آزمایش گیاهان انرژی زا در ویتنام

در ولایت "تای نگوین" ویتنام موترهای سنگین معدن پس و پیش می روند. در میان همه ساخت و سازها، یک هکتار فضای سبز نیز به چشم می خورد. سباستین وایلند به این منطقه رفته است تا از گیاهان دو و نیم متری پرورشی مخصوص این منطقه دیدن کند.  از سال ۲۰۱۶ تاکنون، در این منطقه همچنان اکاسی، کاساوا و نیشکر نیز کشت می شود.

وایلند، کارشناس "موسسه مستقل محیط زیست" در برلین می گوید: «ما می آزماییم که کدام گیاهان در این ناحیه خوب رشد می کنند».

از بقایای طبیعی باقی مانده از دیگر گیاهان باید برای تامین انرژی استفاده شود. پرورش گیاهان به منظور تامین مواد غذایی در این منطقه ممنوع است چرا که معادن بزرگ زغال سنگ و فلزات سنگین موقعیت دارد. استفاده از علوفه و ضایعات گیاهان فقط پس از طی پروسه مختلف ممکن است.

منطقه دومی را که "موسسه محیط زیست" برلین مورد بررسی قرار می دهد، یک معدن زغال سنگ نزدیک منطقه توریستی "ها لونگ بوخت" است. درخت های اکاسی در این منطقه منطقه می روید. منطقه سوم در جنوب موقعیت دارد و در آن یک معدن "بوکسیت" است. وایلند می گوید: «اینجا شرایط اقلیمی در بهترین وضع است». در حالی که کشاورزان در منطقه معدن "تنگستن" چهار بار در سال علوفه کشت می کنند، در این ناحیه هفت بار زمین قابل کشت است.

مواد طبیعی به عنوان معدن تولید انرژی

اگر این کشور بیشتر از مواد طبیعی می تواند برای تامین انرژی استفاده کند، همانند یک کارخانه تحول انرژی دیده خواهد شد. چوب درخت های اکاسی که به سرعت رشد می کنند می توانند در "کارخانه های مواد طبیعی" سوزانده شوند و به این ترتیب استفاده از زغال سنگ کاهش یابد.

علاوه بر این، از سبوس گیاه کاساوا و یا نی شکر می توان "اتانول طبیعی" یا "بیو اتانول" تولید کرد که قابلیت حل شدن با بنزین (تیل موتر) را دارد. در کنار این، از فضولات گاوها و خوک هایی که از این علوفه ها تغذیه کرده اند می توان "گاز طبیعی" تولید کرد.

بیش از همه، تولید "بیو اتانول" ضروری تر است. تانک تیل ها از سال ۲۰۱۸، فقط تیل موسوم به "ای ۵" (E5) و همچنان بنزینی را می فروشند که با پنج درصد از این نوع الکل آمیخته شده است. اما وایلند می گوید بسیار سخت است که این جدول زمانی را رعایت کرد. گفته می شود که طی دو تا سه سال نیز تیل "ای ۵" استندرد خواهد شد. به این منظور حکومت می خواهد تا مالیات بر این نوع سوخت را کاهش بدهد و بر کشت نیشکر بیفزاید.

زغال سنگ هنوز پر مصرف است

استفاده بیشتر از سوخت های طبیعی به این معنا نیست که ویتنام به زودی به کشوری دوستدار اقلیم تبدیل می شود. بلکه بر عکس، حکومت ائتلافی می خواهد بیشتر بر مصرف زغال سنگ تکیه کند. درحال حاضر، ۲۷ کارخانه برق زغال سنگی در ۱۹منطقه، یک سوم برق کشور را تامین می کند. تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۳۰ کارخانه جدید دیگر نیز تاسیس خواهد شد و فقط یک کارخانه کهنه تعطیل می گردد. به این ترتیب ۶۵ کارخانه زغال سنگ در ۳۵ منطقه برق نیمی از کشور تامین خواهد کرد.

انتظار می رود که تقاضا برای انرژی برق تا سال ۲۰۳۰بیش از سه برابر شود و همزمان این کشور سالانه ۷ درصد رشد اقتصادی داشته باشد. حکومت در حال حاضر می خواهد با "برنامه هفته ساله توسعه انرژی" به این مسئله بپردازد.

وابستگی حکومت به زغال سنگ دلیل دارد. نگوی تی خان، رئیس "مرکز ابتکار و توسعه سبز" می گوید که مهمترین دلیل این است که "در نگاه نخست، زغال سنگ ارزان است".

دویچه وله / ع.ح.