"آینده اردوی افغانستان به اصلاحات بستگی دارد"

برید جنرال جان لاریمر، معاون قوماندان ائتلاف تحت رهبری ناتو در افغانستان روز سه شنبه (22 اسد/13 آگست) گفته است که اردوی ملی و پولیس افغانستان اکنون تقریباً با قدرت کامل خود وجود دارند، اما موثریت درازمدت شان نامعلوم است.

این جنرال بریتانیایی به خبرنگاران گفت: «شمار نیروهای امنیتی افغانستان تقریباً به 352 هزار تن رسیده است. اکنون ما نیاز داریم که خود را به کیفیت این نیروها متمرکز سازیم، زیرا آنچه ما امروز داریم، پایدار نیست».

جان لاریمر افزود: «ما نیاز داریم که به وزارت های دفاع و داخله افغانستان برای اجرایی کردن تجدید ساختار و توسعه ظرفیت ها کمک کنیم. در شرایط جاری هیچ یک از این نهادها، پروسه های ضروری را ندارد که یکی به دنبال دیگری تکمیل شوند و ظرفیت دایمی ایجاد کنند».

لاریمر گفت که رهبران ائتلاف ناتو می بایست مطمئن باشند که حکومت افغانستان مهارت های لازم برای فعال نگهداشتن نیروهای امنیتی در میدان نبرد را در بخش بودجه سازی، برنامه ریزی و مدیریت آموخته است.

برید جنرال جان لاریمر که ماه گذشته مقام اش را به حیث معاون فرماندهی ناتو به عهده گرفت، گفت: «ما اکنون بسیار زیاد روی این ساحات کلیدی متمرکز می باشیم».

همه 87 هزار نیروی جنگی ناتو در پایان سال 2014 افغانستان را ترک خواهند گفت و نیروهای اردو و پولیس افغانستان باید رهبری همه عملیات ها برای خنثاسازی اقدامات شورشیان را در دست گیرند.

در حال حاضر شمار نیروهای ناتو در خلال یک هفته بیش از 2000 نفر کم می شود. پس از سرنگون شدن طالبان از قدرت در سال 2001، همزمان با این که طالبان تلاش های شان را برای دوباره به قدرت رسیدن تشدید بخشیده اند، بسیاری افغان ها از خشونت و ناآرامی های سرتاسری هراس دارند.

معاون فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان گفت: «آیا نیروهای امنیتی افغانستان به طور موثری در ماه دسمبر 2014 مسوولیت های امنیتی را به پیش می برند؟ پاسخ آن یک بلی مشروط است».

او علاوه نمود: «آنها با اعتماد و قابلیت از فصل جنگ بیرون می آیند و ما می کوشیم به عین ترتیب در آینده پایدار باشند... ظرفیت نیروهای امنیتی افغانستان امروز با سال 2007 مطلقاً قابل مقایسه نمی باشد».

فشارها بر رهبران افغان و بین المللی افزایش می یابند تا مذاکرات صلح را با طالبان برای تحکیم ثبات پیش از خارج شدن نیروهای ناتو راه اندازی کنند، اما تلاش هایی که برای مذاکرات در قطر شروع شده بود، ناکام ماند.

طالبان دفتری در این کشور خلیج باز کردند که حامد کرزی رییس جمهور افغانستان آن را سفارت غیررسمی برای حکومت جلای وطن آنها خواند و این امر به پرخاش دیپلوماتیک شدیدی منجر شد. در پی آن کرزی مذاکرات دوجانبه امنیتی با امریکایی ها را به تعلیق درآورد و تهدید نمود که هرگونه پروسه صلح را در کل تحریم می کند.

مارک میلی، برید جنرال امریکایی، طالبان را همچون یک «دشمن مهاجم و بیرحم» توصیف کرد و گفت که تلاش های سیاسی برای آوردن شورشیان دور میز مذاکره تاثیری بر عملیات نظامی جهت منکوب ساختن آن ها ندارد.

او گفت: «آنچه در دوحه صورت گرفت از لحاظ عملیاتی کدام تاثیری بر ما ندارد. ما دستور دیگری نگرفته ایم. ما مذاکره نمی کنیم. ما نظامی هستیم و ما برای آن هستیم تا عملیات تاکتیکی را راه اندازی کنیم».

ملا محمد عمر، رهبر طالبان هفته گذشته انتخابات ریاست جمهوری افغانستان را که قرار است در ماه حمل سال آینده برگزار شود، رد کرد و آن را «ضیاع وقت» وقت خواند. او تاکید نمود که جنگجویان اش آرزوی انحصار قدرت را بعد از بیرون رفتن نیروهای ناتو از افغانستان ندارند.

ایالات متحده امریکا در نظر دارد بعد از بیرون رفتن نیروهای خارجی از افغانستان، شماری نیروی نظامی را در این کشور نگهدارد تا به ثبات افغانستان کمک کند، جنگجویان القاعده را هدف قرار دهد و علاوه بر آن به نیروهای امنیتی افغانستان آموزش دهد.