جنرال رمز: برای بازسازی افغانستان ضرورت به یک دولت قدرتمند است

رادیو صدای آلمان با جنرال رمز گفتگو شنودی اختصاصی در رابطه با دلایل بحران در افغانستان و راه های بیرون رفت آن انجام داده است.

دویچه وله: آقای جنرال، پیامد تلاش ها ومساعی ایکه تا حال در افغانستان انجام یافته است، آنچنان که انتظار آن میرفت ، نیست. به نظر شما اشتباه در کجاست؟

جنرال رمز:

یک فرد معمولی افغان ، تا حال در ده، در شهر ویا هم در میان قوم خود شاهد پیشرفت مثبتی نبوده است ویا هم بسیار کم توسعه وتکامل مثبت را دیده است.

زیرا ما تا حال مؤفق نشده ایم به آنها درقصبات و درولایات شان نزدیک تر شویم .

بنابرین به باور من ممکن نشده است تا ما از جریانات ودستاورد های مثبت برای آنها بگوییم.

این یکی از گوشه های مشکل است.

به نظر من افغانها باید بدانند که کدام یک از دستاورد های مثبت را داشته ایم و این دستاوردها در زندگی آنان اثرات خوبی در پی داشته است.

در ضمن ما هنوزهم خانواده های افغانی را داریم که زیر خط فقر زندگی میکنند ، این وضعیت باید پایان یابد.

دویچه وله

:با وجود تلاش های نیروهای کمک به حفظ امنیت ( آیساف) و همچنان ناتو در افغانستان، وضعیت امنیتی روزتاروز بدتر میشود ، دلیل آن چیست؟

جنرال رمز:به باور من طالبان که در سالهای 2001/2002 پس از حمله ی امریکایی ها به یاری نیروهای اتحاد شمال افغانستان ، از این کشور رانده شده بودند ، با توجه به گسترش جنایت ، مواد مخدر وهمچنان با توجه به گرایش های دینی ، آنهاییکه خواهان اخراج نیروهای نظامی خارجی اند،در این فاصله حتی اکنون به گونه ی یک طیف باردیگر شکل گرفتند .

همچنان خواست طالبان مبنی بر خروج فوری سربازان خارجی از یک جانب ونیز خواست لغو قانون اساسی ایکه با تصمیم لویه جرگه تصویب شده است، نکاتی که از دیدگاه من قابل قبول نیست، هم از مشکلات موجود است.

بنابرین سعی خواهیم کرد با شمار معینی از نیروهای نظامی وضعیت را به سمتی جهت بدهیم که در پی آن توسعه افغانستان و انکشاف وضع امنیتی به جانب مثبت سوق یابد.

سرانجام یکی از دلایل قوت یابی نیروهای طالبان اینست که مردم افغانستان از انکشافات واقعی آگاهی ندارند.

دویچه وله

:شما قبلأ از تغیر راهبرد ها صحبت نمودید،در این راستا چه راهبرد های دارید ؟ به ویژه در ارتباط به طالبان و مبارزه با طالبان؟

جنرال رمز

:دو نکته اساسی در تغییر این ستراتژیها ها مطرح اند.

در گام اول ومهمترین اصل اینست که ما در بخش حمایت وحفاظت شهروندان افغانستان برنامه هایی داریم وجنرال مک کریستل در نظر دارد که با تمامیی توانش این برنامه ها را در افغانستان عملی نماید. کار ساده ی نیست ولی وی تا حال دستاورد های هم داشته است و ما پایگاه های نظامی در مناطق مختلف افغانستان داریم که در نزدیکی مردم واقع شده اند. این نکته ای است که در دوستی و نزدیکی ما با مردم خیلی کمک میکند.

نکته دوم هم اینست که ما باید توجه جدی برای بازسازی نیروهای امنیتی افغانستان نماییم زیرا مردم افغانستان هر روز با آنها در تماس اند.یعنی کوشش داریم تا با تقویه و حمایت نیروهای پولیس ونیروهای امنیتی افغانستان آنان را در مبارزه با طالبان تجهیز بنماییم.

اما تقویه و تجهیز پولیس و همچنان آموزش آنان کاری نیست که از امروز تا به فردا انجام یابد بلکه برای عملی شدن این اهداف ما به زمان نیاز داریم وهمچنان مصارف مالی زیادی در این راه لازم است که جامعه جهانی در این امر آمادگی اشرا اعلام داشته است.

دویچه وله:

در ارتباط به افزایش نیروهای بیشتر که از جانب امریکایی ها

درخواست افزایش حدود 40 هزار سرباز دیگر شده است، چه فکر میکنید آیا افزایش نیروهای نظامی میتواند یک راه حل مناسب باشد؟

جنرال رمز:

چنانچه قبلأ هم گفتم که یکی از اهداف نظامی ما راه یابی در میان مردم در دهات است بنابرین این امر ایجاب پایگاه ها سربازان بیشتری را مینماید.ما باید در مملکت بصورت بهتر تقسیم شویم وبه مردم نزدیک شویم ولی با شمارسربازان ایکه اکنون در افغانستان داریم نمیتوانیم به این هدف برسیم.

باید تصحیح نمایم که خواست مک کریستل مبنی بر افزایش 40 هزار سرباز تنها سربازان امریکایی نیست بلکه باید حد معینی از سربازانی که در افغانستان نیاز میرود را با هم تکمیل نماییم ،بنابرین وی این خواست را به عنوان فرمانده ناتو، با ناتو مطرح کرده است.

