مبارزات انتخاباتی ترکیه در شهر کلن آلمان

هنگامی که رجب طیب اردوغان روز شنبه (24 می) در شهر کلن آلمان بیانه بدهد، حدس زده می شود که 20 هزار نفر او را استقبال کنند. این درحالی است که او اخیراً شدیداً مورد انتقاد نیز قرار گرفته است. در این سفر تصاویر زیبا گرفته خواهد شد که به طور زنده و مستقیم از تلویزیون ترکیه پخش خواهد گردید. در سال 2008 میلادی زمانی که اردوغان در کلن در برابر ترک های مقیم آلمان سخنرانی بحث برانگیز کرد، اتحادیه دموکرات های اروپایی- ترکی نهایت تلاش خود را به خرج داد تا پرچم های سرخ رنگ ترکیه را به رسم تحسین به اهتزاز بیایند. این بار نیز اگر شمار زیادی از ترک ها از اردوغان استقبال کنند، باید نخست وزیر ترکیه مدیون همین اتحادیه باشد. این اتحادیه که در آلمان در سال 2004 تاسیس شد، خود را به عنوان یک سازمان غیرحزبی ترک های ساکن اروپا و شهروندان ترک تبار معرفی می کند. در واقع، این اتحادیه یکی از حامیان حکومت ترکیه در خارج از کشور به شمار می رود. این اتحادیه یک گروه لابی حزب حاکم "عدالت و توسعه" است که نه تنها در آلمان بلکه در فرانسه، بلجیم، اتریش و هالند نیز فعال است و تلاش می کند تا ترک ها را در اروپا به حمایت از اهداف سیاسی حکومت اردوغان جلب کند.

مبارزه انتخاباتی ترکیه در کلن آلمان؟

اتحادیه دموکرات های اروپایی- ترکی در اروپا در روزهای اخیر چندین بار تاکید کرده است که بازدید نخست وزیر ترکیه از جمله برنامه های مبارزات انتخاباتی او نیست، بلکه این اتحادیه دهمین سالگرد تاسیس اش را جشن می گیرد. اما باور این مسأله بسیار مشکل است. زیرا یک انتخابات ریاست جمهوری ویژه را ترکیه در پیشرو دارد. برای اولین بار به تاریخ 10 آگست ترک های خارج از کشور می توانند در رای دهی شرکت کنند. در آلمان نیز که تقریباً پنج میلیون از مهاجران ترک زندگی می کنند، اجازه رای دهی دارند. در صورتی که اردوغان در انتخات ریاست جمهوری ترکیه رای مورد نیاز را نداشته باشد، رای ترک های مقیم آلمان می تواند او را به پیروزی برساند. در این انتخابات اردوغان و حزب عدالت و توسعه اش تنها 5 درصد رای بیشتر نسبت به انتخابات محلی ماه مارچ نیاز دارند. پس مبارزات انتخاباتی در آلمان برای او ارزش دارد. اتحادیه دموکرات های اروپایی- ترکی که دفتر مرکزی اش در شهر کلن آلمان است و دفاتر دیگر در شهرهای چون مونشن، برلین و اشتوتگارت نیز باز کرده است.

احمد سینیورت، نویسنده و روزنامه نگار ترک تبار آلمانی می داند که چگونه اعضای این اتحادیه پیوسته افزایش یافته است. این اتحادیه هدفمندانه ارزش ها و آداب و رسوم ترکیه را در خارج مطرح می سازد. ظاهراً این مسأله برای بسیاری از ترک های مقیم آلمان با ارزش است. سینیورت اضافه می کند: «به عنوان مثال این اتحادیه در این راستا کار می کند که جوانانی که در مورد شان غلفت صورت می گیرد، از طرف دفتر رفاه جوانان آلمان، برای غمخورشی به خانواده های آلمانی معرفی نشوند بلکه به خانواده های ترکی معرفی شوند.» چنین تعهدات این اتحادیه برای حکومت ترکیه هزینه هنگفتی را بار می آورد. بر اساس گزارش های رسانه ها تنها در سال 2012 و 2013 حدود 10 میلیون یورو از حکومت ترکیه به این اتحادیه سرازیر شده است.

ارزش های فرهنگی امپراتوری عثمانی

علاوه بر این اتحادیه، یک سازمان مشابه دیگر زیر نام "اداره ترک های ساکن در خارج" سه سال پیش تاسیس شد. احمد سینیورت می گوید این اداره در واکنش به قتل های که توسط جناح افراطی راستگرای (ان اس ای) در آلمان صورت گرفته است و دیگر جنایات علیه شهروندان ترکیه، تاسیس گردیده است. این سازمان نه تنها می خواهد همه ترک های ساکن در اروپا را زیر یک سقف بیاورد، بلکه کسانی که به ارزش های فرهنگی امپراتوری عثمانی خود را متعلق می بینند، مانند اویغورها و دیگر اقوام ترکی در جهان را نیز جذب کند.

یوکای سوفگلیو، رئیس جامعه ترک ها در آلمان می داند که تلاش ها برای تاثیرگذاری در کجا صورت می گیرد. او می گوید به خصوص در مساجد اتحادیه اسلامی ترک ها که به حکومت ترکیه نزدیکی دارد، اتحادیه ها و سازمان ها به لابی گری می پردازند. او می افزاید: «در این مساجد یک وزیر یا یک نماینده پارلمان می آید و سخنرانی می کند».

اتحادیه دموکارت های اروپایی- ترکی و اداره ترک های ساکن خارج از طریق برنامه های مشترک تلاش می کنند نفوذ شان را گسترش بخشند. این اتحادیه با پیشکش های رفاعی اعضایش را به خود جلب می کند. سوفگلیو می گوید: «البته امکاناتی را این اتحادیه در دست دارد، مانند دایر کردن یک کنفرانس چند روزه در ترکیه در هوتل 5 ستاره که اشتراک کنندگان هیچ پولی نمی پردازند. این کار برای دیگران کار ساده نیست.» او اضافه می کند که هیچ اجتماع ترکی در آلمان چنین هزینه های گزافی را در اختیار ندارد.

آلمان نیز از شهروندانش در خارج مراقبت می کند

برای سینیورت قابل درک است که کار این اتحادیه ها و سازمان های ترکی برای آلمان یک اندازه تهدید کننده به نظر می رسد یا حد اقل شک و تردید را به بار می آورد. این روزنامه نگار و نویسنده چنین لابی گری را در اصل مشروع می یابد: « همه ترک ها در آلمان دارای دو تابعیت نیستند و هم همه ترک ها پاسپورت آلمانی ندارند. بلکه شمار زیادی شان شهروندان کشور ترکیه اند که از سه نسل به این طرف در آلمان زندگی می کنند.» او به این نظر است که مراقبت یک کشور از شهروندان اش در خارج، یک امر طبیعی است و «آلمان، فرانسه و ایالات متحده امریکا نیز کاری مشابه را انجام می دهد».