"کمک های دولت به بیجاشدگان داخلی ناچیز است"

نخستین بسته های این کمک که از سوی عربستان سعودی برای 1500 فامیل داده شده است، روز سه شنبه 27 حوت در شهر کابل توزیع شد. مقام های وزارت مهاجرین می گویند قرار است برای بیجاشدگان ولایات دیگر نیز این کمک ها توزیع شود.

حیات الله سباوون مشاور وزارت مهاجرین هنگام توزیع این کمک ها گفت: «ما دو میلیون دالر را که عربستان سعودی کمک کرده برای بیجاشدگان و برگشت کننده ها توزیع می کنیم که شامل مواد غذایی می شود. ما کمک های خودرا به ولایت ننگرهار و شش ولایت دیگر تطبیق می کنیم.»

اما بیجاشدگان می گویند این کمک های دولت تنها مشکلات مقطعی آن ها را حل می کند، در حالی که آنها برای زندگی بهتر به سرپناه و کار نیاز دارند.

براساس آمار کمیشنری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش از 574 هزار نفر در داخل افغانستان از خانه ها و روستاهای شان بیجا شده اند و در شهرهای بزرگ مانند کابل، جلال آباد، مزار شریف و هرات زندگی می کنند.

بیشتر این بیجا شدگان خانه ندارند و در زیر خیمه ها زندگی می کنند. این بیجاشدگان در سرمای زمستان گاهی کودکان شان را از دست می دهند زیرا آن ها خانه های گرم و مراکز صحی در اختیار ندارند.

غلام سرور باشنده ولایت هلمند که از جنگ در هلمند فرار کرده و به کابل آمده می گوید در زمستان جاری با مشکلات زیادی روبرو بوده است: «بارش ها تمام خانه های ما را خراب کرد و دیوارها را چپه کرد. ما از این موسسه تشکر می کنیم. حکومت باید ما را پرسان کند ما فرار شده ایم. روز طالبان بودند و شب امریکایی ها بمباران می کردند به همین خاطر ما فرار شدیم.»

مقام ها در وزارت مهاجرین می گوید بسته های کمکی ای که به بیجا شدگان داده می شود شامل روغن، آرد، لوبیا، برنج و کمپل است.

بیجاشدگان می گویند به دلیل فقر و تنگ دستی شب و روز دشواری را سپری می کنند. بیشتر این بیجاشدگان در خانه های سرد و نمناک زندگی می کنند و توان گرم کردن خانه های شان را نیز ندارند.

فوزیه یکی از بیجاشدگان گفت: «ما نه خانه داریم نه نان و نه آب. اولادهایم بعضی وقت ها دو سه روز گرسنه می مانند. شوهرم کراچی دارد و کار هم پیدا نمی شود.»

لیلا بیجاشده دیگر می گوید وقتی خانه اش در مزار شریف توسط سیل خراب شد، به کابل آمده و حالا در یک خانه کهنه زندگی می کند: «در مزار سیل آمد خانه ما خراب شد. ما آمدیم به کابل و این جا هم خانه نداریم. در خانه ای می نشینیم که از خیمه هم بدتر است. این جا آمده ام تا کمک بگیرم.»

اما مقام ها در وزارت مهاجرین می گویند کمک هایی که به بیجاشدگان توزیع می شود وابسته به کمک های خارجی است و در صورتی که این کمک ها قطع شود، دولت بودجه کافی برای کمک به این بیجاشدگان را ندارد.