بناءَ در نظر است که در این زمینه مشترکأ تصمیم گرفته شود و من آرزومندم که سران اروپایی در این عرصه سهم خودرا اداء نمایند.

دویچه وله:

در ادامه هشت سال حکومت آقای کرزی ، تلاش براین بود تا طالبان را در قدرت سهیم نمایند وطالبان میانه رو بیشتر مطرح بود، نکته ایکه در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری نیز بسیار پررنگ بود، به عنوان یک فرد افغانستان شناس وشخصیکه به صراحت کلام شهرت دارید،شما طالبان را چگونه تعریف مینمایید وآیا اصطلاح طالبان میانه رو را قبول دارید؟

جنرال رمز

:در این ارتباط سوالی را باید مطرح نمایم.آیا مردم افغانستان فراموش کرده اند که طالبان چه برسرآنان آورده بودند؟ که شماری ازآنان امروز از طالبان حمایت میکنند ، وطالبان در جاهایی توانسته اند نیروهای خودرا گسترش دهند؟ بنابرین، آنچه که مردم با حمایت امریکایی ها ومجاهدین در سالهای 2001/ 2002 ـ انجام دادند تا حدی فراموش شده است.

اما در پاسخ مستقیم به سوال شما.

فکر میکنم که در این میان شمار زیادی اند که فقط به خاطر درآمد پولی برای اعاشه خانواده های ایشان دنباله روی طالبان رامیکنند و همچنان شبکه های جنایی نیز گسترش یافته اند و آنها نیز با طالبان همکاری دارند.

ما باید این آنهاییرا که فقط به خاطر پول با طالبان همکاری مینمایند ،جدا از تندروان طالب حساب کنیم.

باید راهی بیابیم برای این مشکل . زیرا هیچگاهی ایجاب نمیکند که ما اینها را وآنهم شمار زیادی از اینها را دستگیر کنیم ، به زندان بیافگنیم و یا هم به قتل برسانیم .

به باور من چنین یک عملکردی درست نخواهد بود وبا چنین اعمالی برای طالبان زمینه ی بیشتری میدهیم تا اینها به آنان بپیوندند ، نکته ایکه قطعأ خواست مان نیست.

دویچه وله:

به نظر شما در کنار افزایش نیروی نظامی ، راه دیگری نیزبرای تأمین امینت در افغانستان وجود دارد؟

جنرال رمز:

باید یک نکته رابیشتر روشن بسازم.ما در مباحثات وگفتگو های مان بیشتر توجه بر افزایش نیروی نظامی داریم.ولی با آنکه من لباس نظامی بر تن دارم ویک افسر نظامی هستم، به صراحت میتوانم بگویم ، سهمی که ما در تأمین امنیت داریم در مقایسه به ضرورت های افغانستان در بازسازی بسیار کم است.

برای بازسازی افغانستان ضرورت یک دولت قدرتمند است یعنی اداره ی خوب که برای آن تیم بازسازی مجهزی نیاز است ، بخشی که در واقع نیروهای نظامی مسوولیت آنرا ندارند.

در این عرصه باید دیگران فعال گردند ودر خود افغانستان باید دقت صورت گیرد که این دو عرصه با هم و کنار هم آنچنان فعالیتی داشته باشند تا بتوانند دستارود های بهتری داشته باشند به تناسب دستاورد هاییکه تا حال داشته اند.

من همیشه بسیار ناراحت میشوم واینرا به صراحت میگویم.

یعنی اینکه وقتی با افغانها در داخل افغانستان صحبت میکنم، آنها میگویند که شما سربازان نیروهای ایساف ، یک رژیم مفسد را حمایت میکنید. این امر خیلی دردآور است.

من در حقیقت به دلیل فقط مأموریت از جانب سازمان ملل نمیتوانم در آنجا تغییری بیاورم، من هیچ امکانی ندارم.

زیرا من باید حکومتی را حمایت و کمک کنم که از جانب خود مردم افغانستان انتخاب شده است.

به این مفهوم که مسوولیت اینرا که کی آلوده با فساد است و کی هم مفسد نیست ، بدوش من نیست.

این مسوولیت ممکن بدوش سازمان ملل باشد که نتوانسته آنان را کنترول بهتر نماید وشاید هم این مسوولیت بدوش خود مردم افغانستان باشد.ما باید این مشکل را به نفع تمام مردم افغانستان مهار بسازیم واز میان برداریم.

دویچه وله

:در پایان . به عنوان یک سرباز،سربازایکه برای مردم افغانستان کارهای زیادی نموده اید، گفتنی یی برای مردم این کشور دارید؟

جنرال رمز

: بلی ، طبعاً.

از مردم افغانستان خواهان همکاری مشترک در هدف مشترک مان هستم. آرزومندم که این سرزمین ، کشوریکه پدران ما با گذشتن از آنجا به هندوستان رسیده اند ونیز مادران وپدران ما به این ترتیب با آنها دوستی را تجربه کرده اند، مهمان نوازی را در سطح بالایی دیده اند ، دوباره آباد شود ودست کم در سطحی برسد که پیش از سی سال جنگ بوده است.میدانم که رسیدن به این آرزو راه دراز و دشواریست ، اما باور دارم که به همکاری مردم افغانستان به این هدف میرسیم وپیروز میشویم. اگر حمایت مردم افغانستان با ما نباشد ، ما به تنهایی و از بیرون ، امکان آنرا نداریم که در پیشرفت ها نقش مثبتی داشته باشیم.

دویچه وله

: سپاس گزارم از شما.

مصاحبه گر: نادیه فضل

ویراستار: رسول رحیم