130 خبرنگار زنداني اند
۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۴, شنبه
آزادي بيان به عنوان يکي از مهمترين اصول آزادي طبيعي آدمها مبحثي است که درشماري از کشور هاي جهان به عنوان امري مسلم و اصل پذيرفته شده و در بسياري از کشور هاي ديگرجهان يکي از جنجال برانگيز ترين مسايل و موضوعات آنکشور ها را ميسازد، و به نحوي رسانه ها ومطبوعات نيز نه اينکه چشم بيناي مردم باشند بلکه يک چشم؛ آنهم چشم زمامداران همان کشورهاست که فقط براي آنان مي نگرد و باز پس ميدهد.
در کشور هاي اسلامي نيز اين مشکل به وضاحت ديده ميشود با آنکه دين اسلام در آيات زيادي تأکيد بر آزادي بيان ، آموزش علم و يادگيري مينمايد .
در آلمان نيز ماده 5 بند اول قانون اساسي اين کشور بر اين مسأله به صراحت تآکيد مينمايد :
"هر فرد حق دارد عقيده اش را به شکل گفتاري ، نوشتاري ، وتصويري بيان داشته وپخش بکند".
اما در کشور هاي ديگر جهان خبر نگاران به جرم بيان آزاد و لحن انتقادي ايشان بازداشت گرديد و مورد پيگرد قرار ميگيرند. خانم ايلکه شيفتر مسوول اتحاديه خبرنگاران بدون مرز آلمان در گردهم آيي ايکه به منظور جلب توجه عامه بر مشکل خبرنگاران در سطح جهان برگزار گرديده بود گفت :
ما در اين گرد هم آيي از 130 خبر نگاري ميخواهيم بگوييم که در 30 کشور جهان در بازداشت و در پس ميله هاي زندان اند؛ خبرنگاراني که فقط به جرم اجراي دقيق وظيفه ي شان زنداني شده اند؛ يعني بيان آزاد با ديد انتقادي ؛ مانند وين تيم خبر نگار برمايي که به جرم تبليغات دشمنانه عليه دولت در سال 1989 براي مدت 20 سال زندان محکوم گرديد و تا اکنون در بازداشتگاه است .
همچنان هوچا ؛ خبر نگار چيني با آنکه ديدگاهش را در نشرات رسمي و دولتي چين انعکاس نداده است ولي به جرم اينکه در وبلاگش ديدگاه خودرا منتشر نموده است اکنون به سه و نيم سال زندان محکوم گرديده است . هو چا در وبلاگش در رابطه به بازي هاي المپيا و نقض حقوق بشر در چين نگاشته و کار هاي ديگر وي بر محور مسايل حفظ محيط زيست و همچنان بيماري ايدز ميباشد ، موضوعاتي که در چين طرفدار ندارد زيرا در چين نبايست آزاد و منتقدانه نوشت.
چين با آنکه در تقاضا نامه اش براي برگزاري بازي هاي المپيا تعهد نموده بود که در رابطه به حقوق بشر تجديد نظر خواهد کرد و اين وضيعيت در چين بهبود خواهد يافت ولي در مقايسه به سال 2001 که 14 تن به جرم آزادي بيان زنداني گرديده بودند اکنون شمار اين زندانيان به بيش از سي نفر ميرسد ، همچنان به قول خانم شيفتر در شمال افريقا در کشور اريتريا نيز اين مشکل بصورت بسيار جدي وجود دارد يعني اينکه در آنکشور از سال 2003 آزادي مطبوعات کاملآ ممنوع است.
و اما در افغانستان آزادي بيان در حالي تجليل ميگردد که سال گذشته 6 خبر نگار به قتل رسيد که از آنجمله شکيبا آماج ؛ از تلويزيون شمشاد در کابل بروز اول جون 2007 و ذکيه ذکي از راديو صلح بتاريخ ششم ماه جون سال 2007 توسط افراد مسلح در حومه ي کابل کشته شد.
همچنان درافغانستان دهها خبر نگار ديگر تهديد به مرگ گرديده و حتي به جرم استفاده ي واژه هاي زبان مادري شان مورد خشم مقامات وزارت فرهنگ افغانستان قرار گرفته اند . سيد پرويزکامبخش جوان خبر نگار بيست و سه ساله از 27 اکتوبر سال 2007 تا اکنون در بازداشتگاه بسر برده و از جانب شوراي ملاهاي بلخ و دادگاه بلخ محکوم به اعدام گرديده است.
مقامات دولتي افغانستان و وزارت فرهنگ اين کشور به اينهم اکتفا نکرده اکنون از پخش سريال ها و فيلم هاي هندي نيز جلو گيري مينمايد و مسوولان اين شبکه ها را به دادگاه خواسته اند .
و اما با وجود همه ي اين شرايط دشوار خبرنگاران افغانستان دستاورد هاي خوبي داشته اند که از جمله سيد يعقوب ابراهيمي خبرنگار و پژوهشگر جوان افغانستان است که امسال
اتحاديه هاي روزنامه نگاران ايتاليا با اهداء جايزۀ آزادي بيان 2008 به افکار و دستاورد هاي وي ارج گذاشته از وي تمجيد نمودند. همچنان اروپائيان لقب گزارشگر سال (2008) را برايش دادند، و نيز عضويت يکي از فدراسيون هاي معتبر رسانه ها ، فدراسيون بين المللي خبرنگاران را کسب نمود.
آري ، "آزادي متعلق به يکنفر نيست ، تعلق به همه دارد" ( اسپنسر)