هرکسی که میشناسم قرضدارم، و هیچ نمیدانم که چگونه میتوانم پول کافی به دست بیاورم تا ازدواج کنم».
در حدود ده سالی که از سقوط طالبان میگذرد، مراسم عروسی از شکل محدود خانوادگیاش خارج شده و جای آن را محفلهایی گسترده در سالونهای مجلل گرفته است. در شهر کابل، نخستین چیزی که توجهها را جلب میکند، همین سالونهای چند منزله هستند که در هر چند قدمی دیده میشوند. گاهی شمار مهمانان این عروسیها به چند هزار نفر میرسد.
توانایی انجام چنین یک محفلی که نشانهای از سرمایهدار بودن در این کشور دانسته میشود، به آزمونی برای داماد در عملی ساختن تعهداتاش تبدیل شده است. به شکل سنتی، داماد باید همه مصارف را خودش بپردازد و در مواردی، باید پول اضافی نیز به خانواده عروس بدهد.
با توجه به نگرانیها در مورد تاخیر ازدواج جوانان به دلیل مصارف بالا، حکومت افغانستان در نظر دارد محافل عروسی با هزینه گزاف را ممنوع کند.
یک لایحه قانونی جدید وزارت عدلیه افغانستان، شمار مهمانان محافل عروسی را به 300 و مصرف هر مهمان را به 250 افغانی محدود میسازد.
عبدالمجید غنی زاده، رییس بخش حقوق مدنی در وزارت عدلیه افغانستان میگوید: «محافل عروسی به چیزی مانند مسابقه در نمایش قدرت و نفوذ تبدیل شده است».
غنی زاده میافزاید: «بسیاری جوانان نمیتوانند ازدواج کنند، زیرا نمیتوانند هزینهاش را پیدا کنند. این (مصرف گزاف) باید متوقف شود».
بریالی فطرت، استاد جامعه شناسی در دانشگاه کابل به این باور است که محافل عروسی پرمصرف در افغانستان پدیدهای جدید و شهری است. به گفته او، این نشاندهنده تاثیر پولهای خارجی است که در چند سال گذشته وارد افغانستان شده است.
فطرت میگوید: «میلیاردها دالری که به افغانستان سرازیر شده است، برخی مردم را بسیار ثروتمند ساخته است و این مردم میخواهند از راههای جدیدی ثروت شان را به نمایش بگذارند». به گفته او، محافل گزاف عروسی ریشه در فرهنگ افغانها ندارد.
هرچند قانون جدید ممکن است برای بسیاری سهولت ایجاد کند، اما برخیها از این قانون راضی نیستند. برگزاری محفل عروسی در شهرهای افغانستان، برعلاوه یک رسم، برای برخیها کسب و کار و یک تجارت است. تنها در کابل، هفتاد سالون عروسی وجود دارند و صاحبان این سالونها میگویند محدودیت قانونی، سرمایهگذاری آنها را به خطر میاندازد.
سید محمد سلام برکی، صاحب سالون عروسی اورانوس میگوید: «سالونهای عروسی بسیار مناسب است. مردم مجبور نیستند که صدها مهمان را به خانههای خود دعوت کنند». او میافزاید: «اگر قانون جدید تصویب و اجرایی شود، کسب و کار سالونهای عروسی نیز پایان مییابد».
مرد 29 سالهای در کابل که سه سال پیش عروسی کرده است، هنوز از مصارف عروسی شکایت میکند: «تا حالا تلاش میکنم که خود را از زیر بار قرض عروسی خلاص کنم». او آن زمان 15 هزار دالر قرضدار شده بود و تااکنون توانسته است فقط نصف این مبلغ را پس بدهد.
فرانس پرس/ عارف فرهمند
ویراستار: نادیه فضل