یادبود از قربانیان سونامی در دهمین سالروز این فاجعه

در بندا آچه مرکز ولایت آچه اندونیزیا در جزیرۀ سوماترا حدود 7000 روحانی مسلمان، زنده ماندگان و نیروهای نجات در مسجد بزرگ بیت الرحمن گرد هم آمده بودند. این مسجد یکی از نادر ساختمان های است که در برابر زمین لرزه ای با شدت 9،3 درجه به مقیاس ریشتر استقامت کرده بود. زینی عبدالله والی آچه به همه کسانی که در داخل و خارج از کشور در بازسازی مناطق ویران شده یاری رسانده اند، اظهار سپاس کرد. او گفت: "سونامی باشندگان آچه را که عزیزان شان را از دست داده اند، شدیداً نگران ساخت. احساس همدردی اندونیزیایی ها و جامعۀ بین المللی به آچه کمک کرد تا خود را بازیابد." در مراسم یادبود، به قول مقامات، 35 نمایندۀ دیپلوماتیک کشورهای خارجی و نمایندگان 34 سازمان بین المللی خیریه اشتراک کرده بودند.

230 هزار کشته، سه میلیون بی سرپناه

به تأریخ 26 دسمبر سال 2004 امواج عظیم آب به ارتفاع ساختمان ها مرگ و نابودی را در سواحل کشور های اطراف اوقیانوس هند در پی داشت. این فاجعۀ بزرگ در نتیجۀ یک زمین لرزۀ بسیار شدید بحری در نزدیکی جزیرۀ سوماترای اندونیزیا رخ داد. شدت این زمین لرزه بین 9،1 و 9،3 درجه به مقیاس ریشتر بود.

سونامی ناشی از این زمین لرزه و امواج آب حتی در سواحل افریقا ویرانی های را به جا گذاشت. به خصوص کشور های سریلانکا، هندوستان و تایلند خسارات بزرگ جانی و مالی را متحمل شدند، اما بیشترین تلفات را ولایت آچه اندونیزیا، که نزدیکترین محل به مرکز زلزله بود، متحمل شد که رقم کشته شدگان در آنجا تقریباً 170 هزار تن حدس زده می شود. در منطقۀ ماهیگیری مویلابو، جایی که سونامی بلندترین امواج را با ارتفاع 35 متر داشت، به مناسبت سالروز این فاجعه پرچم های رسمی نیمه برافراشته شدند. در جمعاً 14 کشور حدود 230 هزار انسان جان باختند و تقریباً 3 میلیون تن دیگر بی خانمان گردیدند. این یکی از بدترین فاجعه های طبیعی در عصر کنونی به شمار می رود.

ده سال پس از وقوع این فاجعه، امروز جمعه، هزاران نفر در کشور های اطراف اوقیانوس هند در مراسم یادبود از قربانیان شرکت کردند. بسیاری از بازماندگان و زنده ماندگان به محلاتی بر می گردند که در آنجا اقارب خود را از دست داده اند. در تایلند جمعاً 5400 انسان جان باخته بودند، که بیشتر شان سیاح بودند. به اساس آمار رسمی 539 سیاح آلمانی در تایلند و سریلانکا از اثر سونامی جان باختند. حدود 7000 سیاح دیگر آلمانی، که برخی از آنها جراحات شدید برداشته بودند، از مناطق سانحه دیده به کشور شان انتقال داده شدند.

نماد قدرت

یوآخیم گاوک رئیس جمهور آلمان تأکید کرد که از ده سال به اینسو بیست و ششم دسمبر برای بسیاری از مردم یک روز سوگواری است. گاوک اما افزود که با وجود اینهمه سوگ و اندوه، این تأریخ همزمان "یک نماد بین المللی برای آن شده است که در نتیجۀ همبستگی چه نیروی بزرگی در وجود خورد و بزرگ می تواند ایجاد و رشد کند". رئیس جمهور آلمان همچنان گفت: "در آن زمان مردمان محل و سیاحان خارجی یک سرنوشت مشترک داشتند، که تا امروز محسوس است". او به اظهارات شاهدان عینی اشاره کرد که از آمادگی گستردۀ مددرسانان و گروه شجاع نجات گزارش داده بودند، و از این بابت عمیقاً سپاسگزاری کرد. گاوک تأکید کرد: "در این سپاسگزاری میخواهم شخصاً و به نمایندگی از قربانیان آلمانی و خانواده های شان سهیم باشم". رئیس جمهور آلمان از مردمان محل اکیداً ستایش کرد که "با همت و شکیبایی بی نظیر در بازسازی کشور شان کوشیده اند". به قول گاوک همین تلاش های مشترک سبب گردیدند که پروژه های درازمدت، مانند ایجاد یک سیستم هشدار دهندۀ سونامی، ممکن گردند.