جنگ سی ساله: برای دین، قدرت و ثروت
یک منازعه منطقه ای، باعث برانگیختن بدترین جنگ ها در تاریخ جهان شد. ۴۰۰ سال پیش جنگ سی ساله به عنوان یک جنگ مذهبی آغاز و به یک جنگ برای سیطره در اروپا تبدیل شد.
غارت، تاراج و وحشت جنگ
این جنگ قبل از همه برای دستیابی به ثروت و یا تاراج و غارت راه اندازی شد. دهقانان شکنجه می شدند، تا مخفیگاه مواد غذایی شان را نشان بدهند. ملیشه های سویدنی با شیوه "آشامیدنی سویدنی" شان ترس و واهمه ایجاد کردند: آنها با قیف ها، ادرار، مواد غایطه و آب کثیف را در دهان مردم فرو می بردند.
شاه سویدن از پیروزی کاتولیک ها جلوگیری کرد
گوستاف آدولف شاه سویدن در سال ۱۶۳۰ در جنگ مداخله کرد تا پروتستانت های آلمانی را نجات و نفوذش را در اروپا توسعه دهد. او از پیروزی جناح کاتولیک ها جلوگیری کرد و خود به عنوان فرمانده در نبرد ها شرکت کرد.
مرگ یک شاه
در ۱۶ نوامبر ۱۶۳۲ یکی از بزرگترین نبرد های "جنگ سی ساله" رخ داد. در شهر لوتسِن آلمان سربازان گوستاف آدولف شاه سویدن که درکل پروتستانت بودند، علیه سربازان قیصر کاتولیک با فرماندهی البرشت فون والن اشتاین جنگیدند. شاه سویدن در یک حمله سوار بر اسپ کشته شد. هیچ جانب نتوانست پیروز شود.
متصدی های مرگ
کسانی هم از این جنگ سود می بردند: فرماندهان جنگ، ملیشه ها را استخدام می کردند، اردو را به صورت منظم سازمان دهی می کردند و معاملات تجاری را با کشتار ها رونق می دادند. البرشت فون والن اشتاین فرمانده قیصر، موفق ترین آنها بود. او یک نظام مالیاتی را ایجاد کرد که براساس آن دهقانان، تجاران و شهروندان، باید مواد غذایی و حتی ملیشه ها را در اختیار قرار می دادند.
درخت اعدام
اعدام ها و شکنجه ها در دستور روز قرار داشت. ژک کالو هنرمند آن زمان، وحشت های جنگ سی ساله را به تصویر کشانید. او مردم را به عنوان قربانی و نیز عاملین جنگ ترسیم می کرد. "درخت اعدام" مشهور ترین اثر او است.
می ۱۶۴۸: سوگند تاریخی صلح
آنچه به زحمت ممکن پنداشته می شد، رخ داد: بعد از پنج سال آمادگی و مذاکرات، در مناطق پروتستانت اوسنابروک و مونستر کاتولیک، همه جوانب جنگ توافقنامه صلح را امضا کردند. توافقنامه "صلح وستفالن" به عنوان یک نمونه برای حل منازعات امروزی نیز اعتبار دارد.