همایش جهانی آب و انتقاد از آن

پنجمين همايش بين المللي آب در استانبول، بزرگترين گردهمايي ايست تا به حال در رابطه با موضوع آب آشاميدني برگزار مي گردد. اين همايش که به خاطر محل برگزاري آن در بازفورس، تحت عنوان "فاصله ها رااز ميان برداريد" داير شده و تا روز يکشنبه 22 مارچ دوام مي نمايد، بيش از همه به اين پرسش اختصاص يافته است که چگونه اين مادۀ پر ارزش و محدود در دسترس نسل هاي آينده نيز قرار مي گيرد. رسانه هاي ترکيه شمار اشتراک کنندگان آن را - از بيش از 100 کشور جهان- که در ميان آن ها بسياري از زعماي کشور هاي جهان نيز شامل اند، در حدود 20.000 تن گزارش ميدهند.

براي همه واضح است که از مقدار قليل آب بايد حفاظت بعمل آيد، زيرا ذخاير آب آشاميدني زمين، از طريق استفادۀ بيش از حد و تخنيک هاي آبياري غلط و همچنان اصراف بي نهايت زياد که بيش از همه در کشور هاي غربي صورت ميگيرد، در مخاطره قرار دارد. به اين ترتيب مصرف سرانۀ آب در ايالات متحد امريکا و اروپا سالانه با بيش از 10.000 متر مکعب، مثلاً هفت برابر بيشتر از مصرف سرانۀ آب در سوريه است، که 1450 متر مکعب ميباشد. اينکه تا چه حد تقسيم آب در کرۀ زمين نا متوازن است، پروفيسور اوکتاي تبازاران، سکرترجنرال پنجمين همايش بين المللي آب بر آن چنين تأکيد مينمايد:

"آب آشاميدني – در سطح جهاني - يک مادۀ کمياب است. 2 مليارد انسان در جهان دسترسي کافي به آب پاک ندارند. بخاطر آب ناپاک سالانه در حدود تقريباً 200 مليون انسان مبتلا به امراض شده که متأسفانه در سالانه حدود 2 مليون انسان در اثر نوشیدن آب ناپاک هلاک ميگردند."

گرچه بيش از دو ثلث سطح زمين پوشيده از آب است، اما 97،5 درصد آن را آب شور تشکيل ميدهد. 2،5 درصد باقيمانده آب شيرين بوده که از جمله 70 درصد آن به صورت يخ در قطبين قرار دارد و 30 درصد باقيماندۀ آن بيش از همه به قسم رطوبت در زمين و يا در ذخاير زير زمين وجود دارد.

با درنظرداشت رشد روبه افزايش سالانۀ نفوس که در حال حاضر تقريباً به 80 مليون ميرسد، اين محدوديت مقدار آب به مشکل بزرگي مبدل ميگردد؛ بخصوص چنانچه در استانبول کاملاً واضح ميگردد، ديدگاه ها که چگونه ميتوان از منابع آبي تا حد لازم حمايت بعمل آورد و تقسيم عادلانۀ آن ها را ميسر ساخت، از هم متفاوت اند. به اين دليل منتقدين اين گردهمايي بزرگ پرمصرف 17،5 مليون يوريي، همايش ضدِ آنرا داير نموده اند، زيرا آنها شمار زيادي از اشتراک کنندگان و برگزار کنندگان همايش رسمي را در قدم اول بخشي از مشکل تلقي مي کنند تا بخشي از حل مسالۀ آب. و انتقاد ديگر آنان اين است که برگزاران همايش، به عوض حل مشکل آب، اصلاً مسالۀ جهاني آب را تجارتي ميسازند. علاوه بر آن محافظين محيط زيست تدوير اين گردهمايي را بخاطر مصارف هنگفت آن روش غلط حل مشکلات ميخوانند.

پیک/صدیقی

ویراستار:مبلغ