آرایشگران معجزه گر

رابعه زن 40 ساله یی است که با دو دختر جوان رو به روی خانم زرغونه ایستاده است. رابعه به آهستگی می گوید: "همین پول ما را بگیر استاد جان و عروسم را آرایش کن. از یکی دعایش را بگیر و از دیگری پولش را".

رابعه، مشتری زرغونه در حالی که سعی می کند احساسات خود را پنهان کند، می گوید: "هیچ فکر نکرده بودم که عروسی کردن پسرم اینقدر مرا زار و زبون بسازد". امروز عروسی فرزند کلان رابعه است.

زرغونه می گوید این جنجال هر روزه اش است. یکی از بی پولی می نالد و دیگری از رنج و جور شوهرش و دیگری هم از نداشتن لباس های مفشن. با این همه، زرغونه می گوید که جاهایی مانند آرایشگاه خانم ها مکان خوبی است که هر کس می تواند چیزی از دیگری بیاموزد. او می گوید که خانم ها ساعت ها با هم قصه و درد دل می کنند و مهمترین محور قصه آنها شوهرانشان است و خبری از بحث های سیاسی نیست.

انتظار در بسیاری حالات یکی از دشوارترین کارها است. همه دوست دارند که زودتر کارشان تمام شود و بروند پی زنده گی شان؛ اما این انتظار کشیدن توام با شوخی، خنده، گریه، غیبت در سالن آرایشگاه خودش بخشی از زندگی خانم هاست.

هر دم گروهی تازه وارد سالن عروسی می گردد. روسری ها آویخته می شوند و نمایش غیر رسمی لباس و فیشن شروع می گردد. هر کس تلاش می کند تا خودش را بهتر از دیگران جلوه دهد.

سالن آرایش خانم زرغونه پر می شود؛ اما چه چیزی سبب می گردد تا او این قدر مشتری داشته باشد. در عوامل جلب مشتری، فقط مهارت آرایشگر مهم نیست. راز مهمی دیگری هم است که خانم ها به آن باور دارند: "رفت داشتن دست آرایشگر". یعنی دست آرایشگر "سبک" باشد و باعث خوش اقبالی مراجعین، به ویژه تازه عروس ها شود.

روبینا تازه عروسی است که برای اصلاح موهایش آمده است. او می گوید: "اگر به جز اینجا جای دیگری برای آراستن خود بروم، شوهرم چندان خوشش نمی آید. او طرز آرایش این آرایشگاه را دوست دارد". روبینا با لبخند می گوید که دست این استاد آرایشگر خیلی خوب "رفت" دارد.

خانم های آرایشگر نیز بسیار با اطمینان از این قضیه حرف می زنند. استاد رعنا (نام مستعار) که مسوولیت یک آرایشگاه پر مشتری دیگر را در مزار شریف دارد، می گوید: "من بسیاری از این باور کردن ها را به چشم دیده ام؛ به طور مثال، وقتی موهای کسانی را که ضعیف بودند و زود دراز نمی شدند قیچی زده ام، چندین برابر گذشته زودرس شده اند. و آن خانم ها به مشتریان دایمی من تبدیل شده اند".

وقتی رعنا با آب و تاب در مورد این باورها سخن می گوید، خانم هایی که منتظر آراستن هستند وسوسه می شوند و تلاش می کنند هر چه زودتر نوبت بگیرند و خود را بسپارند به قیچی این آرایشگران معجزه گر.

آراستن و فیشن کردن در میان بانوان پیشینه طولانی دارد. سرمه کردن و آویختن گلوبند دو تا از اساسی ترین آداب زیبایی زنان افغانستان است. به قول ضرب المثل معروف "زیبایی زن در دو چیز است یکی زر و دیگر زیور".

اما با گذشت زمان و روی کار آمدن سهولت های جدید، نوع آراستن برای خانم ها هم تغییر کرده است. وارد شدن جدیدترین مدل های آرایش غربی و شرقی، و روی کار آمدن اجناس مصنوعی مانند مژه، لنز چشم، مو ... تمایل خانم ها را به مد و فیشن چندین برابر و سلیقه آنها را متفاوت کرده است.

آراستن برایم عشق و هنر شده است

خانم زرغونه علاوه بر آرایشگری، در یکی از مکاتب شهر مزارشریف نیز آموزگار است. آرایشگاه او شهرت خوبی در شهر دارد. او می گوید که 20 سال است مصروف آراستن و زیبا کردن خانم ها است.

او از روزهای اول کارش چنین روایت می کند: "اولین روزهای آرایشگری را در ایران شروع کردم. با آنکه خانواده ام ممانعت می کرد و از این شغل چندان خوش شان نمی آمد، ولی من عاشق آراستن و آرایش کردن بودم و با تلاش فراوان توانستم آنها را قناعت بدهم".

زرغونه ادعا می کند که از نخستین بانوانی است که بعد از فروپاشی نظام طالبان به صورت علنی سالن آرایشگری باز کرد و لوح آرایشگری را نصب نمود. او می افزاید که نصب لوح اما سبب مشکلات زیادی از جانب مردم برای او گردید.     

خانم زرغونه برای آموختن بیشتر مهارت های آرایشگری به کشورهای زیادی از جمله امریکا، دوبی، هندوستان، تاجیکستان، ایران و پاکستان سفر نموده است. او در مورد شغلش می گوید: "آرایشگری برایم عشق و هنر شده است". او آرزو دارد که روزی بتواند تجربیات 20 ساله خود در فن آرایشگری را یک کتاب بنویسد و به شاگردان آینده تقدیم کند. هم اکنون در آرایشگاه خانم زرغونه ده دختر خانم جوان مشغول به کار هستند.

فرخنده رجبی / مزارشریف

ویراستار: عاصف حسینی