تصویر: نانوایی شخصی مهاجران افغان در کمپ خودساخته
بارها از بی سرنوشتی هزاران مهاجران افغان در صربستان گزارش دادیم. اینبار در این آلبوم عکس می خواهیم نشان بدهیم که آنان برای زنده ماندن و بقای شان چه کارها می کنند. یکی از کارهایی که آنان می کنند، نانوایی برای خود شان است.
سرپناهی مشخص ندارند، کار معینی ندارند، پول ندارند. تلاش می کنند از این طریق روزگار شان را سپری کنند تا شاید بتوانند به سفرشان به سوی اروپای غربی ادامه دهند. به این ترتیب باید به شدت صرفه جویی کنند. دل شان هم برای نان وطنی تنگ شده. بلاخره آستین بالا زده و برای خود نان می پزند.
با پول کمی که دارند آرد خریده و اینگونه خمیر می کنند. به مهاجران مجردی که در صربستان گیرمانده اند، امکانات چندانی فراهم نمی شود. بسیاری از آنان در ساختمان های متروکه زندگی می کنند. اینجا هم کمپی خودساخته است.
بیشتر مهاجران گیرمانده در صربستان افغان هستند. در میان آنان نوجوانان و جوانان تنها نیز شامل اند. راه بسته است و نمی توانند به اروپا بیایند، و نه هم می خواهند در صربستان بمانند؛ به همین خاطر به کمپ های صربستان نمی روند.
یکی زواله می کند و دیگری خمیر را صاف می کند. آنها در این کمپ های خودساخته، قوانین خودساخته ای هم دارند که حکم می کند کارها را به شکل گروهی پیش ببرند.
نانوایی در این مکان در کنار اینکه برای مهاجران جوان و بی سرنوشت از نظر اقتصادی به صرفه است، محل زندگی شان را نیز گرم می کند.
آنها در این کمپ خودساخته زیر خیمه هایی کوچک زندکی می کنند. آنها از هر گوشه و کنار وسایل و لوازم قابل استفاده را گردآوری می کنند. مثلا این بخاری خراب که حالا اینگونه از آن استفاده می کنند.
بلاخره نان هم پخته می شود؛ اما همراه با این نان، کودکان بی سرپرست، نوجوانان و جوانانی که آرزوهای زیادی در سر داشتند نیز با تجربه روزهای سخت زندگی شان بیشتر از آنچه که باید، پخته می شوند. نویسنده: رضا شیرمحمدی