مسابقه کاریکتاتور: ایران به ترامپ می‌خندد

دونالد ترامپ اغلباَ مانند یک سیاستمدار کارکشته و پخته رفتار نمی‌کند. این خصوصیت ترامپ یکی از مایه‌های کاریکاتورهایی است که در نمایشگاهی در تهران، پایتخت ایران به نمایش گذاشته شده اند.

دونالد ترامپ کم‌تر به حقیقت تن می‌دهد. این کاریکاتور ترامپ را با بینی دراز پینوکیو نشان می‌دهد. بالای این بینی دراز پرنده‌هایی به شکل لوگوی تویتر دیده می‌شوند که پرنده جلوی بمبی را نیز با خود دارد.

علاقمندی شدید ترامپ به تویتر الهام‌بخش بسیاری کاریکاتوریست‌ها بوده است. در این کاریکاتور، لوگوی تویتر با چهره ترامپ دیده می‌شود. ترامپ با استفاده از شبکه پیام‌های خبری کوتاه تویتر به صورت روزمره علیه خبرنگاران، رقبای سیاسی و اقلیت‌ها پیام می‌دهد و جنجال برپا می‌کند.

به گفته برگزارکنندگان این برنامه، ۱۶۱۴ کاریکتاتور به شمول دو کاریکاتور از ایالات متحده امریکا برای این مسابقات فرستاده شده بودند. کاریکاتوریست‌ها در نقاشی‌های شان واضح ساخته اند که چرا ترامپ را خطرناک می‌دانند. برنامه ترامپ برای ساخت دیواری در مرز با مکسیکو نیز ایده بسیاری کاریکاتوریست‌ها بوده است، مانند این کاریکتاتور از کیوبا.

آیا ترامپ و ملانیا در رابطه شان خوشبخت اند؟ همواره حدس و گمان‌هایی در این رابطه مطرح می‌شود. این کاریکاتور از ایتالیا حکایتگر این است که ترامپ خانم‌اش ملانیا ترامپ را به خندیدن وادار می‌کند. از جمله این که چند بار ملانیا در ملاء عام از گرفتن دست شوهرش خودداری کرده، به حدس و گمان‌ها افزوده است.

برگزارکنندگان این برنامه قبلاَ نیز با چندین ابتکار جنجال‌برانگیز توجهات را جلب کرده اند. آن‌ها از جمله مسابقات کاریکاتور در مورد هولوکاست (کشتار یهودیان توسط نازی‌ها) یا گروه تروریستی «دولت اسلامی» یا داعش برگزار کرده اند. این کاریکاتور، تصور ترامپ از ملت را نشان می‌دهد. به جای پرچم ملی، خودش می‌وزد.

ایران کشوری نیست که آزادی بیان و افکار را تضمین کند. اما وقتی قضیه روی ترامپ و امریکا است، منتقدان اجازه دارند نمایشگاه برگزار کنند. ابتکارات و برنامه‌های ضد امریکایی به صورت رسمی از سوی دولت جایز شمرده می‌شود. فعلاَ مناسبات میان دو کشور در نازل‌ترین سطح خود قرار دارد.

هادی اسدی، کاریکاتوریست ایرانی، در این مسابقه برنده شد. کاریکاتور او ترامپ را با موهای شعله ور و دریشی ساخته شده از صدها اسکناس دالر نشان می‌دهد. اسدی با این کاریکاتور خود جایزه ۱۵۰۰ دالری را به دست آورد. (نویسنده: کرستوف ریکینگ)