تصویر: عید قربان و بازارهای پر جنب و جوش افغانستان
در روزهای قبل از عید بازارهای افغانستان یک بار دیگر پر از فروشنده و مشتری شده است. گله های بزرگ مواشی هم برای فروش به شهرها آورده شده اند. تدابیر شدید امنیتی برای برگزاری مراسم سه روز عید قربان روی دست گرفته شده است.
بازارها مزدحم اند و پول در بازار به گردش در آمده است. اگر چه وضع اقتصادی مردم خوب نیست؛ اما هرکس به اندازه توانش تلاش می کند برای برگزاری مراسم عید خرید کند.
قبل از عید مردم برای خودشان لباس نو می خرند. بیشتر مردم تلاش می کنند از تکه های مُد روز برای خودشان لباس بدوزند. کار خیاطان و گلدوزی ها این روزها خیلی خوب است.
بازار میوه خشک و شیرینی در روزهای قبل از عید گرم است. هیچ زمان دیگری میوه خشک فروشان و شیرینی فروشان به این اندازه فروش ندارند.
مردم برای پذیرایی از مهمانان در سه روز عید سفره می اندازند. برای سفره عید تنقلات مختلفی نیاز است. اکثر این دکان ها تا نیمه های شب باز هستند.
تفاوت عید قربان با عید فطر این است که روزهای قبل از عید قربان بخش هایی از شهر پر می شود از رمه های مواشی و بازارهای فروش گاو، گوسفند، بز و حتی شتر.
خانواده های مسلمانی که توانایی مالی دارند در عید قربان مواشی را در راه خدا قربانی می کنند. آنها گوشت قربانی را میان همسایگان، اقارب و مردم فقیر توزیع می کنند.
مردم برای قربانی کردن بیشتر گوسفند می خرند. اما دیگر مواشی هم در عید قربان فروش خوبی دارند و قربانی می شوند.
مالداران (کسانی که رمه دار هستند یا مواشی را پرورش می دهند) در روزهای قبل از عید مواشی شان را می فروشند و می توان گفت حاصل دسترنج یک ساله شان را به دست می آورند.
رسم است که به شاخ گاوهایی که برای قربانی فروخته می شوند، گل می بندند. در روزهای عید قربان گوشت فراوان می شود و فقیرانی که شاید ماه ها گوشت مصرف نکرده باشند، می توانند گوشت به دست آورند. خلاصه بازارهای همه گرم است جز قصابی ها.