راه حلی برای جنگ درغزه درچشمرس قرار ندارد

اما حقایق و اسناد موجود از منطقه، تا جایی که می‌توان با وجود دور نگهداشتن رسانه‌های بین‌المللی از آن آگاهی حاصل نمود، بیانگر واقعیت‌هایی دیگر هستند: حملات هدفمند به نمایندگان رهبری حماس، ویرانی وزارتخانه‌ها و ساختمان‌های ادارات و کشتن و مجروح کردن غیرنظامیان، که از هر چهار کشته یکی آن غیرنظامی است، اگر صادقانه گفته شود ، همه‌ این‌ها کمتر به جلوگیری از حملات راکتی حماس ربط دارند ولی بیشتر بیانگر تلاش ها برای برکنار زدن حماس اند.

اما از آنجا که چه در کوتاه مدت و چه در میان‌مدت، نمی‌توان با هواپیماهای بمب افگن به این دو هدف رسید، از بعدازظهر روز شنبه بدین طرف نیروهای زمینی اسرائیلی عملیات خود را آغاز کرده‌اند. اگرچه از چند روز پیش دیده می‌شد که چگونه این نیروها در مرز نوار غزه مستقر می‌شوند، با وجود آن، فرمان آغاز حمله به این نیرو برای همه تکان دهنده بود. چون ورود به غزه به منزله‌ رسیدن به کیفیتی تازه در این زدو خورد ها و کشمکشهای جدید مسلحانه است که اکنون ختم آن به مشکل قابل پیشبینی گردیده است.

حملات‌‌ هوایی را می‌توان از یک لحظه به لحظه دیگر متوقف نمود ولی نه حمله زمینی را. به نظر مسوولان عقب‌نشینی نیروها نباید چون فرار و شکست وانمود گردد، در غیر آن همه را قربانی ساختن و هم صفوف خودی راقربانی کردن نیز، بی‌معنی خواهد بود. از این رو عقب‌نشینی باید با موفقیتی همراه باشد. اما ، اسرائیل در غزه انتظار چه نوع موفقیتی را دارد؟

به یقین اسرائیل انتظار دست یافتن به این موفقیت را ندارد که در آینده دیگر هیچ راکتی ازغزه به خاکش پرتاب نگردد، بلکه بیش از هر چیز دیگر میخواهد قدرت حماس در غزه درهم ‌شکند و سازمان الفتح به رهبری محمود عباس که خود را برای بوجودآمدن روند صلح مسوول میداند، دوباره در غزه بر سر قدرت آید و اسرائیل بار دیگر طرف گفت‌وگویی قابل قبولی برایش ، داشته باشد.

شاید این یک احتمال دور باشد، اما در نهایت امر این یک محاسبه حکومت المرت به شمارمی رود ، اگر چه دولت اسرائیل به قدر کافی ثابت نموده است که فلسطینیان قابل قبول برای گفت‌وگو را چندان جدی نمی‌گیرد.

یگانه بدیلی که باقی می‌ماند، اشغال دوباره‌ نوار غزه برای دراز مدت است، اما در اسرائیل هیچ کسی خواهان چنین چیزی نیست.

به همین دلیل احتمال زیاد میرود که پیشروی به سوی غزه راه حلی برای مشکلات و مسائلی که فعلاً مطرح اند نباشد و در پایان یکبار دیگرآتش بس شکننده برقرار گردد که در این آتش بس قدم های بعدی انکشاف اوضاع از آغاز قابل پیشبینی است. در این میان اما صدها کشته‌ دیگر فضا را مسموم‌ تر خواهد نمود و زدو خورد ها و کشمکش‌ها شدیدتر خواهند شد.

کسانی باید اینرا در نظر داشته باشند به ویژه در واشنگتن و نیز در پایتخت‌های کشورهای اروپایی، از جمله برلین، که با درکی غلط از همبستگی ، اسرائیل را حمایت می‌نمایند و حتی مانع فراخوان‌هایی برای برقراری آتش ‌بس میگردند، با این استدلال که اسرائیل حق دفاع از خود را دارد. طبیعی است که این حق را دارد. اما از آنجا که معلوم میشود که لحظه به لحظه بر دامنه‌ هرج و مرج افزوده می‌شود، آهسته آهسته وقت آن فرا رسیده است که اسرائیل خود را از خودش حفظ نماید.