"ملاهای پاکستانی در امور افغانستان مداخله نکنند"

مولانا سمیع الحق، یکی از ملا های پاکستانی و آمر مدرسه حقانیه گفته است که بعد از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان تا پایان 2014 میلادی، باز هم در این کشور طالبان قدرت را بدست خواهند گرفت.

پس از این اظهارات وی که در رسانه های پاکستانی انعکاس گسترده ای داشت، مقامات افغانستان از حکومت پاکستان خواسته اند تا جلو چنین گفته هایی را بگیرد که می توانند بالای روابط دو کشور تاثیرسوء داشته باشند.

این ملای پاکستانی گفته است که: "طالبان برای آزادی افغانستان می جنگند". در واکنش به این گفته او، وزارت داخله افغانستان گفته است که طالبان به هیچ صورت از طریق زورگویی و سلاح در افغانستان نمی توانند جایگاهی را به دست آورند.

صدیق صدیقی، سخنگوی وزارت داخله افغانستان می گوید که چنین اظهاراتی می تواند به روابط کابل و اسلام آباد ضرر برساند؛ نیاز است که اسلام آباد در وضعیت فعلی باریکی های دیپلوماتیک و رسم همسایه داری را در نظر داشته باشد.

او می گوید که طالبان بسیاری از رهبران خود را از دست داده و ضعیف شده اند، به این اساس هیچ وقت نمی توانند حکومت افغانستان را سرنگون کرده و دوباره در این کشور قدرت را در دست بگیرند. او می افزاید: «ما هیچ وقت به گذشته بر نمی گردیم. ما به هیچ کس اجازه نمی دهیم که مانند گذشته بالای مردم افغانستان ظلم کند. این آزادی، پیشرفت ها و دست آوردهایی که حالا دیده می شوند، به قیمت خون هزاران افغان کسب شده اند.»

مولانا سمیع الحق رهبر مذهبی پاکستان، در شرایطی چنین اظهار نظر می کند که دو کشور همسایه در تلاش بهبود روابط شان هستند. از جمله این تلاش ها، آزادی زندانیان طالبان از زندان های پاکستان در یک ماه گذشته می باشد.

مولانا سمیع الحق که به "پدر طالبان" نیز شهرت دارد، در اظهارات اخیرش گفته است که: "اگر طالبان را یکی دو سال وقت بدهند، تمام مردم افغانستان با آنها می پیوندند". او گفته است: "طالبان با کسی کاری ندارند، آنها تنها می خواهند در نظام تغییر وارد کنند".

شورای عالی صلح افغانستان نیز گفته های این ملای پاکستانی را خواب و خیالی بیش نمی داند و می گوید: "این ادعای مولانا سمیع الحق، که زمانی معلم ملا عمر رهبر طالبان بود، پایه و اساس ندارد".

مردم افغانستان نیز این اظهارات سمیع الحق را یک تهدید خوانده و نکوهش می کنند. سلمان خان، یکی از باشندگان منطقه پل سرخ در کابل می گوید: اگر پاکستان بالای طالبان تاثیرگذاری دارد، بهتر است در ابتدا درد خودش را دوا کند. او می افزاید: «پاکستان همیشه با ما چنین دشمنی هایی داشته است. اینجا مردم بیچاره ما جان خود را از دست می دهند و کشته می شوند. ما از جامعه جهانی تقاضا می کنیم که به مشکلات ما رسیدگی کند و ما را از این مشکلات رهایی بخشد.»

برخی از کارشناسان مسایل سیاسی هم به این نظر هستند که طرفداران طالبان می خواهند با قوی نشان دادن آنان، روحیه این گروه را تقویت کنند. گل رحمان رحمانی، کارشناس سیاسی در افغانستان می گوید: رهبران پاکستانی که از گذشته با طالبان روابط نزدیک دارند، هرگز نمی خواهند در افغانستان ثبات باشد؛ بلکه آنها نفع خود را در ارتباطات با طالبان می بینند. وی اضافه می کند: «در چنین شرایطی، چنین اظهار نظرهای غلط از یک طرف به مصابه بازی دادن طالبان است و در عین زمان مداخله بی جای پاکستان در امور افغانستان را نشان می دهد.»

افغانستان در مذاکرات صلح با طالبان، نقش پاکستان را موثر تلقی می کند. به همین دلیل قرار بود که کابل در ماه های گذشته میزبان رهبران مذهبی پاکستان و افغانستان باشد تا از این طریق بهبودی در اوضاع فعلی این کشور به میان آید. اما تا حال این نشست بدون کدام دلیل مشخصی به تعویق انداخته شده است.