1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

اوکرایین؛ بحث کلیدی در کنفرانس امنیتی مونشن

دویچه وله / مبلغ۱۳۹۲ بهمن ۱۳, یکشنبه

یکی از موضوعات عمده در کنفرانس امنیتی مونشن روز شنبه، وضعیت اوکرایین بود. ویتالی کلیچکو، یکی از رهبران اپوزیسیون اوکرایین نیز به منظور شرکت در این کنفرانس به مونشن سفر کرد.

https://p.dw.com/p/1B1ZE
عکس: picture-alliance/dpa

زیبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیتی پیشین ایالات متحده امریکا در بحث درباره اوضاع کنونی اوکرایین در کنفرانس امنیتی مونشن شرکت داشت. او گفت که در وضعیت کنونی او از تظاهرکنندگان در مرکز پایتخت اوکرایین جانبداری می کند. برژینسکی از ویکتور یانوکوویچ، رییس جمهور اوکرایین به عنوان یک جنایتکار یاد کرد که قادر نیست پیامدهای دراز مدت عملکردهایش را درک کند و به این دلیل تلاش های استراتیژیک برای حل بحران این کشور مشکل است.

اهمیت اوکرایین برای روسیه

ویتالی کلیچکو، یکی از رهبران اپوزیسیون اوکرایین که از کیف، محل اساسی اعتراضات به مونشن آمده، از فساد مالی و امیدواری اش به دولت قانونمدار صحبت کرد. لئونید کوشارا، وزیرخارجه اوکرایین و نیز لئونید سلوتسکی، عضو دوما (پارلمان روسیه) نیز در این بحث شرکت داشتند.

در این بحث از شهروندان روسی تبار اوکرایین نیز سخن به میان آمد. کوشارا، وزیرخارجه اوکرایین توضیح داد که در اوکرایین هشت میلیون روسی تبار زندگی می کنند، وجود این شمار از روسی تباران برای حکومت اوکرایین مشکل می سازد تا از روسیه روگردان شود؛ "هر حکومت باید این مساله را در نظر داشته باشد".

جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده امریکا گفت: "آینده انسان ها نباید وابسته به یک کشورباشد و مطمئناً آن هم نباید با جبر. ایالات متحده امریکا و اتحادیه اروپا از مردم اوکرایین در این مبارزه حمایت می کند".

"عضویت در اتحادیه اروپا توهین نیست"

از چپ به راست: ویتالی کلیچکو، قهرمان بوکس سنگین وزن جهان و یکی از رهبران اپوزیسیون اوکرایین، پترو پروشینکو ارسنی سیاستمدار و تاجر اوکرایینی و جان کری وزیر خارجه امریکا در کنفرانس امنیتی مونشن
از چپ به راست: ویتالی کلیچکو، قهرمان بوکس سنگین وزن جهان و یکی از رهبران اپوزیسیون اوکرایین، پترو پروشینکو ارسنی سیاستمدار و تاجر اوکرایینی و جان کری وزیر خارجه امریکا در کنفرانس امنیتی مونشنعکس: picture-alliance/dpa

سوال دیگر مطرح در بحث اوکرایین این بود که آیا روآوری این کشور به اتحادیه اروپا یا احتمالاً تعلق داشتن آن به این اتحادیه، به نحوی توهین به روسیه نخواهد بود؟ آیا مشارکت این کشور به اتحادیه اروپا به معنای دشمنی با روسیه نخواهد بود؟ هیچ کسی به شمول لئونید سلوتسکی به این نظر نبود. او گفت: "درباره آینده سیاسی اوکرایین نه در بروکسل و نه در مسکو تصمیم گیری می شود". طبعاً روسیه خواهان ادامه روابط نزدیک با اوکرایین است. به همین دلیل نیز اتحادیه اقتصادی "یورو" آسیا مطرح شده است. در این اتحادیه رومانیا نیز با میل می تواند شامل شود. در مسکو نیز به این اتحادیه به عنوان یک نهاد رقیب نگرسته نمی شود.

سلوتسکی افزود، به همین دلیل نیز پوتین، رییس جمهور روسیه از یک زون واحد تجاری میان اتحادیه اروپا و اتحادیه اقتصادی یورو آسیا جانبداری می کند. در همین حال، کوشارا، وزیرخارجه اوکرایین تصریح کرد که روسیه برای اوکرایین سودمند است.

سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه گفت: "چرا آنهاییمحکوم نمی شوند که ساختمان های حکومت را اشغال می کنند، بر پلیس ها حمله می کنند یا شعارهای راسیستی و یهودستیزانه نازی ها را سر می دهند؟"

"سال های هدر رفته"

ویتالی کلیچکو انتقاد کرد که حکومت یانوکوویچ نتوانسته است به مسوولیت هایش توجه کند. بعد از آغاز تحولات سال 1991 اوکرایینی ها انتظارات بزرگی داشتند. او گفت: "ما رویای آن را دیدیم که اوکرایین به زودی این امکان را می یابد تا یک کشور باثبات و مدرن شود". از آن زمان به این سو، کشورهای دیگر منطقه مانند پولند یا چک دستاورد های زیادی داشته اند؛ مثلاً مدرنیزه کردن زیرساخت ها و نیز اصلاحات اداری و سیاسی. اوکرایین برعکس این پیشرفت ها را نداشته است".

کلیچکو همچنان افزود که در عوض در اوکرایین اصلاحات شکست خورده است و حکومت در این زمینه اراده نداشته است. به این دلیل بسیاری از ناظران، زمان 1991 به این سو را، سال های از دست رفته می نامند.