1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

رئیس جمهور غنی: تلاش می‌کنم جوانان در رأس ادارات بیایند

۱۳۹۶ مرداد ۲۱, شنبه

ارگ ریاست جمهوری از روز جهانی جوانان تجلیل کرد. در حالی که رئیس جمهور غنی وعده‌های زیادی به جوانان داد، اما جوانان در افغانستان به دلیل فقر، بیکاری و ناامنی بیشتر به فرار از این کشور فکر می‌کنند تا کار برای افغانستان.

https://p.dw.com/p/2i7Ks
Afghanistan Studenten der Universität in Kabul
عکس: AFP/Getty Images

یافته‌های صندوق جمعیت سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که افغانستان یکی از کشورهای جوان در جهان است و داشتن نیروی جوان برای هر کشور یک امتیاز است. ولی این کشور هنوز نتوانسته از جمعیت جوان خود برای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی بهره ببرد.

رئیس جمهور غنی روز شنبه در جمع شماری از جوانان از آن‌ها خواست که اتحاد خودرا حفظ کنند و به سخنان کسانی که می‌خواهند جوانان افغانستان را تقسیم کنند، گوش ندهند. به گفته رئیس جمهور افغانستان، جنگ چهل ساله در این کشور نتیجه تقسیم جوانان این کشور است.

آقای غنی گفت که طالبان برنامه‌ای جز بربادی ندارند و تنها نیروی که توانسته از افغانستان دفاع کند، جوانانی اند که در صفوف نیروهای امنیتی می‌رزمند: «دشمنان برای ما چه پیام دارد. پیام مرگ، پیام بربادی، پیام حمله بر مساجد، پیام حمله بر نماز گزاران. اما پیام ما پیام باورمندی و امید است.»

رهبران حکومت وحدت ملی تعهد کردند که جوانان بیشتری را در رأس نهادهای اجرایی قرار خواهند داد تا از دانش آن‌ها برای آبادی افغانستان استفاده شود. آقای غنی از جوانان خواست تا نماینده‌های خودرا معرفی کنند تا با اشتراک در جلسات کابینه، نظرات جوانان را به حکومت انتقال دهند.

هرچند حکومت وحدت ملی توانسته است شماری از جوانان را به عنوان وزیر و پست‌های مدیریتی معرفی کند؛ ولی انتقاد اصلی این است که فرصت فعالیت برای همه جوانان مهیا نشده است. این در حالیست که بیشتر کارمندان دولتی را ماموران سالخورده تشکیل می‌دهند و این ماموران توانایی کار با تکنالوژی نوین از جمله کمپیوتر و انترنت را ندارند.

جوانان بیکار و کرسی‌ها خالی

ادامه جنگ و بیکاری سبب شده است تا جوانان افغانستان امیدی به آینده نداشته باشند. در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ هزاران جوان افغان کشورشان را به مقصد رسیدن به کشورهای امن ترک کردند. حالا هم با هر جوانی که صحبت کنی از ناامیدی و ترک این کشور سخن می‌گوید.

اما رئیس جمهور غنی وعده داد که هزاران فرصت شغلی در حکومت وحدت ملی در اختیار جوانان قرار داده خواهد شد: «در این هفته ۸۰۰ بست تدارکات اعلان می‌شود. در دو هفته ۵۰۰۰ بست خدمات ملکی اعلان می‌شود. تا یک ماه دیگر ۸۰۰۰ بست‌های معلمین اعلام می‌شود. تمام استخدام‌ها شفاف خواهد بود.»

این پست‌ها از سه سال به این سو در ادارات دولتی خالی بودند. این در حالیست که صدها جوان دارای مدارک تحصیلی لیسانس و ماستری بیکار هستند و به دلیل فساد در ادارات‌ نمی‌توانند صاحب شغل شوند. رئیس جمهور غنی پذیرفت که بعضی از مقرری‌های که او انجام داده، منجر به فساد شده است.

دام مخالفان

بیکاری جوانان سبب شده است تا گروه‌های مخالف مسلح دولت به آسانی از میان قشر جوان افغانستان سربازگیری کنند. آگاهان به این باورند که بیشتر جوانانی که علیه دولت می‌جنگند، آنهای اند که به دلیل بی‌برنامه‌بودن حکومت مجبور شده‌اند به صفوف مخالفین بپیوندند.

در حال حاضر در بیشتر ولسوالی‌های ناامن مکتب‌های دولتی مسدود و یا نیمه فعال هستند. حکومت داری تنها در مرکز ولسوالی‌ها وجود دارد در حالی که روستاها بیشتر در کنترول مخالفین قرار دارند. چنین وضعیتی سبب شده تا جوانان بیشتر به صفوف مخالفان مسلح جذب شوند.  

رئیس جمهور غنی نیز پذیرفت تا زمانی که جوانان بی‌بضاعت صاحب کار نشوند، امنیت در افغانستان تامین نخواهد شد: «اکثریت عددی این خاک از سه قشر تشکیل شده است. جوانان، زنان و افراد بی بضاعت. تا این سه قشر به رفاه نرسد، در افغانستان ثبات نمی‌آید.»

آقای غنی تعهد کرد که پس از این بر سیستم تحصیلی افغانستان بیشتر تمرکز خواهد کرد تا وضعیت تغییر کند و جوانانی که از دانشگاه‌ها فارغ می‌شوند، دارای توانمندی‌های علمی بیشتری باشند: «ما باید کار را برای قرن ۲۱ ایجاد کنیم نه کار قرن ۱۶. از این جهت نصاب تعلیمی و تحصیلی ما ضرورت به یک گفتمان ملی دارد.»

سیستم تعلیمی افغانستان طوری است که دانش‌آموزان و محصلین در جریان ۱۶ سال تعلیم و تحصیل هیچ کار عملی انجام نمی‌دهند. از سوی دیگر نصاب تحصیلی در دانشگاه‌ها مربوطه به ۳۰ تا ۴۰ سال پیش است. بیشتر استادان دانشگاه ها به زبان انگلیسی تسلط ندارند. آگاهان به این باورند که شماری از استادان در دانشگاه‌های افغانستان نه تنها دانش تولید کرده نمی‌توانند بلکه از ترجمه کتاب‌های خارجی نیز عاجزند.