ملل متحد: تحریم علیه طالبان می تواند به تلاش های صلح کمک کند
۱۳۹۱ شهریور ۲۳, پنجشنبه
مشکلات زیادی فرا روی آغاز گفتگو های صلح میان طالبان و حکومت افغانستان وجود دارند. به طورنمونه پایان دادن به جنگ در حال شدت و تعیین یک تیم نظارت کننده توسط ملل متحد از این جمله می باشند.
دریک گزارش عنوانی شورای امنیت ، تاثیرهای وضع تحریم های جدید بالای طالبان مورد ارزیابی قرار گرفته است ، گروه ناظران این سازمان گفته اند:«نگرانی های زیادی در راه استقرار صلح ، ثبات و امنیت در افغانستان وجود دارد». گزارش اضافه می کند:« این تیم ناظران هیچ تردیدی ندارند که وضع تحریم ها می تواند برای هموارکردن جاده صلح کمک نماید».
در اقدامی به منظور حمایت از تلاش های آشتی جویانه حکومت افغانستان و به خاطر تشدید مبارزه موثر علیه تروریزم جهانی ، شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه جون سال 2011 فیصله نمود که برای تهدید طالبان و جدا کردن آنها از القاعده ، وقتی که پای تحریم ها به میان می آید باید با طالبان والقاعده برخورد جداگانه صورت گیرد.
طالبان قبل از اینکه توسط ایالات متحده در سال 2001 از افغانستان رانده شوند، برای 5 سال قدرت را در این کشور به دست داشتند. آنها از زمانیکه رئیس جمهور کرزی زمام امور را به دست گرفت، با حکومت در حال جنگ هستنند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه نوامبر سال 1999 تحریم هایی را علیه طالبان وضع کرد. این هنگامی بود که آنها از تحویل دادن اسامه بن لادن به ایالات متحده ویا به کشور سوم خود داری کردند. ایالات متحده می خواست اسامه را به اتهام انجام عملیات تروریستی و بمبگذاری در سفارت هایش در کنیا و تانزانیا در سال 1998 محاکمه نماید. این تحریم ها شامل منع سفر، تحریم اسلحه و توقیف دارایی ها گردیده بود. تحریم هایی که بالای القاعده وضع شد ، بعدها برطالبان نیزعملی شد.
دراین گزارش گفته شده است که تطبیق این تحریم ها درکشوری که با شش کشور دیگر هم مرز است و مرزهایش بدون پولیس ونظارت می باشند، یک چالش به شمار می رود. همچنان تطبیق این تحریم ها بر کشوری که فقط 7 درصد مردمش حساب بانکی دارند و حکومتش آغشته به فساد است امکان پذیر نیست و کاری خطرناک می باشد.
در گزارش نگاشته شده است: «برعلاوه 114 طالب از 131 تن آنها، که از سال 2001 تا کنون شامل مقررات تحریم ها علیه القاعده و طالبان گردیده بودند، افراد مرتبط با طالبان نیز به تازه گی شامل تحریم های تازه شده اند».
هیات ناظران همچنان دریافته است که بعضی اوقات، برخی از اعضای 192 کشور عضو سازمان ملل متحد، تقاضا نموده اند که وضع این تحریمها با سه مورد فوق خیلی محدود است. آنها می گویند: « هیچ کدام از اعضای این گروه عقیده ندارد که وضع تحریم ها اثر بازدارنده مهمی بالای افراد شامل لیست نداشته است، کسانی که آرزو داشتند سفر کنند یا خدمات بانکی قانونی انجام دهند».
حکومت افغانستان و طالبان، هردو شرایطی را برای آشتی پیشکش کرده اند . در گزارش اضافه شده است : « اساسا شرایط حکومت شامل رو گرداندن از خشونت، قطع روابط با القاعده و قبول کردن قانون اساسی بوده است». شرایط طالبان هم برای صلح، «خروج نظامیان خارجی ، رهایی زندانیان وحذف اسمهایشان از لیست تحریم های ملل متحد» می باشد. این گروه عقیده دارد: « درصورتی که تقاضایشان برآورده شود، ممکن است پیشنهادهای بیشتری بکنند».»
تیم کارشناسان سازمان ملل متحد پیش بینی می کنند که این تحریم ها که با بخشیدن ومعافیت همراه است « به احتمال زیاد تاثیر بزرگی در پیشرفت پروسه سیاسی درافغانستان وهمچنان تطبیق کامل تدابیر اتخاذ شده خواهد داشت» .
اسوشتید پرس/ نصرالله نوری
ویراستار: رضا شیرمحمدی